Τον δρόμο του μαύρου χρήματος, μέσα από offshore, ιδρύματα αλλά και τους συνήθεις ιδρυτές των υπεράκτιων εταιρειών που κατά καιρούς έκρυβαν τις μίζες, ακολουθούν οι εισαγγελείς κατά της διαφθοράς στη διερεύνηση του σκανδάλου της Novartis.
Εχουν ήδη εντοπιστεί ποσά που φτάνουν και το 1 εκατ. ευρώ, τα οποία έχουν διακινηθεί μέσω των δύο λογαριασμών της «μαμάς» εταιρείας στην Ελβετία, οι οποίοι αφορούν σε δύο υπεράκτιες εταιρείες που εμφανίζονται και στα Paradise και στα Panama Papers.
Κομβικά είναι δύο πρόσωπα, νομικοί στο επάγγελμα, τα οποία φαίνεται να ίδρυσαν το σύνολο των υπεράκτιων εταιρειών που έκρυψαν τις μίζες και να άνοιξαν λογαριασμούς για εταιρείες που μπορεί να φτάνουν και τις 70 και έχουν έδρα παραδεισένια νησιά, ενώ έχουν φυγαδεύσει τα χρήματα και σε τράπεζες εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ηδη έχουν «μιλήσει» τα κομπιούτερ της Novartis και οι σκληροί δίσκοι που έχουν κατασχεθεί, οι οποίοι καταγράφουν ότι τεράστια ποσά, εκατομμυρίων ευρώ, έφταναν στη χώρα μας για να πληρωθούν δήθεν συμβουλευτικές εταιρείες αλλά και εταιρείες προβολής του πολυεθνικού κολοσσού, τα χρήματα διοχετεύονταν μετρητά σε κρίσιμα πρόσωπα για τη διαμόρφωση της πολιτικής του φαρμάκου, ενώ γινόταν εξαγωγή των μετρητών με το σύστημα που τώρα ερευνάται, των offshore, της αγοράς ακινήτων στο όνομα στενών συνεργατών πολιτικών προσώπων, ακόμα και της επένδυσης σε χώρους μη αναμενόμενους με αγορά μετοχών ή και τη συμμετοχή σε άσχετες τρίτες εταιρείες, οι οποίες φυγάδευαν με ασφαλή τρόπο τα «μαύρα».
Από τις εφόδους και στα σπίτια εμπλεκόμενων πολιτικών παραγόντων οι οποίοι είχαν σχέση είτε με ασφαλιστικά ταμεία είτε με τον ΕΟΦ ήδη έχουν εντοπιστεί υπεράκτιες εταιρείες, οι οποίες συμπεριλαμβάνονται περιέργως στα Panama αλλά και στα Paradise Papers… Μέσα από τις συγκεκριμένες εταιρείες, που κάποιες έκλεισαν το 2014, εμφανίζονται άλλες υπεράκτιες, οι οποίες επίσης παύουν να λειτουργούν έπειτα από κάποιο διάστημα και αντικαθίστανται από τρίτες. Στην έρευνα της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς έχει βοηθήσει πολύ το αρχείο των Panama και των Paradise Papers, που έχει παραδοθεί ολόκληρο στους εισαγγελείς και το οποίο δείχνει τα πρόσωπα που ίδρυσαν τις υπεράκτιες και τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις ταυτίζονται με κατηγορούμενους των εξοπλιστικών.
Παρόμοια ευρήματα υπάρχουν και στα έγγραφα των Αμερικανών, με τους οποίους, πάντως, συνεργάζεται η μητρική Novartis, καθώς στελέχη της που υπηρετούν στις ΗΠΑ βρίσκονται σε καθημερινή συζήτηση με πράκτορες του FBI και του ερευνητικού τμήματος του υπουργείου Δικαιοσύνης και αποκαλύπτουν λεπτομέρειες για το «πάρτι» που έλαβε χώρα και στην Ελλάδα. Στοιχεία για το πώς γίνονταν οι δωροδοκίες καταγράφονται σε απόρρητα έγγραφα που έφτασαν από τις ΗΠΑ και υπάρχουν στην Εισαγγελία κατά της Διαφθοράς και τα οποία δεν έχουν παραδοθεί ακόμα στη Βουλή για να αξιοποιηθούν από τους εισαγγελείς στην άλλη μεγάλη δικογραφία που βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά στα δέκα πολιτικά πρόσωπα, στους παράγοντες των υπουργείων Υγείας και Ανάπτυξης την επίμαχη περίοδο αλλά και σε χιλιάδες γιατρούς με επίκεντρο την κατηγορία του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.
2 εκατ. ευρώ «μαύρα» στο Harvard Project
Στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκεται και το αποκαλούμενο Harvard Project, το οποίο αναπτύσσεται με λεπτομέρειες από τους προστατευόμενους μάρτυρες και αφορά στο πρόγραμμα της μητρικής Novartis που δημιουργήθηκε ειδικά για την Ελλάδα με σκοπό η εταιρεία να επηρεάσει κρατικούς αξιωματούχους ώστε να διαμορφωθεί ευνοϊκό -για την εταιρεία- σύστημα υγείας στη χώρα μας.
Συγκεκριμένα, ο προστατευόμενος μάρτυρας με την κωδική ονομασία «Μάξιμος Σαράφης» σε κατάθεσή του στην Εισαγγελία κατά της Διαφθοράς στις 17/1/2018 αναφέρει ότι για το εν λόγω πρόγραμμα υπήρχε ειδικός προϋπολογισμός, που ξεπερνούσε τα 2 εκατ. ευρώ. «Στόχος του Harvard Project ήταν να καταβληθούν από το ελληνικό κράτος ληξιπρόθεσμα χρέη ύψους 140 εκατ. ευρώ και παράλληλα να προωθηθούν ορισμένα φάρμακα στην ελληνική αγορά. Η ακαδημαϊκή αιγίδα του προγράμματος ήταν από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, λόγω των σχέσεών του με ανώτατους κρατικούς αξιωματούχους», ανέφερε στην κατάθεσή του ο προστατευόμενος μάρτυρας.
Στη σελίδα 6 της παρουσίασης του Harvard Project αναφέρεται ακόμα, σύμφωνα με τον «Μάξιμο Σαράφη», ότι «η Novartis είναι βασικός παίκτης στο ελληνικό περιβάλλον υγείας», καθώς επίσης ότι «έχοντας την ηγετική θέση στη φαρμακευτική αγορά, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της διαμόρφωσης του νέου περιβάλλοντος, εκμεταλλευόμενη την προεδρία του ΣΦΕΕ από τον Φρουζή και την ενεργό εμπλοκή της σε αρμόδια επιτροπή υπό τον πρωθυπουργό, η οποία προσδιορίζεται ως “Prime Minister Think Tank”».
Στην πρώτη σελίδα του συγκεκριμένου προγράμματος εμφανίζονται ως συντάκτες του οι Α. Σαρλικιώτης, υπεύθυνος της Δυτικής Ευρώπης, και W. Hinshaw, επικεφαλής του ογκολογικού τμήματος της Novartis. Εκτός από την ενεργό διείσδυση στο think tank του πρωθυπουργού, αναπτύσσονται συγκεκριμένες δράσεις για την εκτέλεση του προγράμματος στα υπουργεία Υγείας και Οικονομικών, καθώς και σε επικεφαλής των ελληνικών νοσοκομείων.
Αίσθηση προκαλεί ειδικό κεφάλαιο του προγράμματος για υποστήριξη που έχει ζητηθεί για την αλληλεπίδραση του Χάρβαρντ με Ελληνες πολιτικούς ηγέτες αλλά και υψηλόβαθμους κρατικούς αξιωματούχους με σκοπό την υλοποίηση των νέων σχεδίων της εταιρείας.
Ατιμωρησία μέσω του νόμου περί ευθύνης υπουργών
Αντιδράσεις στην κυβερνητική πλευρά έχει προκαλέσει η συντονισμένη προσπάθεια από πλευράς Νέας Δημοκρατίας και Δημοκρατικής Συμπαράταξης να δυναμιτίσουν το κλίμα στην Προανακριτική Επιτροπή και να χρεώσουν στην πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τη βούληση για μη ουσιαστική έρευνα της υπόθεσης από την Επιτροπή, όπως διαρρέουν τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ.
Η πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτό, καθώς επιδιώκουν να μείνει η υπόθεση αποκλειστικά στην Επιτροπή με συγκεκριμένο σκοπό: επικαλούμενοι το επιχείρημα της παραγραφής λόγω παρέλευσης της αποσβεστικής προθεσμίας του Ν. 86 παρ. 3 του Συντάγματος και την ερμηνεία ότι όλες οι πράξεις και οι παραλείψεις των εμπλεκόμενων πολιτικών τελέστηκαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, μόνο η Βουλή είναι αρμόδια για την άσκηση ποινικής δίωξης. Αν τα πράγματα έχουν έτσι, τότε ισχύει αυτόματα και ότι έχουν παραγραφεί σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Με το πρόσχημα της εξαντλητικής έρευνας από την Προανακριτική, λοιπόν, στόχος δεν είναι να διαλευκανθεί η υπόθεση, αλλά, αντίθετα, να συγκαλυφθούν οι όποιες ποινικές ευθύνες και να επικρατήσει η ατιμωρησία μέσω του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Τι λέει η πλειοψηφία
Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία προτάσσει το Σύνταγμα και τον νόμο, που υπαγορεύουν ότι όταν ο εισαγγελέας κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε έρευνας πέσει πάνω σε πολιτικά πρόσωπα υποχρεούται να διαβιβάσει αμελλητί τη σχετική δικογραφία στη Βουλή. Αυτή πρέπει να αποφασίσει αν τα αδικήματα στα οποία αφορά η έρευνα έχουν πραγματοποιηθεί κατά την άσκηση των καθηκόντων των πολιτικών προσώπων ή όχι. Στη μεν πρώτη περίπτωση εφαρμόζεται ο νόμος περί ευθύνης υπουργών (και ουσιαστικά έχουμε παραγραφή), στη δε δεύτερη, αν, δηλαδή, τα αδικήματα δεν έχουν τελεστεί κατά την άσκηση των σχετικών καθηκόντων, η Βουλή επαναδιαβιβάζει τη δικογραφία στην τακτική Δικαιοσύνη και εφαρμόζονται οι διατάξεις του κοινού ποινικού νόμου (15ετής παραγραφή).
Στο παρελθόν (υπόθεση Τσοχατζόπουλου και υπόθεση Παπαντωνίου) έχει κριθεί ότι το αδίκημα νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες (ξέπλυμα) δεν τελείται κατά την άσκηση των καθηκόντων υπουργού. Γι’ αυτό τον λόγο οι δικογραφίες από τη Βουλή επαναδιαβιβάστηκαν στην τακτική Δικαιοσύνη με τα γνωστά αποτελέσματα (καταδίκη Τσοχατζόπουλου και άσκηση ποινικής δίωξης στον Παπαντωνίου).
ΠΗΓΗ: εφημερίδα ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ, neaselida.gr