ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Προς αναβολή των εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη νέων διοικήσεων των τοπικών και νομαρχιακών οργανώσεών της καθώς και του συνεδρίου που θα γινόταν μέσα στο καλοκαίρι για την εκλογή νέας πολιτικής επιτροπής του κόμματος και νέου γραμματέα οδεύει η Ν.Δ.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Εφ.Συν.», τα περισσότερα στελέχη, κοινοβουλευτικά και μη, εισηγούνται αυτήν την επιλογή στον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς διαβλέπουν ότι κατά τη διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών για τις διοικήσεις των περιφερειακών οργανώσεων της Ν.Δ., οι οποίες έχουν προσδιοριστεί για τις 13 Μαΐου, θα εκδηλωθούν οι αντιθέσεις που υποβόσκουν και οι διαγκωνισμοί ανάμεσα στα στελέχη των διαφορετικών τάσεων του κόμματος.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, μια τέτοια εξέλιξη θεωρείται βέβαιη και ταυτόχρονα καταστροφική για το κόμμα καθώς θα το βάλει σε μακρά περίοδο εσωστρέφειας σε μια περίοδο που στοχεύει στην εκλογική ετοιμότητα.
Ο ρόλος του Αντώνη Σαμαρά
Καταλυτικό ρόλο στην επιλογή της αναβολής παίζει βέβαια και το ιδιότυπο μπρα ντε φερ που εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα ανάμεσα στον Αντ. Σαμαρά και τον Κυρ. Μητσοτάκη, καθώς ο πρώτος βγαίνει πια στο προσκήνιο διεκδικώντας τον ηγεμονικό ρόλο στο κόμμα και επιχειρεί να επιβάλει τη δική του ατζέντα.
Κάτι που όπως όλα δείχνουν θα επιχειρήσει να κάνει και κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, ενώ στις τοπικές εκλογές η κάθε τάση θα επιχειρήσει να ισχυροποιήσει τη θέση της στον κομματικό μηχανισμό βάσης.
Eτσι μια αναβολή θα έχει στόχο τόσο την αποφυγή εσωκομματικής έριδας σε επίπεδο τοπικών στελεχών, όσο και το να μη δοθεί η δυνατότητα στον κ. Σαμαρά να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο συνέδριο και να στρέψει τον εσωκομματικό διάλογο στην ατζέντα του.
Φαίνεται λοιπόν πως έχει πειστεί και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης να αναβάλει τις επερχόμενες εσωκομματικές εκλογές και τις συνεδριακές διαδικασίες και αναζητά μια αφορμή για να το κάνει, η οποία θα του επιτρέψει να εμφανίσει την αναβολή ως φυσιολογική εξέλιξη.
Oσο για τη στρατηγική του κ. Σαμαρά, έγινε ξεκάθαρη με το πρόσφατο άρθρο του στην «Καθημερινή», όπου ζητούσε κοινό μέτωπο με το Κίνημα Αλλαγής με στόχο να συγκρουστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο θα λειτουργήσει στη βάση του μοντέλου της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.
Από την πρωτοβουλία αυτή του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος επικαλείται στο άρθρο του την πολιτική της λεγόμενης «υπέρβασης» που ακολούθησε την περίοδο της Πολιτικής Ανοιξης και η οποία συνδέθηκε με τον ρόλο του στην πτώση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, είναι καθαρό ότι διεκδικεί την προσωπική του «δικαίωση» για τις πολιτικές επιλογές του από το 1992 μέχρι και τη συγκυβέρνηση του 2012- 2014.
Το μέτωπο όμως που προτείνει δεν έχει επί της ουσίας πολιτικό διακύβευμα, καθώς είναι γνωστή η αντίθεση ανάμεσα στις σκληρές δεξιές σαμαρικές θέσεις και σε αυτές του Κινήματος Αλλαγής σε κεντρικά ζητήματα όπως το Μακεδονικό και η συνταγματική αναθεώρηση.
Και με δεδομένη την εκπεφρασμένη στρατηγική του Κινήματος Αλλαγής για αυτόνομη πορεία και για ίσες αποστάσεις από ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., το προσκλητήριο του κ. Σαμαρά ουσιαστικά αυτή τη στιγμή απευθύνεται στους κ. Βενιζέλο και Λοβέρδο, με τους οποίους τον συνδέει βέβαια η συγκυβέρνηση 2012-2014.
Τον συνδέει και η στάση τους κατά της πρωτοβουλίας του Κινήματος Αλλαγής για σύγκλιση των πολιτικών δυνάμεων στο ζήτημα της συνταγματικής αναθεώρησης, όπου ουσιαστικά ζητούν μέτωπο κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά τον συνδέει και η κοινή σκληρή γραμμή στο ζήτημα της υπόθεσης του σκανδάλου Novartis, στο οποίο και οι τρεις φέρονται ως εμπλεκόμενοι.
Για τα… μάτια Βενιζέλου – Λοβέρδου
Ομως η επιδίωξη του κ. Σαμαρά για αναβίωση του μοντέλου της διακυβέρνησής του στρέφεται κατά της κατηγορηματικής απόρριψης από τον Κυρ. Μητσοτάκη μιας ενδεχόμενης προσχώρησης των κ. Βενιζέλου και Λοβέρδου στη Ν.Δ., ενώ υπονομεύει την επιδίωξη του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη διεκδίκηση της αυτοδυναμίας στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.
Με αυτόν τον τρόπο εξώθησε τον κ. Μητσοτάκη στο δίλημμα είτε να δεχτεί την ατζέντα του, είτε να την απορρίψει. Τελικά όμως ο πρόεδρος της Ν.Δ. προτίμησε μια τρίτη οδό. Αυτήν της παράβλεψης της διαφοροποίησης του κ. Σαμαρά από τη στρατηγική του. Ετσι πηγές της Πειραιώς άφηναν να διαρρεύσει ότι οι απόψεις του πρώην πρωθυπουργού «δεν διαφέρουν σε τίποτα απολύτως από τις θέσεις της Ν.Δ.» και του Κυρ. Μητσοτάκη.
Το θέμα είναι ότι η πρόταση του κ. Σαμαρά για κοινό μέτωπο με το Κίνημα Αλλαγής διχάζει το εσωτερικό του κόμματος και, σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», είναι πολλά τα στελέχη που βλέπουν την κίνηση αυτή ως προσπάθεια του πρώην πρωθυπουργού να επιβάλει την ατζέντα του εν όψει συνεδρίου, εγκλωβίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον εσωκομματικό διάλογο και τον Κυρ. Μητσοτάκη σε ένα εσωκομματικό ζήτημα.
Παράλληλα πηγές της «Εφ.Συν.» πιστεύουν ότι η στρατηγική του κ. Σαμαρά αναμένεται να προκαλέσει και νέα επεισόδια που θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμα και σε ρήγμα με τον πρόεδρο της Ν.Δ., με τον οποίο υπάρχει μέχρι στιγμής συμπόρευση, την ώρα που ο κ. Μητσοτάκης έχει απέναντί του τους καραμανλικούς και όσους στήριξαν στην εσωκομματική εκλογή αρχηγού των Ευάγγ. Μεϊμαράκη. Οπως όλα δείχνουν λοιπόν, συνέδριο μέχρι τις βουλευτικές εκλογές δεν θα υπάρξει.
Πηγή: Efsyn.gr