ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Πριν από λίγες μέρες, λόγω του επαγγελματικού αντικειμένου ευθύνης μου, είχα καταπιαστεί με τα επίσημα οικονομικά στοιχεία μιας ευρωπαϊκής χώρας (που δεν θα σας αποκαλύψω ακόμη ποια είναι), τα οποία μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Σχεδόν τα ζήλεψα.
Εχει σημασία να αναφέρω ότι η συγκεκριμένη χώρα στο παρελθόν είχε δοκιμάσει τη μνημονιακή λαίλαπα του ΔΝΤ και των θεσμών (όπως και εμείς). Αρα, αφενός μπορεί ευθέως να συγκριθεί με την Ελλάδα, αφετέρου μπορούμε -διαβάζοντας τα συγκεκριμένα οικονομικά μεγέθη- να ονειρευτούμε πώς θα είμαστε και εμείς, όταν βγούμε από την κρίση:
– Σε αυτή τη χώρα, λοιπόν, τα τελευταία πέντε χρόνια υπάρχει ανάπτυξη. Στην αρχή οριακή, αλλά μετά βιώσιμη και σταθερή. Ειδικά την τελευταία τριετία, το πρόσημο όχι μόνο είναι θετικό, αλλά πιάνει ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ κοντά στο 3%.
– Σε αυτή τη χώρα, η ιδιωτική κατανάλωση των νοικοκυριών αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία πέντε χρόνια.
– Επίσης, την τελευταία πενταετία αυξάνεται συνεχώς η ροή των επενδύσεων. Κάθε χρόνο εισρέουν όλο και περισσότερες άμεσες ξένες επενδύσεις στην οικονομία, βάσει των επίσημων στοιχείων.
– Στην ίδια χώρα, τα τελευταία πέντε χρόνια, η ανεργία μειώνεται διαρκώς. Μάλιστα, η αύξηση της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα σπάει ρεκόρ 20ετίας.
– Ρεκόρ σπάει κάθε χρόνο και ο τουρισμός, δίνοντας απίστευτη ώθηση στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
– Η οικονομία της ίδιας χώρας βγάζει κάθε χρόνο πρωτογενές πλεόνασμα μεγάλο και πάνω από τους στόχους. Ως αποτέλεσμα, αφενός προκύπτει δημοσιονομικός χώρος για την ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής, αφετέρου σταδιακά μειώνεται η φορολογία, χωρίς να χάνεται ο στόχος του πλεονάσματος.
– Στην ίδια χώρα, ο δείκτης οικονομικού κλίματος συνεχώς αυξάνεται, ο Γενικός Δείκτης Βιομηχανικής Παραγωγής συνεχώς αυξάνεται, το ίδιο και ο Δείκτης Παραγωγής στις Κατασκευές.
Πρώτα οι ερωτήσεις: Δεν είναι καλή αυτή η εικόνα; Ο πολίτης αυτής της χώρας δεν έχει κάθε λόγο να αισθάνεται αισιόδοξος για το μέλλον; Λογικό δεν είναι αυτό να αντανακλάται και στις δημοσκοπήσεις, που διενεργούν τα εκεί media;
Και τώρα η αποκάλυψη: Ξέρετε ποια είναι αυτή η χώρα; Αυτή η χώρα είναι η Ελλάδα. Και όλα όσα διαβάσατε είναι τα επίσημα νούμερα και οι επικαιροποιημένες εκτιμήσεις κυβέρνησης και θεσμών (μεσοπρόθεσμο 2018-2021) για το τι συμβαίνει ήδη στην ελληνική οικονομία, αλλά και το τι θα συμβεί (μέχρι και) τον επόμενο χρόνο (προσχέδιο προϋπολογισμού 2018).
Με απλά λόγια, όλα τα προαναφερθέντα θα μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν το κυβερνητικό αφήγημα ενόψει της κάλπης του 2019, το οποίο και θα συγκρίνεται αναπόφευκτα στο μυαλό των πολιτών με τα αποτελέσματα ΝΔ – ΠΑΣΟΚ κατά την εφαρμογή των δύο πρώτων μνημονίων. Τότε, που -κατ’ αντιστοιχία με τα ανωτέρω- ο απολογισμός έδειξε ότι:
– Την περίοδο 2010-2014, είχαμε σωρευτική ύφεση -23,6%. Χάθηκε το ένα τέταρτο του ΑΕΠ.
– Η μέση ετήσια μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης, την περίοδο 2009-2013, ήταν της τάξης του -5,7%. Κάθε χρόνο -5,7% κάτω.
– Στα δύο πρώτα μνημόνια (2010-2014) ελήφθησαν 65 δισ. ευρώ μέτρα λιτότητας.
– Μόνο το 2014, που προβάλλεται (και θα προβάλλεται ακόμη προεκλογικά το 2019) ως το πιο πετυχημένο έτος της προηγούμενης συγκυβέρνησης, οι παρεμβάσεις σε φορολογία και δαπάνες έφτασαν τα 9,8 δισ. ευρώ. Μιλάμε για έξτρα λιτότητα 9,8 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2013, μόνο σε μία χρονιά.
– Η ανεργία το 2014 είχε φτάσει το 27%.
Αυτά λένε τα νούμερα. Αυτά τα στοιχεία θα επικαλείται το 2019 η κυβέρνηση. Αυτή τη σύγκριση θα κληθούν να κάνουν οι πολίτες. Για την ακρίβεια, η σύγκριση γίνεται ήδη.
Φέτος καταγράφεται ρεκόρ όλων των εποχών στον τουρισμό, ρεκόρ 17ετίας το πρώτο εννεάμηνο στην αύξηση της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα (σύστημα ΕΡΓΑΝΗ), ρεκόρ στην απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ. Πέρυσι, η οικονομία πέτυχε ρεκόρ πρωτογενούς πλεονάσματος, με αποτέλεσμα 8 φορές καλύτερο από τον στόχο. Του χρόνου, τα ασφαλιστικά ταμεία θα έχουν πλεόνασμα-ρεκόρ, κοντά 1,5 δισ. ευρώ.
Όλα αυτά συμβαίνουν τώρα, σε μια Ελλάδα που αλλάζει. Η πατρίδα μας γυρίζει σελίδα, κυριολεκτικά. Οποιος δεν το έχει αντιληφθεί ακόμη, απλώς έχει χάσει επεισόδια. Η ελληνική ατμομηχανή ετοιμάζεται να ξαναπάρει μπρος. Και έχει ένα μεγάλο στοίχημα μπροστά της: Το 2021, όταν θα γιορτάζουμε την επέτειο των 200 χρόνων ελευθερίας της πατρίδας, τα παιδιά να μην ξέρουν τι σημαίνει ΔΝΤ και οι μεγάλοι να το έχουν ξεχάσει.
Υ.Γ.: Στο πλαίσιο του διαλόγου που εξελίσσεται όλα αυτά τα χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, θα ήθελα να απαντήσω προκαταβολικά σε όσους θεωρούν πως το παρόν άρθρο ή άλλα παρόμοια μπορεί να περιγράφουν έναν «παράδεισο», ενώ η κοινωνία βιώνει ακόμη τις συνέπειες μιας βαριάς επταετούς λιτότητας, κάτι στο οποίο συμφωνώ.
Τα σημάδια ανάκαμψης και τα θετικά αποτελέσματα της οικονομίας καταγράφονται με τον πιο επίσημο και ανεξάρτητο τρόπο. Κανείς δεν διαφωνεί πως χρειάζεται χρόνος για να φτάσουν σε όλους, κάνοντας απολύτως αισθητή τη βελτίωση που συντελείται υπέρ του πολίτη. Η διαφορά του σήμερα από το χθες είναι, πάντως, ορατή. Και θα γίνεται περισσότερο ορατή μέρα με τη μέρα, μήνα με τον μήνα. Για τον καθένα μας. Η μεγάλη αλλαγή έχει συντελεστεί, απομένει η παγίωσή της για ολόκληρη την κοινωνία. Κάτι που θα γίνει σύντομα.
* Ο Γιώργος Χριστοφορίδης ([email protected]) είναι ειδικός σύμβουλος του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης.