Οι ΗΠΑ πρέπει να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη Βόρεια Κορέα, υποστηρίζει σε άρθρο του στην δανέζικη εφημερίδα Politiken ο διακεκριμένος Δανός αναλυτής Herbert Pundik, αφού, όπως υπογραμμίζει, είναι προφανές ότι πλέον δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής αναμέτρησης.
Ο Pundik αναγνωρίζει ότι οι μέχρι τώρα ενδείξεις… δεν επιτρέπουν αισιόδοξες προβλέψεις και ότι είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο οι διαπραγματεύσεις να αποβούν άκαρπες.
Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει, αυτό δεν θα έπρεπε να λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας. Η σοβαρότητα της κατάστασης δεν το επιτρέπει… Εξάλλου, όπως επισημαίνει, ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, κατά τη διάρκεια προεκλογικής του ομιλίας στην Ατλάντα, είχε πει: «Γιατί όχι; Γιατί να μην μιλήσω μαζί με τον Κιμ Γιονγκ Ουν, αν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα της τάξης του 10% – 20% να τον μεταπείσω και να σταματήσει το πυρηνικό του πρόγραμμα». Ας τηρήσει, λοιπόν, ο Αμερικανός πρόεδρος τον προεκλογικό… του λόγο.
Ο Δανός αναλυτής υποστηρίζει ότι το ψυχροπολεμικό κλίμα που προσπαθεί – μέσω της στρατηγικής αποτροπής – να καλλιεργήσει η Ουάσινγκτον δεν αποδίδει, διότι άλλο Βόρεια Κορέα και άλλο Σοβιετική Ένωση. Όπως τονίζει, με αυτόν τον τρόπο το μόνο που καταφέρνει η Ουάσινγκτον είναι να χάνει πολύτιμο χρόνο και να δείχνει ανίκανη να αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα μια ενδεχόμενη βορειοκορεατική επίθεση και ως εκ τούτου δεν αποτελεί εγγύηση για τους μέχρι τώρα συμμάχους της (Νότια Κορέα – Ιαπωνία). Έτσι, όπως εκτιμά, οι σύμμαχοι απομακρυνθούν από τις ΗΠΑ και – δεδομένου ότι αισθάνονται ιδιαίτερα εκτεθειμένες στη βορειοκορεατική απειλή – ίσως επιδιώξουν να αποκτήσουν το δικό τους πυρηνικό οπλοστάσιο.
O Pundik θεωρεί ότι τρέφει αυταπάτες όποιος πιστεύει ότι οι ισχυρότερες οικονομικές κυρώσεις και απειλητικές εξαγγελίες θα αναγκάσουν τον Βορειοκορεάτη ηγέτη να απαρνηθεί… το πυρηνικό του οπλοστάσιο, το οποίο και είναι το δυνατό του χαρτί… Πολύ περισσότερο τώρα που η πυρηνική της ισχύ την καθιστά μια πανίσχυρη δύναμη, ικανή να πλήξει οποιονδήποτε νομίσει ότι την απειλεί.
Όπως υπενθυμίζει, 20 χρόνια κυρώσεων από την εκάστοτε αμερικανική ηγεσία δεν σταμάτησαν τον πυρηνικό εξοπλισμό της Βόρειας Κορέας. Ίσα ίσα που μπορεί και να τον ενίσχυσαν…, αφού ενισχύουν την καχυποψία της Βόρειας Κορέας, η οποία, κρίνοντας και απόν την ιστορική εμπειρία…, δεν πείθεται για τις αγνές… προθέσεις των ΗΠΑ και πιστεύει ότι οι κυρώσεις είναι τα προεόρτια… που προετοιμάζουν το έδαφος για την ανατροπή του βορειοκορεατικού καθεστώτος.
Εξάλλου, η Βόρεια Κορέα αναφέρθηκε στον Σαντάμ Χουσεΐν και τον Μουαμάρ Καντάφι για να αιτιολογήσει την απόφασή της να αναπτύξει πυρηνικό πρόγραμμα. Σύμφωνα με την τότε ανακοίνωση της Πιόνγιανγκ «ο Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ και ο Μουάμαρ Καντάφι στη Λιβύη έκαναν το σφάλμα να απαρνηθούν τα πυρηνικά τους προγράμματα υποκύπτοντας στις πιέσεις των ΗΠΑ, που ενορχήστρωναν τις αλλαγές στο καθεστώς».
Ο Pundik πιστεύει ότι οι ΗΠΑ δεν θα έπρεπε να υπολογίζουν στην Κίνα. Αφενός γιατί ο Κιμ, πέρα από τις ΗΠΑ, δεν δείχνει να φοβάται ούτε την γειτονική του ασιατική υπερδύναμη. Αφετέρου διότι η Κίνα δεν ενδιαφέρεται… να ανατρέψει το βορειοκορεατικό καθεστώς, αφού κάτι τέτοιο θα είχε ως φυσικό επακόλουθο μεγάλο αριθμό προσφύγων προς την ήδη πολυπληθέστατη Κίνα. Ακόμα περισσότερο, όμως, η Κίνα δεν βλέπει με καλό μάτι μια ενδεχόμενη επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα. Σε μια τέτοια περίπτωση, η Νότια Κορέα, η οποία είναι σύμμαχος των ΗΠΑ, θα ήταν η κυρίαρχη δύναμη του νεοσύστατου κράτους και εύλογα θα εξελισσόταν σε ένα ακόμα δορυφόρο της αμερικανικής υπερδύναμης, ευνοώντας τα συμφέροντα της στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Ασίας.
Ο Δανός αναλυτής εκτιμά ότι διακαής πόθος της Κίνας είναι να παραγκωνίσει τις ΗΠΑ από την Ασία. Υπογραμμίζει, μάλιστα, ότι το κλίμα αβεβαιότητας που έχει καλλιεργήσει η αναποφασιστικότητα – κωλυσιεργία της Ουάσινγκτον σε σχέση με την επίλυση του βορειοκορεατικού ζητήματος είναι βούτυρο στο ψωμί για την Κίνα: οι σύμμαχοι των ΗΠΑ (Ιαπωνία – Νότια Κορέα) νιώθουν ανασφάλεια και η αμερικανική υπερδύναμη δεν είναι σε θέση… να τις προστατεύσει.
Τι πραγματικά επιδιώκει ο Κιμ; Τι σκοπεύει να κάνει με το πυρηνικό του οπλοστάσιο; Αμύνεται ή σκοπεύει να επιτεθεί και σε ποιόν; Και γιατί; Εν ολίγοις γιατί εξοπλίζεται πυρηνικά ο Κιμ;
Σε αυτά τα ερωτήματα δεν μπορεί να απαντήσει καμία υπηρεσία πληροφοριών, υπογραμμίζει ο Pundik, επισημαίνοντας συγχρόνως ότι για να επιλυθεί το βορειοκορεατικό ζήτημα θα πρέπει να είμαστε σε θέση να απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά. Το σίγουρο πάντως είναι, όπως λέει ο Δανός αναλυτής, ότι η κατάσταση και οι όποιες προθέσεις… δεν θα αποσαφηνιστούν με κυρώσεις και τακτικές αδιαλλαξίας, αλλά παρά μόνο αν οι ΗΠΑ καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη Βόρεια Κορέα.
Ο Pundik καταλήγει ότι θα ήταν συνετό οι ΗΠΑ να προσφέρουν εγγυήσεις στη Βόρεια Κορέα ότι αφενός δεν επιδιώκουν την ανατροπή του καθεστώτος της χώρας, αφετέρου να προσφέρουν γενναιόδωρη αναπτυξιακή βοήθεια στη Βόρεια Κορέα. Και μένει να δούμε τι προτίθεται να προσφέρει… ο Βορειοκορεάτης ηγέτης Κιμ Γιον Oυνγκ.