“Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή”, αναφέρει το γνωστό σλόγκαν του συρμού που προσαρμόζεται κατά το δοκούν από τους τακτικούς χρήστες του. Ισχύει το ίδιο και για έναν άνθρωπο της τηλεόρασης που έβαλε τη σφραγίδα του στο “προϊόν” της 30αετίας της ιδιωτικής τηλεόρασης και εξέθρεψε συνειδήσεις, αισθητική και άποψη;
Δεν θα το έλεγα για την περίπτωση του Σταμάτη Μαλέλη. Γιατί ο τελευταίος, μέλος της πρώτης ομάδας που δημιούργησε το Mega Channel και έκτοτε έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του σχεδόν σε κάθε μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό, ήταν πάντοτε, εκτός από συμπαθής, απρόβλεπτος, ίσως και αντισυμβατικός.
Αρκετοί, ωστόσο, του χρεώνουν -και σε μεγάλο βαθμό δεν έχουν άδικο- μερικές από τις χειρότερες στιγμές του τηλεοπτικού στερεότυπου που μετέτρεψε το “μήνυμα” σε συλλογικό υποσυνείδητο και κοινωνική νοοτροπία. Ο Χρήστος Ράπτης, για παράδειγμα, γράφει στο i-efimerida για τις μέρες του Σταμάτη Μαλέλη όταν η δημοσιογραφία στην τηλεόραση περιφερόταν από τη Τζένη Χειλουδάκη στον Σορίν Ματέϊ και από τον Τόλη Βοσκόπουλο στην Τζούλια Παπαδημητρίου.
Μόλις πρόσφατα, γράφτηκε ότι ο Σταμάτης Μαλέλης εντάχθηκε στην ομάδα του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη για την ίδρυση ιντερνετικού καναλιού (web tv). Και δεν διαψεύστηκε. Ως εκ τούτου, η ανακοίνωση πως αναλαμβάνει γραμματέας επικοινωνίας του ΚΙΝ.ΑΛ προκάλεσε εύλογα ερωτηματικά, ιδιαίτερα όταν στελέχη του Κινήματος, όπως ο Γιάννης Ραγκούσης (ο οποίος δεν έχει ακόμα διαγραφεί παρά τα θρυλούμενα) δήλωσε πρόσφατα πως η Φώφη Γεννηματά εξαρτά την πολιτική της από τα συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Άλλοι λένε, ακόμα, πως ο Σταμάτης Μαλέλης αναλαμβάνει την επικοινωνία της κ. Γεννηματά χωρίς καλά καλά να έχει παραιτηθεί ακόμα από τον Όμιλο Αλαφούζου.
Κάτι τέτοιο, ωστόσο, αδικεί μάλλον τον Σταμάτη Μαλέλη. Όπως παλαιότερα που είχε προσδεθεί στο άρμα της ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη, αυτό που πιθανότατα εκτιμήθηκε από την πρόεδρο του τεμαχισμένου (μετά την αποχώρηση του Ποταμιού) νέου φορέα είναι κατά πάσα πιθανότητα η δεδομένη εμπειρία του στην εκλαϊκευση του “μηνύματος” σε μια εποχή που η πολιτική έχει υποταχθεί πλήρως στην εικόνα και η εμφάνιση του πολιτικού έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία από τις θέσεις του για το μέλλον της χώρας και η “ατάκα” βαρύνει περισσότερο από τη στρατηγική.
‘Αλλωστε, η κ. Γεννηματά δεν πρωτοτυπεί με την επιλογή του Σταμάτη Μαλέλη. Ο πρώην διευθυντής ειδήσεων του Mega Channel, του Star, του Σκάϊ εισέρχεται σε μια αγορά πολιτικού μάρκετινγκ όπου θα συναντήσει συνεργάτες από το παρελθόν. Από την ίδια ομάδα προέρχεται και η εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ Μαρία Σπυράκη (πολιτική συντάκτης στο “μεγάλο κανάλι” επί Μαλέλη), ως ένα βαθμό και ο σύμβουλος του προέδρου του κόμματος, Τάκης Θεοδωρικάκος (διευθύνων σύμβουλος της GPO, γνωστός και για τις δημοσκοπήσεις που παρουσίαζε στην εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη), ο διευθυντής του γραφείου Τύπου Κωνσταντίνος Ζούλας, αλλά και πλειάδα τηλεοπτικών δημοσιογράφων που προετοιμάζονται πυρετωδώς, όπως γράφεται, να ενταχθούν στα ψηφοδέλτια του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Σε μια εποχή, λοιπόν, που η επικοινωνία γίνεται πολιτική και όχι το αντίθετο, ο Σταμάτης Μαλέλης βλέπει να ανοίγεται μπροστά του πεδίο δόξης λαμπρό. Και οι σχέσεις του με τις διευθυντικές ομάδες όλων των τηλεοπτικών σταθμών θα βοηθήσουν αναμφίβολα το ΚΙΝ.ΑΛ να βρει ακόμα περισσότερο χρόνο στα δελτία ειδήσεων. Αρκεί αυτό; Προφανώς όχι αν πιστέψουμε πως υπάρχουν ακόμα πολίτες που δεν αντιμετωπίζουν την πολιτική ζωή του τόπου ως Survivor. Μπορούμε, όμως, να το πιστέψουμε;
Σ.Κ