ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Δημοσιογράφος, σατιρικός καλλιτέχνης, περφόρμερ ή οτιδήποτε άλλο ο Μάνος Βουλαρίνος είναι ένα πρόσωπο με απήχηση λόγω της εκπομπής του στην τηλεόραση του Σκάϊ και της έντονης δραστηριότητάς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης- αυτά που παρακολουθούνται, κατά τη Ν.Δ, από τον “Μεγάλο Αδελφό” Χριστόφορο Βερναρδάκη.
Πολλά χρόνια στον τηλεοπτικό σταθμό του Φαλήρου, συναγωνίζεται, εδώ και καιρό, άλλοτε με τον -αποπεμφθέντα- Κώστα Μπογδάνο, άλλοτε με τον Άρη Πορτοσάλτε και άλλους “πρόθυμους”, στο ευγενές αγώνισμα του ποιος θα διατυπώσει την πιο σκληρή “ατάκα” κατά του Τσίπρα.
Ως προκεχωρημένο φυλάκιο της αντιπολιτευτικής γραμμής του σταθμού στον οποίο εργάζεται αλλά και με την ελευθεριότητα του “σατιρικού” καλλιτέχνη, “δικαιούται” να τραβάει τα πράγματα πιο πέρα απ΄ ότι το κάνουν οι “θεσμικοί” δημοσιογράφοι του σταθμού.
Παλαιότερα η Ν.Δ διαμαρτυρόταν για την σατιρική αντιπολίτευση του Λάκη Λαζόπουλου στην κυβέρνηση Σαμαρά, μετά διαμαρτυρόταν για την σατιρική υποστήριξη του ίδιου καλλιτέχνη στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Μάνος Βουλαρίνος, όμως, είναι μια κατηγορία μόνος του.
“Ανθόκηπος” ο λογαριασμός του στο τουίτερ με κάθε λογής σχόλια κατά της κυβέρνησης. Ορθώς και μπράβο του. Η αντίσταση δεν γίνεται πάντοτε με γαρύφαλλα. Ενίοτε χρειάζονται και οι νάρκες διασποράς…
Η τελευταία του ανάρτηση για τον πρωθυπουργό της χώρας (που κατά μεγάλη δυστυχία του ιδίου και των “ακολούθων” του λέγεται (ακόμα) Αλέξης Τσίπρας και όχι Κυριάκος Μητσοτάκης) αποτελεί την κορωνίδα των ευφυολογημάτων, ότι καλύτερο έχει, ίσως, ειπωθεί κατά πολιτικού αντιπάλου τον τελευταίο καιρό.
Γράφει, λοιπόν, ο σατιρικός καλλιτέχνης για την επίσκεψη του πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο:
Ο πρωθυπουργός πρέπει επιτέλους να πιεστεί κ να αποκαλύψει τι γεύση έχει η κ@λοτρυπιδα του προέδρου των ΗΠΑ #vouli
— Manos Voularinos (@ManosVoularinos) October 27, 2017
Στην εκπομπή του μπορεί να μην τα λέει ακριβώς έτσι, είναι αλήθεια πως τα social media είναι χώρος όπου μπορεί κανείς να εκτεθεί εντελώς γυμνός. Και ο Μάνος Βουλαρίνος δεν διστάζει να το κάνει. Και επ΄ αυτού του αξίζουν έπαινοι.
Το ότι ο Τσίπρας δεν είναι μόνο Τσίπρας αλλά είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν παίζει κανένα ρόλο για τον δραστήριο “σοσιαλμιντιά”. Ούτε ότι, όπως έλεγαν οι παλαιοί (συντηρητικοί) δάσκαλοι της δημοσιογραφίας, η κριτική στον πρωθυπουργό μπορεί να είναι σκληρή, πολύ σκληρή και ακραία αλλά πάντοτε πολιτική και ποτέ χυδαία. Γιατί το χυδαίο που εκπέμπεται αφορά όχι μόνο το πρόσωπο αλλά τον θεσμό. Και όλοι εκπαιδεύονται κατά τον ίδιο τρόπο.
Για παράδειγμα, ήταν κακό, κάκιστο και χυδαίο όταν κάποιοι (ελάχιστοι) δημοσιογράφοι, κυρίως ραδιοφωνικοί παραγωγοί, αποκαλούσαν το 2011 “Τσολάκογλου” τον Γιώργο Παπανδρέου ή, μετά, “δοσίλογο” τον Αντώνη Σαμαρά. Τώρα, οι ρόλοι έχουν ανατραπεί. Και οι Βουλαρίνοι μπορούν να λένε τα χειρότερα επειδή (ακούγεται αυτή η “εξήγηση”) κάποτε κάποιοι έβριζαν τους προηγούμενους –αν και αρκετοί εξ αυτών που το έκαναν τώρα εξυμνούν αυτούς που έβριζαν και βρίζουν, πλέον, κι αυτοί τον Τσίπρα.
Όμως, ο Μάνος Βουλαρίνος, ως πηγαίος σατιρικός καλλιτέχνης, βρίσκει πάντοτε την καλύτερη πολιτική επιχειρηματολογία, αυτή που γαργαλάει το μαλακό υπογάστριο των τηλεθεατών του και των “φίλων” του. Και μπορεί να γράφει αυτό που γράφει κάνοντας επιτυχία.
Ευτυχώς που υπάρχει. Και του αξίζει ακόμα περισσότερος χρόνος στην τηλεόραση και παντού. Είναι, ίσως, μία από τις καλύτερες αποδείξεις πως σ’ αυτό τον τόπο υπάρχει απόλυτη ελευθερία. Σε τέτοιο βαθμό που κάποιος μπορεί να εξυμνεί ή να αθωώνει έμμεσα τα ναζί μορφώματα και τους ρατσιστές και ταυτόχρονα να χυδαιολογεί (ο ίδιος ή κάποιος άλλος) σε βάρος του πρωθυπουργού. Ο εμετός είναι απόδειξη της ελευθερίας μας. Κι αν βρωμάει λίγο ξινίλα, δεν πειράζει…
Γιάννης Δημητρίου
Ένας δάσκαλος
Υ.Γ Το anatropinews.gr φιλοξενεί το άρθρο του κ. Δημητρίου και θα φιλοξενήσει και οιουδήποτε έχει αντίθετη γνώμη