ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Θα ήταν άστοχο να υποθέσει κανείς πως με την καταψήφιση του νομοσχεδίου (πλέον νόμου) για την νομική κατοχύρωση του δημοκρατικού δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού για τα intersex άτομα η Ν.Δ απώλεσε ερείσματα στο εκλογικό της ακροατήριο. Ο σκληρός συντηρητικός πυρήνας ψηφοφόρων του κόμματος πιθανότατα ευαρεστήθηκε από την τελική στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όμως, αυτός είναι πραγματικά ο στόχος του προέδρου της Ν.Δ; Να συσπειρώνει έναν ούτως ή άλλως ακραία συσπειρωμένο κομματικό πληθυσμό; Η εμπειρία δείχνει πως από τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 μέχρι τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ένα ποσοστό της τάξης του 28% παραμένει ακλόνητα προσηλωμένο.
Υποτίθεται, ωστόσο, πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης σκόπευε στη διεύρυνση αυτού του ακροατηρίου με σημαία έναν φιλελευθερισμό νέου τύπου και έναν μοντέρνο μεταρρυθμιστικό λόγο. Με αυτή τη σημαία επιχειρεί, όπως ισχυρίζεται, τη διεύρυνση προς το κέντρο. Εκεί είναι, λοιπόν, που υπέστη τη συμβολική ιδεολογική του ήττα.
Αποδείχθηκε ότι από την “gay friendly” εικόνα του προέδρου της Ν.Δ στη συνάντηση με εκπροσώπους της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, τον Ιούλιο, μέχρι τα…εξωγήϊνα επιχειρήματα της περασμένης Τρίτης η απόσταση είναι απελπιστικά μικρή. Ένας Άδωνις…δρόμος.
Με συνοπτικές διαδικασίες εκχώρησε το καλλιεργούμενο φιλελεύθερο προφίλ του στην αναγκαιότητα της συνοχής μιας ιδεολογικής Βαβέλ όπου ηγεμονεύει ο ακραίος «ιεραποστολικός» λόγος του αντιπροέδρου του κόμματος.
Όσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης δίνει πολιτικό και ιδεολογικό χώρο στην δεξιά πλευρά της Ν.Δ τόσο απομακρύνεται από τον κεντρώο χώρο με τον οποίο υποτίθεται ότι φλερτάρει. Μπορεί, για παράδειγμα, να βρίσκει κοινό τόπο με το Ποτάμι στην συνήθη αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορική, την ίδια ώρα, όμως, ο Σταύρος Θεοδωράκης με τη στάση του απέδειξε πως ο φιλελευθερισμός και η Αριστερά μπορούν να συγκλίνουν στην περιοχή των ατομικών δικαιωμάτων, της προστασίας των μειοψηφιών και των κοινωνικών ελευθεριών.
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, της ανοικτής οικονομίας και των μνημονίων, άλλωστε, ο φιλελευθερισμός δεν κρίνεται μόνο στις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα. Αυτά είναι θέματα στα οποία -με τις αναγκαίες διαφοροποιήσεις- είναι σε αρκετά μεγάλο βαθμό αναγκασμένη να συναινέσει και μια αριστερή διακυβέρνηση. Στην ανθρώπινη παράμετρο είναι που κρίνεται κυρίως η φιλελεύθερη διάσταση. Κι εκεί η διαχωριστική γραμμή που χαράχθηκε είναι μεγάλη. Σχεδόν όσο ένα…ποτάμι.
Σεραφείμ Π. Κοτρώτσος
Πηγή: Νέα Σελίδα