ΑΡΘΡΟ του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Εάν παρατηρήσει κανείς την κατανομή χρόνου που τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα κάνουν στα κόμματα θα εκπλαγεί. Οι “ένοικοι” του κτιρίου της Ιπποκράτους όπου στεγάζεται το ΠΑΣΟΚ θα εκπλαγούν, μάλιστα, ευχάριστα. Κι αυτό γιατί το ΠΑΣΟΚ του 10% στις εκλογές του Ιουνίου και του 5-6,5% σύμφωνα με όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις απολαμβάνει μεταχείρισης κόμματος του 30%.
Ορισμένοι θα επικαλεσθούν το γεγονός ότι το απισχνασμένο και ιδεολογικά ανύπαρκτο έχει την “τύχη” να εκλαμβάνεται ως κόμμα-κυβερνητικός εταίρος και ως εκ τούτου να απολαμβάνει τη δημοσιότητα μιας…κυβέρνησης. Αυτή είναι η καλή αιτιολόγηση. Διότι υπάρχει και η κακή…
Επί 30 και πλέον χρόνια στην εξουσία (ως κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση) το ΠΑΣΟΚ έχει οικοδομήσει αρκετά στέρεες σχέσεις με τα συστήματα διαπλοκής. Αυτά είναι που τώρα κρατούν το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη γραμμή δημοσιότητας ενώ θα έπρεπε να είναι στη Β’ Εθνική με τάσεις υποβιβασμού στη Γ’ .
Όπως, επίσης, και το γεγονός ότι δίπλα στο ΠΑΣΟΚ “εκπαιδεύτηκαν” επί τρεις δεκαετίες μικροί στρατοί πολιτικών συντακτών και αναλυτών, οι οποίοι, τώρα, ανακυκλώνουν επικαιρότητας μικρής αξίας σχετικά με τις εξελίξεις στο κόμμα αυτό, για να μπορούν και οι ίδιοι να κρατούν τις θέσεις τους στην πρώτη σειρά.
Το ΠΑΣΟΚ, όμως, έχει τελειώσει. Και πρέπει, επιτέλους, να αποκατασταθεί δικαιοσύνη. Το ΚΚΕ, ή οι Ανεξάρτητοι Έλληνες φιλοξενούνται πολύ λιγότερο από το κόμμα Βενιζέλου που διαθέτει, πλέον, τα ίδια ή και μικρότερα δημοσκοπικά ποσοστά. Γιατί η Παπαρήγα, ή ο Καμμένος είναι στα αποδυτήρια όταν ο Βενιζέλος βρίσκεται καθημερινά στο γήπεδο; Κι αν αυτό συμβαίνει εξαιτίας πολιτικών πρωτοβουλιών που αναλαμβάνει, κατανοητό.
Δυστυχώς, όμως, πολλές φορές -στα μίντια- “τραβάμε από τα μαλλιά” τις εξελίξεις για να δικαιολογήσουμε την παρουσία ενός ημιθανούς κόμματος στο επίκεντρο. Ας γίνει κατανοητό πως το ΠΑΣΟΚ δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα δορυφόρο στην μεγάλη ή μεσαία κεντροδεξιά -αυτό θα το δούμε.