Η επιστολή της Φώφης Γεννηματά (διαβάστε την εδώ ) προς τον πρόεδρο της Βουλής, με την οποία ζητάει να διεξαχθούν άμεσα (πρόωρες) εκλογές, είναι περίπου 800 λέξεις. Από αυτές οι 750 “αφιερώνονται” σε μια δριμεία επίθεση κατά της κυβέρνησης για την κατάσταση της οικονομίας και την αδυναμία της να διαχειριστεί την εποχή μετά τα μνημόνια, και οι περίπου 50 εστιάζονται σε κριτική προς τη Ν.Δ γιατί “δείχνει να επαναλαμβάνει ανευθυνότητες του πρόσφατου παρελθόντος”. Πάντως, 750 λέξεις από τη μια, με 50 από την άλλη, “ίσες αποστάσεις” δεν το λες, αλλά δεν είναι αυτό το μείζον πολιτικό ζήτημα.
Στα τέλη Μαρτίου, με μια άλλη επιστολή της, προς τον πρωθυπουργό, τον πρόεδρο της Βουλής και τους πολιτικούς αρχηγούς, η πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ παρέθετε την πρότασή του νέου φορέα για μία fast track διαδικασία για την αναθεώρηση του Συντάγματος και καλούσε τις πολιτικές δυνάμεις να συναινέσουν.
Η κα Γεννηματά ( η επιστολή εδώ )αναφερόταν στην αναγκαιότητα για τη Συνταγματική Αναθεώρηση και επισήμαινε πως “σ’ αυτό το πλαίσιο και προκειμένου να μην χαθεί η ευκαιρία από την παρούσα Βουλή, σας αποστέλλω (σ.σ στους αρχηγούς προς τους οποίους απευθυνόταν) τις προτάσεις που έχουμε επεξεργαστεί για την ενίσχυση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος και την αναβάθμιση του κύρους των θεσμών και του Κράτους Δικαίου”.
Κατακλείδα της επιστολής: “Πιστεύουμε ότι επιβάλλεται να κινηθεί επιτέλους η σχετική κοινοβουλευτική διαδικασία, χωρίς περαιτέρω εξωθεσμικούς και παρακοινοβουλευτικούς πειραματισμούς“…
Αυτά πριν περίπου πέντε εβδομάδες.
Διότι, χθες, η πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ έστειλε στο Νίκο Βούτση, άλλη επιστολή, δια της οποίας καλεί ουσιαστικά την κυβέρνηση να προσφύγει άμεσα σε εθνικές εκλογές υπό το επιχείρημα “ότι τώρα είναι η ώρα ο Ελληνικός λαός, αυτός και μόνο να αποφασίσει τους όρους και τις εγγυήσεις για τη βιώσιμη έξοδο από την κρίση και να επιλέξει σε ποιους θα εμπιστευθεί να οδηγήσουν αυτή την πορεία”!
Επαναλαμβάνω: η διαφορά από τη μία επιστολή στην άλλη είναι μόλις πέντε εβδομάδες.
Τι μεσολάβησε εντός αυτού του χρόνου;
Μια συνεδρίαση του Eurogroup που άναψε το πράσινο φως για την ολοκλήρωση της διαδικασίας της 4ης αξιολόγησης, μία εαρινή σύνοδος του ΔΝΤ όπου αποσαφηνίστηκε η ανάγκη και το πλαίσιο ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, μερικές δεκάδες πολύ θετικά σχόλια για το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία οδηγείται με βεβαιότητα στην έξοδο από τα μνημόνια, μία επίσκεψη του Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ στην Αθήνα που “αποθέωσε” την προσπάθεια της Ελλάδας και των Ελλήνων, η οποία πορεύεται σε αίσιο τέλος τον Αύγουστο, και έκανε ειδική αναφορά στο ότι πρέπει να κλείσει ο κύκλος λιτότητας, μια άλλη επίσκεψη του Άνχελ Γκουρία του ΟΟΣΑ που περιέγραψε επίσης εξαιρετικά θετικά τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της κυβέρνησης και έκανε ειδική αναφορά στο κοινωνικό πρόσημο που πρέπει να έχει το μεταμνημονιακό αναπτυξιακό πρόγραμμα. Επίσης, στο ίδιο διάστημα, υπήρξαν μια σειρά από θετικά δημοσιεύματα του ξένου Τύπου και, φυσικά, δύο τρεις αναλύσεις ξένων οίκων που περιγράφουν αισιόδοξα την πορεία.
Όλα τα παραπάνω, και αρκετά άλλα που ενδεχομένως μας διαφεύγουν, δεν συνηγορούν υπέρ της άποψης της κας Γεννηματά ότι η χώρα περίπου …καταστρέφεται. Μια άποψη, άλλωστε, από την οποία κρατά, πλέον, αποστάσεις ακόμα και η Ν.Δ – αν και επί 2,5 χρόνια κρατούσε τη σημαία για τη διεξαγωγή εκλογών-, η οποία, μόλις προ ημερών, κάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα να κάνει εκλογές το φθινόπωρο εάν θεωρεί πως όντως θα εξασφαλίσει “καθαρή έξοδο”.
Η πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ, όμως, εγκαταλείπει μέσα σε μόλις πέντε εβδομάδες το μείζον αίτημά της για την επίσπευση των διαδικασιών της Συνταγματικής Αναθεώρησης (στο οποίο απάντησε θετικά μόνο ο πρωθυπουργός) και, αίφνης (;) ζητά πρόωρες εκλογές “εδώ και τώρα”.
Ήτοι, να εγκαταλείψει πάραυτα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τη διαπραγμάτευση για την 4η και τελευταία αξιολόγηση, να σταματήσει η επεξεργασία των σεναρίων απομείωσης του χρέους που θα έχουν καταλήξει στο τελικό σχέδιο εντός των επόμενων δύο μηνών, να διακοπούν οι διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό, να μετατρέψουμε σε “ηφαίστειο” πολιτικής αποσταθεροποίησης τη χώρα, να προκαλέσουμε απόγνωση στους επιχειρηματίες και εργαζόμενους στον τουρισμό που περιμένουν πως και πως το καλοκαίρι για να ορθοποδήσουν και, να …συνοδεύσουμε τον Ερντογάν στις κάλπες. Αυτός τις δικές τους, εμείς τις δικές μας.
Είναι, πράγματι, άξιο απορίας πως η Φώφη Γεννηματά που ομνύει στην πολιτική συνεννόηση και επιδιώκει συγκλίσεις και χαμηλούς τόνους, σπεύδει, αίφνης(;), να υπερκεράσει σε αντιπολιτευτική οξύτητα ακόμα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κι όταν αυτός κάνει ένα βήμα πίσω, αντιλαμβανόμενος ότι κανείς (αριθμός 0) δεν θέλει πρόωρες εκλογές –το φωνάζουν οι άνθρωποι της αγοράς, όπως οι ξενοδόχοι του ΣΕΤΕ και ο Κ. Μϊχαλος του ΕΒΕΑ-, όπως άλλωστε δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, η πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ βάζει στο τραπέζι ένα αίτημα που είναι και παράξενο και επικίνδυνο.
Μέσα σε πέντε εβδομάδες η κα Γεννηματά διαψεύδει τον εαυτό της. Από τη μία ζητά συναίνεση για να επισπευσθεί η διαδικασία της Συνταγματικής αναθεώρησης (κάτι που απαιτεί ικανό κοινοβουλευτικό χρόνο και προϋποθέτει εξάντληση της κυβερνητικής θητείας) και από την άλλη πετά τις -κατά την ίδια- αναγκαίες συνταγματικές αλλαγές στη χρονομηχανή για το… απώτατο μέλλον και ζητά κάλπες στις παραλίες και ψηφοφόρους με τα μαγιώ!
Κάποιοι, ωστόσο, επισημαίνουν πως δεν πρέπει να αναζητήσει κανείς τους λόγους αυτής της αιφνίδιας και βίαιης μετατόπισης από την επίκληση της ανάγκης συναίνεσης για το Σύνταγμα στο “εκλογές τώρα” σε κάποια αλλαγή στο πεδίο της οικονομίας. Εκεί, μάλλον προφανή και καθαρά είναι τα πράγματα.
Σε όσα συνέβησαν τα τελευταία 24ωρα, λένε (οι πηγές εντός του ΚΙΝ.ΑΛ), πως πρέπει να αναζητηθεί η απάντηση.
Όμως, το θέμα δεν είναι μόνο “ποια μύγα τσίμπησε” τη Φώφη Γεννηματά και πήγε από το ένα άκρο στο άλλο. Η επιστολή της προέδρου του ΚΙΝ.ΑΛ για την προσφυγή σε κάλπες διακινήθηκε σε όλα τα ηγετικά στελέχη. Και ο Σταύρος Θεοδωράκης, και ο Γιώργος Παπανδρέου, και ο Γιώργος Καμίνης, και ο Νίκος Ανδρουλάκης και αρκετοί άλλοι τη διάβασαν. Και δεν αντέδρασαν.
Και αρκετοί εξ αυτών επιχειρηματολογούσαν με πάθος τις τελευταίες μέρες ότι δεν πρέπει να γίνουν άμεσα εκλογές, όπως ο αρχηγός του Ποταμιού και άλλα στελέχη του ίδιου κόμματος αλλά και της ΔΗΜΑΡ και του ΚΙΔΗΣΟ. Χθες κατάπιαν τη γλώσσα τους.
Αυτό κρατείστε το διότι ίσως αποτελέσει ένα από τα σημεία του blame game που παίζεται στο παρασκήνιο του νέου φορέα. Δεδομένου, μάλιστα, ότι το αίτημα Γεννηματά για άμεση προσφυγή σε εκλογές, πλην όλων των άλλων που προαναφέρθηκαν, αποτελεί και “σήμα” υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κάλπες αύριο, τι άλλο σημαίνει από ψήφο υπέρ της Ν.Δ (αν λάβει κανείς υπόψη του τις τελευταίες δημοσκοπήσεις) και εγκατάλειψη της τακτικής των “ίσων αποστάσεων”;