ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Η πολυεθνική Rothchild έχει “πιάσει δουλειά” εδώ και καιρό και ετοιμάζει το δικό της σχέδιο για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Το ίδιο κάνουν και οι τεχνοκράτες του ESM υπό τον Κλάους Ρέγκλινγκ, ενώ το ΔΝΤ έχει καταθέσει τις δικές του προτάσεις και αναμένει ώστε να αποφασίσει εάν θα παραμείνει και πως στο ελληνικό πρόγραμμα.
Πρόσωπο-κλειδί σε όλα αυτά είναι ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μπρούνο Λεμέρ. Στενός συνεργάτης του Εμανουέλ Μακρόν, προερχόμενος από τους συντηρητικούς αλλά και με μία θαυμάσια “χημεία” με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τον Γιώργο Χουλιαράκη. Στο Μέγαρο Μαξίμου στηρίζονται πολύ σ’ αυτό που ονομάζουν “γαλλικό κλειδί”, την πρόταση, δηλαδή, για την ελάφρυνση του χρέους από την οποία θα εξαρτηθούν πολλά και, πάνω απ΄ όλα, η σταθερότητα της ελληνικής οικονομίας και η ασφαλής έξοδός της στις αγορές μετά τον Αύγουστο.
Οι δανειστές συζητούν ανοιχτά πλέον ότι το επόμενο διάστημα καταρχήν οι θεσμοί μεταξύ τους και στη συνέχεια με την κυβέρνηση, θα πρέπει να καταλήξουν σε μια συνολική συμφωνία για το τι θα περιλαμβάνει το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί η Ελλάδα μετά την ολοκλήρωση του τρίτου Μνημονίου. Οι συζητήσεις ξεκινούν στη βάση της μορφής που θα έχει η διευθέτηση του ελληνικού χρέους, καθώς από αυτό θα κριθούν και οι όροι ελέγχου, η στάση των Ευρωπαϊκών Θεσμών και οι αποφάσεις του ΔΝΤ.
Το σχέδιο για τη λύση
‘Οπως γράφει ο Αλέξανδρος Κλώσσας στο thwhuffingtonpost.gr, οι σύμμαχοι και οι πολέμιοι κάθε λύσης έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους και όλα δείχνουν ότι η λεγόμενη «γαλλική πρόταση» είναι το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθούν οι λύσεις. Αν και τα εύσημα για την πρόταση τα διεκδικεί η γαλλική πλευρά, η λύση έχει προταθεί εδώ και πολύ καιρό, πριν ακόμα ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Μπρούνο Λε Μερ εμφανιστεί ενεργά στο προσκήνιο. Το ζήτημα βέβαια παραμένει η λειτουργικότητα και όχι η πατρότητα της λύσης.
Με αυτή φαίνεται πως συμφωνούν οι Ευρωπαίοι εταίροι, με τον ESM να έχει προχωρήσει σημαντικά το σχεδιασμό προκειμένου να μπορεί να παρουσιάσει στους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης ένα συνολικό πακέτο περί τα τέλη Μαΐου. Οικονομικά η λύση δεν θα προκαλεί ανατροπές στις ισορροπίες που έχουν εδώ και καιρό δημιουργηθεί στο εσωτερικό της Ευρώπης, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με την «απέχθεια» των Ευρωπαίων δανειστών να συζητήσουν οποιαδήποτε λύση έχει να κάνει με «ελάφρυνση» του χρέους.
Και πολιτικά όμως η λύση φαίνεται πως θα κινείται στο δρόμο που η Ευρωπαϊκή Ένωση χαράσσει εδώ και καιρό, προτάσσοντας της δημοσιονομικής την τραπεζική ενοποίηση, προκειμένου να προφυλαχθεί ο τραπεζικός τομέας από νέες κρίσεις οι οποίες μπορεί να προκύψουν στο μέλλον. Είναι δεδομένο ότι η λύση στο Ελληνικό πρόβλημα χρέους, η οποία θα συνδέεται με το λεγόμενο «Γαλλικό μοντέλο», θα αποτελέσει μέρος των συνολικών αλλαγών που σχεδιάζονται στην Ευρώπη, μεταξύ άλλων και για την αντιμετώπιση των κρίσεων.
Το σχέδιο που ετοιμάζουν οι Ευρωπαϊκοί Θεσμοί στη βάση του είναι ιδιαίτερα απλό και οδηγεί σε «διευθέτηση» της αποπληρωμής του χρέους σε βάθος χρόνου. Η αποπληρωμή του χρέους θα είναι συνδεδεμένη με την ανάπτυξη της οικονομίας. Η καλύτερη πορεία θα επιτρέπει να αποπληρώνονται περισσότερα χρέη, η χειρότερη θα μειώνει αυτόματα τις αποπληρωμές. Σύμφωνα με τους τεχνοκράτες του ESM αυτό το μοντέλο θα επιτρέψει σε συνδυασμό με το αναπτυξιακό σχέδιο για την επόμενη ημέρα από τη λήξη των Μνημονίων, αλλά και την εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων μεταρρυθμίσεων, να επιτευχθεί η πολυπόθητη «βιωσιμότητα» του χρέους.
Όλα τα παραπάνω όμως θα πρέπει να συνδυαστούν με κάποια μορφής εποπτεία, καθώς οι Θεσμοί θεωρούν απαραίτητο να υπάρχει κάποιας μορφής αυξημένη επιτήρηση μετά την ολοκλήρωση του τρίτου Μνημονίου. Αντίστοιχα όμως οι Ευρωπαίοι δείχνουν ανυποχώρητοι και στο θέμα των υψηλών δημοσιονομικών στόχων, καθώς επιμένουν σε πρωτογενή πλεονάσματα αρχικά 3,5% του ΑΕΠ και στη συνέχεια μεταξύ 2% και 2,5% του ΑΕΠ.
Κάπου εδώ όμως μπαίνουν τα πρώτα εμπόδια από το ΔΝΤ το οποίο ναι μεν προσανατολίζεται να επιστρέψει στο Ελληνικό πρόγραμμα έως την λήξη του τον Αύγουστο του 2018, ωστόσο επιμένει ότι η ρύθμιση του χρέους θα πρέπει να φέρει συγκεκριμένα αποτελέσματα, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να εξεταστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι προκειμένου να ευνοηθεί η ανάπτυξη της οικονομίας.
Πηγή: thehuffingtonpost.gr