Διαβάζουμε σε σαββατιάτικη εφημερίδα περί “άκρως επικίνδυνου διχασμού” που…αποκαλύφθηκε μετά την τρομοκρατική δολοφονική επίθεση εναντίον του Λουκά Παπαδήμου. Με ειδική αναφορά, μάλιστα, σε “εκρήξεις παράνοιας” στα social media υπέρ της τρομοκρατίας.
Η εφημερίδα, βεβαίως, δεν είδε την άλλη πλευρά. Όπως και πολλοί άλλοι που δημοσιολογούν τις τελευταίες ώρες.
Δεν είδαν την βαρύτατη, χυδαία και προφανέστατα αναπόδεικτη κατηγορία ότι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί Καμμένος και Παππάς είναι “ηθικοί αυτουργοί” της τρομοκρατικής ενέργειας (δια χειρός Ψαριανού στο twitter), τους επικίνδυνα διαβρωτικούς υπαινιγμούς της Ν.Δ για “σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ και τρομοκρατίας” (με δηλώσεις του εκπροσώπου Τύπου Βασίλη Κικίλια) και άλλα τινά. Ούτε το γεγονός ότι αυτή την κατηγορία περί “ηθικής αυτουργίας” ( στην ποινική μας δικονομία ηθικός αυτουργός είναι εκείνος που σχεδιάζει ένα έγκλημα και στη συνέχεια παρακινεί άλλο πρόσωπο να το εκτελέσει) δεν την αποδοκίμασαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Άρα εμμέσως την υιοθέτησαν;
Αναγνωρίζω πως υπάρχει μια “ιστορία” σχετικά με όλα αυτά. Παρόμοια “ιστορία” υπήρχε και όταν μιντιακά και πολιτικά κέντρα της Δεξιάς εμφάνιζαν, κάποτε, τον Ανδρέα Παπανδρέου ως σκοτεινό και απροσπέλαστο ιθύνοντα νου της “17Ν” και φιλοτεχνούσαν σενάρια για υπόγειες διαδρομές μεταξύ ΠΑΣΟΚ και τρομοκρατίας.
Αναγνωρίζω, επίσης, πως στο βωμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπήρξαν στελέχη της Αριστεράς που επέδειξαν ελαστικότητα.
Όμως, όλα αυτά έμειναν εκεί. “Ιστορίες” και “αστικοί μύθοι” ή αριστεροσύνες και εμμονές.
Η κατηγορία Ψαριανού, όμως, είναι κάτι πολύ πολύ περισσότερο. Είναι βαρύτατη και άθλια. Και οι σερνάμενοι υπαινιγμοί σαράκι που κατατρώει τα πόδια της κοινωνίας.
Όπως παλαιότερα και κάποιοι άλλοι (περί δοσιλόγων κλπ.) που αφέθηκαν να αιωρούνται με την ανοχή της άλλης πλευράς.
Επί επτά χρόνια, πότε ο ένας πότε ο άλλος με κορώνες και χυδαιότητες σπείραμε θύελλες. Κάποιοι συνεχίζουν να το πράττουν. Και θερίζουμε καταιγίδες.
Όλα αυτά πρέπει να σταματήσουν. Δεν δίνουν ψήφους, δεν αναδεικνύουν πολιτικά “μεγέθη”, δεν βοηθούν τη χώρα. Αντιθέτως, δημιουργούν νέες διαχωριστικές γραμμές και μικρούς κοινωνικούς “εμφυλίους”.
Είναι βέβαιοι όσοι υποδαυλίζουν αυτά τα πάθη ότι αυτό θέλουν; Γιατί η σύγχρονη ιστορία έχει διδάξει τι συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις.
Ολόκληρο το άρθρο στη σελίδα του anatropinews.gr στο Facebook
Διαβάστε τα άρθρα του anatropinews.gr και σχολιάστε τα εδώ