ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
“Μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν; Να βγω εγώ, να βγεις εσύ, να βγούμε πολλοί, να γίνουμε ένα ΠΟΤΑΜΙ που θα αλλάξει την Ελλάδα;”
Αυτό ήταν το θεμελιακό (ρητορικό) ερώτημα που έθετε ο Σταύρος Θεοδωράκης πριν περίπου τρία χρόνια, όταν ίδρυε το Ποτάμι. Πολλά όνειρα, πολλές ελπίδες αλλά και μπόλικη καχυποψία για πιθανές σκοπιμότητες πίσω από το εγχείρημα.
Συνέχιζε, σε εκείνο το ιδρυτικό “μανιφέστο”, ο επικεφαλής του Ποταμιού:
Ελλάδα δεν είναι μόνο τα κόμματα. Το αμάξι δεν έχει φρένα, δεν έχει τιμόνι, έχουμε βγει στον διεθνή αυτοκινητόδρομο και αυτά μαλώνουν αν θα ακούμε δημοτικά ή σοβιετικά εμβατήρια. Και εδώ θέλω να γίνω ξεκάθαρος. Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο δεν μπορούν – φάνηκε!- να της δώσουν νέα ορμή. Ποιος να τους εμπιστευθεί; Μέχρι χθες ζούσαν μόνο για το ρουσφέτι. Οι μίζες έγιναν συνώνυμο της πολιτικής. Κάποιοι συμμετείχαν, κάποιοι δεν αντέδρασαν. Ας κάνουν λοιπόν στην άκρη.
Τρία χρόνια (και κάτι) μετά οι απαντήσεις σε εκείνα τα “ειδυλλιακά” ερωτήματα έχουν δοθεί. Τις έδωσαν οι ίδιοι οι βουλευτές του Ποταμιού. Και, δυστυχώς, οι απαντήσεις είναι σκληρές. “Όχι”...δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν, “ναι” …Ελλάδα είναι μόνο τα κόμματα και, “ναι”…αυτοί που ζούσαν μέχρι χθες για το ρουσφέτι και τις μίζες μπορούν, απ΄ ότι φαίνεται, να σώσουν την Ελλάδα.
Από τον ανεξάρτητο, πλέον, Χάρη Θεοχάρη μέχρι τον Μπαργιώτα, τον Φωτήλα και, τώρα, τη Μάρκου, ο ένας μετά τον άλλο οι βουλευτές του Σταύρου τρέχουν, ως…πόντικες σε βυθιζόμενο πλοίο, να ενταχθούν είτε στη Ν.Δ, είτε στη ΔΗΣΥ. Οι ίδιοι που χειροκροτούσαν με ενθουσιασμό τον αρχηγό τους, πριν τρία χρόνια (αλλά και μετά) όταν έλεγε για “πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν” σπεύδουν, τώρα, να στεγαστούν κάτω από το “παρελθόν” του Κυριάκου και της Ν.Δ, της Φώφης και του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιος θα συνέβαινε και θα ίσχυε εάν έσπευδαν να πλέξουν το εγκώμιο του Τσίπρα.
Προσώρας δεν το κάνουν. Αλλά, όποιος (καλόπιστα;) διαπιστώνει πως κάτι παλαιοπασόκοι πήγαν πριν 4-5 χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να μην προβληματίζεται που τα 3/4 της κοινοβουλευτικής ομάδας του “φρέσκου” και “ορμητικού” Ποταμιού, που θα τα άλλαζε όλα, τρέχουν να φορέσουν το γαλάζιο ή το πράσινο αδιάβροχο επειδή κατάλαβαν ότι μετά τη δημοσκοπική μπόρα έρχεται η “τέλεια (εκλογική) καταιγίδα”…
Φταίνε (μόνο) αυτοί; Πρόκειται για αποστασία, όπως έγραφε στο facebook ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του (εναπομείνατος) Ποταμιού Παναγιώτης Καρκατσούλης με αφορμή την “αγιογραφία” της Κατερίνας Μάρκου στον πρόεδρο της Ν.Δ; Ή, μήπως, φταίει και ο Σταύρος που ούτε ο ίδιος δεν πίστεψε πως μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν; Που νόμιζε πως μπορεί εύκολα να σκοτώσει τα κόμματα (και τη νομή εξουσίας που αυτά συνεπάγονται) επειδή…γέρασαν.
Αλλά και κάθε Φωτήλας, Μάρκου, Μπαργιώτας γιατί να πιστέψουν τον Σταύρο; Γιατί να μην σπεύσουν να μετακομίσουν σε μεγαλύτερο διαμέρισμα ή και ευρύχωρη μονοκατοικία με μεγάλο κήπο, όταν βλέπουν τον ίδιο τον αρχηγό τους, τη μια να συζητά με τη Φώφη, την άλλη με τα πολιτικά τέκνα του Σημίτη και την τρίτη να “φλερτάρει” με τον Κυριάκο και, πάντως, να υιοθετεί θέσεις και πρακτικές που μοιάζουν σε εκείνους (περισσότερο στη Ν.Δ είναι η αλήθεια);
Γιατί να μην αναζητήσουν το “αυθεντικό” από το ιμιτασιόν;
Εν κατακλείδι, μπορεί ο Σταύρος να είναι ακόμα αρχηγός κόμματος με παρουσία στη Βουλή, μπορεί να προσκαλείται ως τέτοιος στα μίντια που ακόμα τον …αγαπούν, όμως, οφείλει να παραδεχθεί πως η “φούσκα” του Ποταμιού έσκασε εδώ και καιρό. Το Ποτάμι στέρεψε. Ίσως διότι εξαρχής είχε δανεικά νερά, από διπλανούς χειμάρους, που έμειναν στάσιμα και έγιναν έλος εξαιτίας των μπάζων που γέμισαν την κοίτη του.
Κρίμα.
Αν και το είχαμε προβλέψει…
Διαβάστε: Επίθεση από το Ποτάμι στην Κατερίνα Μάρκου που “φλερτάρει” με τη Ν.Δ- Συνέντευξη “καλοπιάσματος” στον Κυριάκο Μητσοτάκη