ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Η Fyrom βρίσκεται προς ενός πιθανού “διαρκούς εμφυλίου”, πιθανώς και διαμελισμού με πολιτική νομιμοποίηση από την “πλατφόρμα των Τιράνων”, από τη μία, και εξαιτίας της ακραία εθνικιστικής και διχαστικής ρητορικής (και πρακτικής) του κόμματος του Νικόλα Γκρούεφσκι, από την άλλη.
Η αξία της γειτονικής χώρας έχει μειωθεί στο γεωπολιτικό χρηματιστήριο Δύσης- Ανατολής. Οι διοικήσεις Κλίντον και Ομπάμα αξιολόγησαν “ακριβά” τη θέση της ως βαλκανικό και ανατολικοευρωπαϊκό προγεφύρωμα στο πλαίσιο της αντιπυραυλικής ομπρέλας. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Προ μηνών Ρεπουμπλικανός βουλευτής εξηγούσε σε αλβανικό μέσο ενημέρωσης πως στη νέα γεωπολιτική ατζέντα του Ντόναλντ Τραμπ αυτή που μετράει είναι η Αλβανία και πως η Fyrom δεν θα ενοχλούσε ιδιαίτερα τις ΗΠΑ εάν έπαυε να υφίσταται ως κρατική οντότητα και διαμελιζόταν.
Αυτά (συνοπτικά) στον βορρά μας.
Στην Κύπρο, η Τουρκία κλιμακώνει την ένταση με πολεμικές απειλές για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στα “οικόπεδα” της κυπριακής ΑΟΖ. Οι απειλές δεν απευθύνονται μόνο στη Λευκωσία (και έμμεσα στην Ελλάδα ως “προληπτικό” μέσο έναντι πιθανής χάραξης της ΑΟΖ περιοχής Καστελορίζου και αξιοποίησης εκείνης νοτίως της Κρήτης) αλλά -πρωτοφανές…- και στις κοινοπραξίες ENI/TOTAL και Exxon Mobil/ Qatar Petroleum που έχουν αναλάβει έρευνα και εξόρυξη στις περιοχές αυτές.
Οι Τούρκοι, δηλαδή, απειλούν τις πολυεθνικές της Ιταλίας, της Γαλλίας και τον αμερικανικό κολοσσό, διευθύνων σύμβουλος του οποίου ήταν μέχρι πρότινος ο νυν υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ (Ρεξ Τίλερσον)!
Προφανώς ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν σκοπεύει να κάνει πόλεμο. Περαιτέρω κλιμάκωση, όμως, δεν μπορεί να αποκλείεται και αυτό εκ των πραγμάτων αναβαθμίζει τον κίνδυνο πρόκλησης “ατυχήματος” σε μια περιοχή όπου …συνωστίζονται τουρκικά, αμερικανικά, γαλλικά πλοία (και λόγω Συρίας).
Κυρίως, όμως, η Άγκυρα χαρακτηρίζει “μονομερή”ενέργεια το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα της Κύπρου να αξιοποιήσει τις οικονομικές ζώνες της διότι, δι αυτού του τρόπου, επιχειρεί να βάλει το θέμα στην ατζέντα της διαπραγμάτευσης για το Κυπριακό.
Πολλά μέτωπα, λοιπόν, ανοιχτά σε μία εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία. Σκόπια, Δυτικά Βαλκάνια (μην υποτιμά κανείς τους σχεδιασμούς του Έντι Ράμα που συντονίζεται με την Άγκυρα), Αιγαίο, Κύπρος, Συρία, προσφυγικό.
Αυτονόητο, λοιπόν, να υπάρξει συντονισμός των πολιτικών δυνάμεων σε Ελλάδα και Κύπρος. Δίχως υπονομεύσεις από την ανοησία ορισμένων που υποτάσσουν σε εμμονές και κομματικές σκοπιμότητες τα προφανή.
Εκείνους, για παράδειγμα, τους πολιτικούς, που αναρτούσαν στο twitter υπονοούμενα για τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά ότι, δήθεν, έθετε εμπόδια στην ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης για το Κυπριακό. Και όταν αποκαλύφθηκε το σχέδιο της Άγκυρας και οι προκλητικοί χειρισμοί του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ υπέρ της Τουρκίας απλώς εσιώπησαν.
Ή τους άλλους που χλεύαζαν τον Πάνο Καμμένο επειδή έλεγε πως πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ακόμα και για μία κλιμάκωση “θερμού επεισοδίου” στην Κύπρο μέχρι τον Ιούνιο.
Σε αυτό τον στροβιλισμό ανοησίας βρέθηκαν και αρκετά μέσα ενημέρωσης και γνωστοί δημοσιογράφοι που έφτασαν στο σημείο να υπερασπίζονται χωρίς να το καταλαβαίνουν τη ρητορική της Τουρκίας.
Ευτυχώς, ο τομεάρχης εξωτερικών της Ν.Δ (έμπειρος περί τα διπλωματικά) Γιώργος Κουμουτσάκος έμεινε εκτός αυτών των παροξυσμών. Όπως και αρκετοί έμπειροι πολιτικοί άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Η κατάσταση, ωστόσο, είναι δύσκολη. Και οι εξελίξεις μπορεί να μας αναγκάσουν να διαχειριστούμε εστίες ανάφλεξης που δεν θα έχουμε σαφώς προκαλέσει.
Η ανάγκη συνεννόησης των πολιτικών αρχηγών σε συντονισμό με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι σαφής. Υπάρχουν, άλλωστε, τόσα άλλα για να τσακωνόμαστε…