του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Σήμερα συζητείται στη Βουλή η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ (δεν έχει, τελικά, σημασία τίνος) για τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής που θα ερευνήσει με ποιον τρόπο η κυβέρνηση Παπανδρέου έβαλε, τον Μάϊο του 2010, την χώρα στο μνημόνιο και έφερε στην Ελλάδα το ΔΝΤ. Τα τρία κυβερνητικά κόμματα δεν θα συναινέσουν, αφαιρώντας τη δυνατότητα να υπάρξει η απαραίτηση κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
* Το ΠΑΣΟΚ γιατί αφορά τις ευθύνες της (δικής του) κυβέρνησης Παπανδρέου,
* Η Δημ.Αρ γιατί -απλά – “δεν είναι ώρα για τέτοια”, δεδομένης της καλής σχέσης των κ.κ Κουβέλη και Βενιζέλου…
* Η Ν.Δ για να μην ανοίξει, όπως λένε στο Μαξίμου, κύκλος εσωστρέφειας. Γι αυτό θα δεσμευθεί ο πρωθυπουργός ότι θα φέρει σχετική πρόταση σε ευθετότερο χρόνο.
Εν κατακλείδι, ενώ η δικαστική έρευνα έχει καταλήξει σε πιθανές ευθύνες πολιτικών προσώπων η κοινοβουλευτική πλειοψηφία επιλέγει, ως φαίνεται -έστω προς το παρόν- την αποσιώπηση.
Επειδή, όμως, η Ύβρις είναι βαθιά συνυφασμένη με τον σκληρό πυρήνα κάθε έννοιας Δικαίου και αποτελεί κληρονομιά μας από την αρχαιοελληνική φιλοσοφία, καλό θα ήταν να μην ξεχνούμε πως συνήθως προηγείται της Τιμωρίας.
Κι επειδή, ακόμα, η σημειολογία και οι συμβολισμοί έχουν τη δική τους αξία στο μωσαϊκό της ΄Υβρεως, πληροφορούμαστε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου (ο άνθρωπος από το Καστελόριζο…) αποφάσισε να παραμείνει στις ΗΠΑ και να μην μετάσχει στη σημερινή συζήτηση. Θα προεδρεύσει κάποιας επιτροπής του ΟΗΕ για την Παγκόσμια Ανάπτυξη. Αυτό κι αν είναι Ύβρις…