ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ του ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ
Εντυπωσιακά στοιχεία για μία ακόμα υπόθεση αδιαφάνειaς στις προμήθειες εξοπλιστικών προγραμμάτων προτίθενται να φέρουν σύντομα στη δημοσιότητα βουλευτές του ΛΑΟΣ μετά από καταγγελίες απόστρατων αξιωματικών που υπηρετούσαν μέχρι και πρόσφατα σε θέσεις- κλειδιά στο Πεντάγωνο. Η “αποκάλυψη” γίνεται, προφανώς, στο πλαίσιο της σύγκρουσης του προέδρου του ΛΑΟΣ Γιώργου Καρατζαφέρη με τον πρώην υπουργό Άμυνας της Ν.Δ Βαγγέλη Μεϊμαράκη και ως ένα νέο επεισόδιο του αλληλοσπαραγμού που έχει προκύψει στους κόλπους της Δεξιάς.
Οι πληροφορίες, όμως, θέλουν απόστρατα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων που έχουν στη διάθεσή τους στοιχεία και φακέλλους να φέρνουν στη δημοσιότητα (μέσω εφημερίδων και ερωτήσεων στη Βουλή) και νέες “περίεργες” υποθέσεις στρατιωτικών εξοπλισμών, κάτι που δείχνει πόσο βαθιά διεφθαρμένο υπήρξε το συγκεκριμένο σύστημα.
‘Οπως πληροφορείται η anatropi2020 η νέα υπόθεση αφορά την προμήθεια 2 ελικοπτέρων Super Puma (έρευνας και διάσωσης SAR) από τη Γαλλία, επί θητείας του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, σύμβαση την οποία χειρίστηκε ο πρώην Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών Ε. Βασιλάκος -ο οποίος, ως γνωστόν, παραιτήθηκε καταγγέλοντας “σόδομα και γόμορα” στις προμήθειες του υπουργείου Άμυνας…
Ο κ. Βασιλάκος ίσως κληθεί να καταθέσει και για την υπόθεση των ελικοπτέρων, όταν αυτή φθάσει στη Δικαιοσύνη, καθώς θεωρείται βασικός κρίκος για να απαντηθούν ερωτηματικά περί της σύμβασης που υπέγραψαν στις 15 Απριλίου του 2009 οι Β. Μεϊμαράκης και ο Γάλλος ομόλογός του Herve Morin.
Το ύψος της σύμβασης ξεπέρασε τα 41 εκατομμύρια ευρώ και στον φάκελο με τα στοιχεία που έφθασε ήδη στα χέρια βουλευτών αναφέρονται τα εξής ερωτήματα- σημεία κλειδιά:
1. Γιατί η συγκεκριμένη σύμβαση ήταν state-to state (μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας) και όχι -όπως συνηθιζόταν στο παρελθόν- μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και εταιρείας (π.χ πύραυλοι Exocet, μαχητικά 2000, εκσυγχρονισμός φρεγατών κ.ά);
2, Η συγκεκριμένη σύμβαση θεωρείται, τελικά, ή όχι απευθείας ανάθεση. Κι αν ναι πως αιτιολογείται; Τυχόν ισχυρισμός ότι η αγορά αποτελεί option προηγούμενης δεν ισχύει γιατί ο χρόνος προαίρεσης είχε λήξει προ πολλού.
3. Γιατί το κείμενο της σύμβασης χαρακτηρίζεται ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΧΡΗΣΕΩΣ και όχι ΑΔΙΑΒΑΘΜΗΤΟ, όπως συνέβαινε στο παρελθόν;
4.Σύμφωνα με το νόμο περί προμηθειών πολεμικού υλικού 3433/2008 επιβάλλεται η προσκόμιση από τον προμηθευτή υποσυμβάσεων για ελληνική βιομηχανική συμμετοχή (ΕΒΣ) και Αντισταθμιστικά Ωφελήματα (ΑΩ) προ της υπογραφής της κύριας σύμβασης.
Στο συγκεκριμένο κείμενο της σύμβασης δεν υπάρχουν αναφορές για ΕΒΣ, όσο για τα ΑΩ υπάρχει μία μόνο παράγραφος (άρθρο 2, παρ. 5) στην οποία αναγράφεται χαρακτηριστικά: “ο ΠΩΛΗΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μέρος σε οποιαδήποτε απαίτηση ΑΩ, αν αυτά μπορούν να απαιτηθούν από τον ΑΓΟΡΑΣΤΗ σε σχέση με τη συμφωνία και ΔΕΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ όσον αφορά τη διαχείριση ή την ικανοποίηση σχετικών απαιτήσεων ΑΩ”. Δηλαδή, ενώ η σύμβαση υπογράφηκε state-to state, οι Γάλλοι μας παραπέμπουν στην ετάιρεία κατασκευής (την γνωστή Eurocopter)..
Βεβαίως η Eurocopter προσέφερε, τελικά, κάποια ΑΩ τα οποία δέχθηκε ο Ευάγγελος Βενιζέλος -στα χέρια του οποίου “σκάει” η υπόθεση.
Κύκλοι του υπουργείου Άμυνας θεωρούν, πάντως, πως δεν φαίνεται να προκύπτουν πολιτικές ευθύνες σε βάρος του κ. Μεϊμαράκη, δεδομένου ότι “έτσι όπως είχε στηθεί το παιχνίδι των εξοπλισμών, οι υπουργοί Άμυνας βρίσκονταν συχνά δεμένοι πισθάγκωνα από συμβάσεις προκατόχων τους και δεσμευτικές εισηγήσεις ανώτατων αξιωματικών”.Το πρώτο σοβαρό θέμα που πρέπει να κληθεί να εξετάσει κανείς είναι γιατί επιλέχθηκε η διαδικασία της σύμβασης state-to state.
Δεδομένου, μάλιστα, πως δι αυτού του τρόπου η Ελλάδα κλήθηκε να καταβάλει το 80% του τιμήματος (35,177 εκατ.) ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΤΟΥ ΥΛΙΚΟΥ, ενώ με τις συνήθεις συμβάσεις με την μητρική κατασκευάστρια εταιρεία το ποσό αυτό θα ήταν έντοκο (κάτι ως εγγύηση) και οι τόκοι θα αφαιρούνταν από την καταβολή του τελικού αντιτίμου.
Επίσης, ενώ στις διακρατικές συμφωνίες δεν υπάρχουν (συνήθως) ρήτρες, στην συγκεκριμένη σύμβαση υπάρχουν μονομερείς ρήτρες σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου.
Ακόμα δεν αναφέρεται πουθενά η δυνατότητα μη αποδοχής του υλικού και υποβολής ένστασης, ενώ διαπιστώνονται και άλλες παραλείψεις που χρίζουν απαντήσεων.
Βεβαίως, την εποχή της υπογραφής της σύμβασης ήταν σε εξέλιξη το πολιτικό “ειδύλλιο” Καραμανλή- Σαρκοζί και οι αντιπρόσωποι των γαλλικών εξοπλιστικών ήταν σχεδόν μόνιμα εγκαταστημένοι σε υπουργικά και δημοσιογραφικά γραφεία στην Αθήνα(!), προωθώντας τα προϊόντα τους.
Καλό θα ήταν να είχαμε, επί όλων αυτών, τις τοποθετήσεις τόσο του κ. Μεϊμαράκη, όσο και του κ. Βενιζέλου. Αμφότεροι είναι βέβαιο πως μπορούν να μάθουν εάν “κάποιος υφιστάμενός τους ή προκάτοχός τους έβαλε το δάκτυλο στο μέλι”…