Μαρτυρίες σοκ των ενοίκων του πύργου Γκρένφελ που έγινε παρανάλωμα στο Λονδίνο.
Μιλώντας στο PA, μία γυναίκα, η Samira Lamrani δήλωσε ότι είδε μητέρα να προσπαθεί να σώσει ένα μωρό πετώντας το από ένα παράθυρο, το οποίο βρισκόταν στον ένατο ή στο δέκατο όροφο, σε πολίτες που περίμεναν κάτω από τον ουρανοξύστη.
Ένοικοι καταγγέλλουν για τη φωτιά στο κτίριο: “Ήταν προαναγγελθείσα ομαδική δολοφονία”.
Η απελπισία ενός εγκλωβισμένου στο φλεγόμενο κτίριο
Ανθρωποι να πηδούν από τα παράθυρα για να σωθούν:
«Άνθρωποι άρχισαν να εμφανίζονται στα παράθυρα, τρέμοντας και ουρλιάζοντας με μανία. Τα παράθυρα ήταν ελαφρώς ανοιχτά, μία γυναίκα έκανε χειρονομίες ότι επρόκειτο να πετάξει το μωρό της και αν κάποιος μπορούσε να πιάσει το μωρό της. Κάποιος το έκανε, ένας κύριος έτρεξε μπροστά και κατάφερε να πιάσει το μωρό», είπε η μάρτυρας.
Άνθρωποι εγκλωβισμένοι στα παράθυρα
Εγκλωβισμένοι δένουν σεντόνια για να γλιτώσουν
«Μπορούσα να δω ανθρώπους από όλες τις γωνιές να χτυπιούνται και να φωνάζουν για βοήθεια. Εμείς οι πολίτες τους καθησυχάζαμε λέγοντας τους ότι κάναμε ό,τι μπορούμε και ότι καλέσαμε το 999, αλλά προφανώς το βλέμμα στο πρόσωπό τους ήταν θάνατος. Ο φίλος της κόρης μου είπε ότι παρατήρησε έναν ενήλικα που έκανε κάποιου είδους αυτοσχέδιο αλεξίπτωτο και προσπάθησε να κατέβει από το παράθυρο. Όσο περισσότερο κοίταγα προς τα πάνω, από όροφο σε όροφο. Ατελείωτος αριθμός ανθρώπων. Κυρίως τα παιδιά επειδή προφανώς οι φωνές τους, με τις ψιλές φωνές τους -αυτές θα παραμείνουν μαζί για πολύ καιρό. Μπορούσα να τα ακούσω να ουρλιάζουν για τις ζωές τους».
Μαρτυρία για τη φωτιά στο Λονδίνο: Η αγρυπνία για το Ραμαζάνι έσωσε ζωές
Άλλη ένοικος, η Zara, σύμφωνα με το iefimerida, είπε ότι είδε μία γυναίκα να πετάει τον γιο της που ήταν περίπου 5 χρονών από το παράθυρο του πέμπτου ή του έκτου ορόφου προκειμένου να τον σώσει από την φωτιά.
Μιλώντας στο LBC είπε συγκεκριμένα: «Μία γυναίκα πράγματι έριξε τον γιο της από το παράθυρο. Νομίζω ότι είναι καλά. Νομίζω ότι μπορεί να έσπασε μόνο κάποια κόκαλα και να έχει μώλωπες. Ήταν μία άλλη γυναίκα που ούρλιαζε “το μωρό μου, το μωρό μου. Πρέπει να βγω. Πρέπει να σώσω το μωρό μου”. Αλλά κοιτούσαμε απλά ψηλά. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Δεν υπήρχε τίποτα να μπορούμε να κάνουμε».