Ακολουθούν σημεία δηλώσεων της εκπροσώπου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, Μαρίας Σπυράκη, στο ραδιοφωνικό σταθμό News 24/7:
• Για το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τους Έλληνες στρατιώτες.
«Είναι πράγματι μια επιτυχία της ελληνικής πλευράς να κατορθώσει να συνενώσει τις δυνάμεις της ώστε να φτάσουμε σε αυτό το ψήφισμα. Το ψήφισμα θα μπει σε ψηφοφορία την Πέμπτη. Την Πέμπτη θα ψηφίσουμε στην Ολομέλεια. Το ψήφισμα -επί λέξει- καλεί την Τουρκία να προχωρήσει στην άμεση απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών. Καλεί την Τουρκία να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και της Συνθήκης της Γενεύης. Καλεί την Τουρκία να έχει σχέσεις καλής γειτονίας. Αναφέρεται, μάλιστα, στην περιγραφή του περιστατικού κάνοντας λόγο για ένα σύνηθες μεθοριακό περιστατικό. Είναι, λοιπόν, σημαντικό το γεγονός ότι τα πολιτικά Κόμματα στο Ευρωκοινοβούλιο, με πρωτοβουλία δική μας, των Ελλήνων ευρωβουλευτών κατόρθωσαν να συναινέσουν σε αυτό το κείμενο. Και πρέπει να θυμίσουμε ότι όλη αυτή η συζήτηση ξεκίνησε όταν, στις 22 Μαρτίου, ο κ. Μητσοτάκης στη Σύνοδο Κορυφής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Ε.Λ.Κ.) έθεσε πρώτος το θέμα της απελευθέρωσης των Ελλήνων στρατιωτικών. Αμέσως, η Σύνοδος Κορυφής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Ε.Λ.Κ.) στην οποία, θα θυμίσω, συμμετέχουν η κ. Μέρκελ, ο κ. Γιούνκερ, ο κ. Τουσκ και άλλοι σημαντικοί Πρωθυπουργοί, εξέδωσε ανακοίνωση και ζητούσε την άμεση απελευθέρωση των στρατιωτικών. Ακολούθησε η απόφαση της Συνόδου Κορυφής, στο ίδιο πνεύμα, και μετά ήρθε η σειρά του Ευρωκοινοβουλίου το οποίο στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα προς την Τουρκία. Όπως είπα και χθες, μιλώντας στην ολομέλεια, δεν υπάρχει δρόμος προς την ενταξιακή πορεία α λα καρτ. Η Τουρκία πρέπει να ξέρει πως, όταν είναι υποψήφια χώρα, συμμορφώνεται με όλα τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, με πρώτο και βασικό το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και φυσικά στη Συνθήκη της Γενεύης.
• Για την ενίσχυση της Ε.Ε. προς την Τουρκία είτε οικονομικά είτε με στρατιωτικό εξοπλισμό.
Είναι διαφορετικό πράγμα η κοινή δήλωση Ε.Ε.– Τουρκίας για το προσφυγικό. Εκεί η Τουρκία έχει δεσμευτεί να κρατήσει στο έδαφός της τους πρόσφυγες που βρίσκονται εκεί -και είναι πάρα πολλοί- και η Ε.Ε. έχει δεσμευτεί να δώσει στην Τουρκία, σε συγκεκριμένο χρόνο, οικονομική βοήθεια. Χθες ο Επίτροπος Στυλιανίδης, ο οποίος εκπροσωπούσε την Κομισιόν, διευκρίνισε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι ούτε ένα σεντ δεν έχει πάει στην Τουρκική Κυβέρνηση. Έχουν πάει όλα στις οργανώσεις που είναι υπεύθυνες για την περίθαλψη των προσφύγων. Και είναι πολύ σημαντική αυτή η διευκρίνηση που έδωσε η Κομισιόν.
Το δεύτερο κομμάτι αφορά στην πορεία της ενταξιακής βοήθειας. Εκεί έχετε πράγματι δίκιο. Η τουρκική Κυβέρνηση παίρνει χρήματα ως υποψήφια χώρα. Όμως, πλέον, είναι ισχυρά τα μηνύματα. Έτσι, -με το επικείμενο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου- έχουν σταλεί μηνύματα και νομίζω πως είναι σαφές ότι η θέληση των ευρωπαϊκών λαών είναι η Τουρκία να συμμορφωθεί με βάση τις απαιτήσεις της Ε.Ε. Σε διαφορετική περίπτωση, όλα τα μέτρα εξετάζονται. Αλλά δεν είμαστε σε αυτό το σημείο. Και αν θέλετε την ταπεινή μου γνώμη ως Ελληνίδα ευρωβουλευτής, δεν είμαστε στο σημείο που πρέπει να διακόψει η Ε.Ε. τους διαύλους επικοινωνίας με την Τουρκία.
• Γιατί σε άλλα μείζονα ζητήματα δεν μπορεί να υπάρξει μια κοινή μάχη των βουλευτών στην Ελλάδα;
Είναι πολύ αργά να συζητήσει κανείς για τις δεσμεύσεις που ανέλαβε αυτή η Κυβέρνηση για τη χώρα. Είναι απόλυτη ευθύνη της Κυβέρνησης το γεγονός ότι υπεγράφη και εφαρμόστηκε το αχρείαστο 3ο Μνημόνιο που επιβάρυνε την χώρα με 86 δις αχρείαστο δάνειο και συνολικά -σύμφωνα με τους Ευρωπαίους και όχι σύμφωνα με τους δικούς μας υπολογισμούς- 100 δις μαζί με την ύφεση. Είναι απόλυτη ευθύνη της Κυβέρνησης το ότι έλαβε μέτρα για μετά το 2019. Ότι δεσμεύτηκε δηλαδή και για 5,5 δις μέτρα τα οποία θα επιβαρύνουν τους Έλληνες. Είναι απόλυτη ευθύνη της Κυβέρνησης το ότι υπέγραψε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5 % ως το 2022. Και είναι απόλυτη ευθύνη της Κυβέρνησης ότι έχει υπογράψει το πλαίσιο της επίτευξης αυτών των πλεονασμάτων, δηλαδή τη μείωση των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου. Δεν είναι δουλειά της Αντιπολίτευσης αυτό. Αυτό έγινε με ευθύνη της Κυβέρνησης. Με την αδυναμία της εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών και κυρίως, όμως, με την αδυναμία που έστειλε ως μήνυμα στο εξωτερικό εξαιτίας των παλινωδιών της. Της αδυναμίας της δηλαδή να αλλάξει την οικονομική δομή της χώρας.
• Για τις θέσεις Φίλη ως προς τη μείωση των στόχων του πλεονάσματος για τις συντάξεις και το αφορολόγητο.
Καταρχάς είναι πάρα πολύ αργά για δάκρυα. Δεύτερον, για να μιλήσουμε σοβαρά, όταν έχεις δεσμεύσει τη χώρα με συγκεκριμένες συμφωνίες για να πάρεις το δάνειο, δεν μπορείς εκ των υστέρων να εμφανίζεσαι ότι θέλεις να αναθεωρήσεις τη δανειακή σύμβαση. Το μόνο που μπορείς να κάνεις -και αυτό θα κάνει η Ν.Δ. ως Κυβέρνηση από την ημέρα που θα εκλεγεί- είναι να απελευθερώσεις όλες σου τις δυνάμεις για να έχεις ανάπτυξη. Υψηλό ρυθμό ανάπτυξης. Έχοντας υψηλότατο ρυθμό ανάπτυξης κι αφού αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της χώρας, ο κ. Μητσοτάκης -το έχει πει ο ίδιος- θα ξαναβάλει στο τραπέζι το ζήτημα της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων. Για να μπορέσει κανείς να συζητήσει με το πιστωτή, θα πρέπει πρώτα και κύρια ο ίδιος να δημιουργήσει τέτοιες συνθήκες στην οικονομία του ώστε να έχει την αξιοπιστία να διαπραγματευτεί. Σε κάθε άλλη περίπτωση, οτιδήποτε άλλο γίνεται, γίνεται μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Εδώ, όμως, μιλάμε για ένα ζήτημα στο οποίο εμπλέκονται η Ευρωπαϊκή Ένωση -εννοώ η Κομισιόν και ο ESM- και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν είναι, δηλαδή, κάτι που αφορά ένα ψήφισμα ή μία απόφαση της ελληνικής Βουλής.
• Για τις πιθανότητες συνεργασιών.
Μετά τις εκλογές -και το ξαναλέω, αφού γίνουν εκλογές- υπάρχουν περιθώρια συναινέσεων με όλες εκείνες τις δυνάμεις, που προσβλέπουν στην ανάταξη της χώρας. Υπάρχουν περιθώρια συναινέσεων, είτε η Ν.Δ. είναι αυτοδύναμη, πράγμα το οποίο επιδιώκουμε, έτσι κι αλλιώς. Ακόμα κι αν είμαστε αυτοδύναμοι, εμείς θα επιδιώξουμε συναινέσεις. Ο κ. Μητσοτάκης το έχει καταστήσει σαφές και μιλώντας στο Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής.
• Για το αν εξαιρούνται πρόσωπα που έχουν «βεβαρυμένο πολιτικό παρελθόν».
Αυτό είναι μια επιλογή που θα κάνει ο κ. Μητσοτάκης και έχει δώσει ήδη απαντήσεις σε ό,τι αφορά την συμπερίληψη συγκεκριμένων προσώπων στα ψηφοδέλτια. Από κει και πέρα όμως, επειδή μιλάμε για την ευρύτερη πολιτική, οι συγκλίσεις επιτυγχάνονται προγραμματικά και αφορούν στον τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα θα περάσει στην επόμενη μέρα και θα αυξήσει τους ρυθμούς ανάπτυξης. Μιλάμε για την ανάπτυξη σαν να είναι ένα πράγμα ουδέτερο, αλλά στην πραγματικότητα αφορά την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, ώστε οι νέοι άνθρωποι να μην προσλαμβάνονται με μισθό κατώτερο από 590 ευρώ. Μιλάμε για την προσπάθεια να μην υπάρχει ο μισός μισθός, που σήμερα υπάρχει. Χιλιάδες Έλληνες αμείβονται με το μισό βασικό μισθό. Μιλάμε για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, που μπορούν να προκύψουν από πολλές, πάρα πολλές αποκρατικοποιήσεις και όχι μόνο εκείνες που μπορούν να συνεισφέρουν σε μεγάλο βαθμό στην αποπληρωμή του χρέους. Υπάρχουν, λοιπόν, πάρα πολλά που μπορούν να γίνουν. Αν αυτά δεν γίνουν τώρα, η Ελλάδα θα μείνει πίσω. Αν γίνουν, όμως, η Ελλάδα θα στείλει ένα πολύ σαφές και καθαρό μήνυμα στους πιστωτές. Τότε -για να επιστρέψω στην αρχική σας ερώτηση- μπορούμε να βάλουμε πολλά στο τραπέζι. Αφού, όμως, στείλουμε ένα καθαρό μήνυμα, που δεν θα αφορά ισχνή, αναιμική ανάπτυξη -βλέπετε ήδη ότι αναθεωρούνται προς τα κάτω οι προβλέψεις του Υπουργείου Οικονομικών- αλλά θα αφορά μία χώρα, η οποία θα αναπτύσσεται με ρυθμούς που θα τη βγάλουν μπροστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα της δώσουν τη δυνατότητα να ατενίσει με αισιοδοξία το μέλλον.
• Για τη δήλωση του κ. Μητσοτάκη ότι είναι θράσος του Πρωθυπουργού από το Καστελόριζο να μιλά για έξοδο από τα Μνημόνια.
Γιατί τελειώνουν τα λεφτά, αλλά δεν τελειώνουν οι δεσμεύσεις. Τις δεσμεύσεις τις οποίες σας τις περιέγραψα και πριν τις έχει επωμιστεί ο κ. Τσίπρας, αλλά στο όνομα των Ελλήνων. Ο κ. Τσίπρας τις υπέγραψε για να φύγει και οι Έλληνες θα μείνουν να πληρώσουν 5,2 δις ευρώ μέτρα, με περικοπές συντάξεων και μείωση του αφορολόγητου, που θα ισχύσουν καταρχήν μετά το ’19. Υπάρχει αυτό που λέμε μια ισχυρή εποπτεία, στενή παρακολούθηση από την πλευρά των πιστωτών και μετά τον Αύγουστο. Είναι αυτό το «πρόγραμμα μεταμνημονιακής παρακολούθησης», που λέει ο Τσακαλώτος. Μετρητά δεν παίρνουμε απλώς. Δηλαδή δεν έχουμε εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, αλλά έχουμε σίγουρα επιβεβλημένη παρακολούθηση σε πολύ μεγάλο βαθμό. Και φυσικά μέτρα. Μέτρα που θα επηρεάσουν τις τσέπες μας. Τις τσέπες όλων.
• Για την ενδεχόμενη έξοδο στις αγορές.
Η Νέα Δημοκρατία τελείωνε το πρόγραμμα στις αρχές του 2015. Αυτό συνέβη στην πραγματικότητα. Όλα τα άλλα από την ημέρα των εκλογών του 2015 και μετά είναι ευθύνη του κ. Τσίπρα και του κ. Καμμένου που είναι ο συνεργάτης του στην Κυβέρνηση.
Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι η Κυβέρνηση αυτή έκανε την επιλογή να μπει σε ένα πρόγραμμα αχρείαστο, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στην οικονομία. Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι η Κυβέρνηση αυτή δέσμευσε και την επόμενη Κυβέρνηση σε μια σειρά μέτρα. Επιβάρυνε πάρα πολύ τους Έλληνες. Δεν επιτρέπει με τις επιλογές της και με τις παλινωδίες της να αναπτυχθεί η Ελλάδα.
· Για το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας.
Οι συγκρίσεις που ήρθαν από την Κομισιόν και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έδειχναν σαφώς ότι η Ελλάδα τελείωνε το πρόγραμμα τον Ιανουάριο του 2015. Μια και με ρωτήσατε για την πολιτική πιστοληπτική γραμμή, είναι σαφές ότι η συζήτηση δεν γίνεται για την προληπτική πιστοληπτική γραμμή. Γίνεται για το ποια θα είναι η επόμενη Κυβέρνηση. Ποιος θα κρατήσει το τιμόνι. Ποιος θα αναπτύξει τη χώρα και με ποιο πρόγραμμα. Τι θα φέρει στην Ελλάδα, ώστε να μπορεί η Ελλάδα να δανείζεται απρόσκοπτα από τις αγορές με εύλογο επιτόκιο και όχι με υψηλό επιτόκιο. Εκεί ο κ. Μητσοτάκης έχει ήδη δώσει το περίγραμμα του αναπτυξιακού προγράμματος της Ν.Δ. Το επανέλαβε πρόσφατα στους ανταποκριτές ξένου Τύπου. Ό,τι μηνύματα στέλνουμε στο εσωτερικό στέλνουμε και στο εξωτερικό. Είναι απαραίτητο εδώ, να θυμίσω, ότι ο κ. Μητσοτάκης μίλησε για πάρα πολλές αποκρατικοποιήσεις, για τσουνάμι αποκρατικοποιήσεων, για να χρησιμοποιήσω τη φράση του που δεν αφορούν μόνο στα μεγάλα assets του ελληνικού Δημοσίου, αλλά και σε μικρότερα, όπως τα περιφερειακά λιμάνια ή οι ιαματικές πηγές. Μίλησε για ανακατατάξεις στο Δημόσιο, που δεν θα αφορούν απολύσεις, αλλά θα διευκολύνουν πάρα πολύ τους πολίτες και θα μειώσουν το κόστος του Δημοσίου. Μίλησε για μια σειρά ενέργειες στα Πανεπιστήμια.