ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ας ξεκαθαρίσουμε, πρώτα, μερικές απλές έννοιες.
Μιλώντας για Εθνική Στρατηγική νοούμε :…
«Την τέχνη και επιστήμη της αναπτύξεως και χρησιμοποιήσεως της διπλωματικής, οικονομικής, πληροφοριακής και στρατιωτικής ισχύος ενός έθνους, κατά τη διάρκεια ειρήνης, κρίσεως και πολέμου, για την διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων μέσω των Εθνικών Αντικειμενικών Σκοπών που η ίδια καθορίζει».
Η Εθνική Στρατηγική υλοποιείται μέσω των πολιτικών που η κυβέρνηση οφείλει να εφαρμόζει και οι οποίες πρέπει να είναι σύμφωνες με την Εθνική Στρατηγική. Οι πολιτικές αυτές αφορούν ολόκληρο το δυναμικό μιας χώρας.
Παρατήρηση : Εθνικοί ΑΝΣΚ (στόχοι), είναι θεμελιώδεις στόχοι που ένα κράτος θέτει και των οποίων η εκπλήρωσή τους είναι απαραίτητη για την προάσπιση και προαγωγή των Εθνικών Συμφερόντων.
ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
Εθνικά συμφέροντα ορίζονται ως οι πλέον σημαντικές προσδοκίες / επιθυμίες / ανάγκες ενός έθνους ή διαφορετικά οι καταστάσεις εκείνες που συνεισφέρουν στην ευημερία ενός έθνους, όπως αυτές ορίζονται από την πολιτική ηγεσία. Δηλαδή τα Εθνικά Συμφέροντα είναι γενικές, παγιοποιημένες αρχές, καθορισμένης αξίας, για τις οποίες ένα έθνος είναι αποφασισμένο να προβεί σε θυσίες για την προάσπιση / υποστήριξή τους.
Η αναφορά στο εθνικό δυναμικό καλύπτει τις πολιτικές που πρέπει να υλοποιούνται στους επιμέρους τομείς όπως :
* Εξωτερική Πολιτική
* Πολιτική Εθνικής Αμύνης
* Πολιτική για την Εθνική Οικονομία
* Πολιτική προασπίσεως των θεσμών, των ηθικών αξιών ενός έθνους, καθώς και εκείνων που αφορούν την προαγωγή της πολιτιστικής, ιστορικής και θρησκευτικής κληρονομιάς.
Στην Ελλάδα θεσμικό και νόμιμα εγκεκριμένο κείμενο Εθνικής Στρατηγικής δεν υφίσταται, ούτε και τέθηκε ποτέ θέμα από κανένα για την σύνταξή του. Βέβαια μία γενική καταγραφή των στόχων της Εθνικής Στρατηγικής βρίσκουμε στις προγραμματικές δηλώσεις των κυβερνήσεων στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Αυτό όμως έχει αποδειχθεί «εν τοις πράγμασι» ότι δεν είναι αρκετό, καθόσον κυρίως ο λαός δεν γνωρίζει τα εθνικά συμφέροντα και τους εθνικούς ΑΝΣΚ της χώρας, ενώ συνήθως η υλοποίηση των πολιτικών για εξυπηρέτηση των Στόχων και διασφάλιση των συμφερόντων, είτε δεν ολοκληρώνονται, είτε εκτρέπονται, είτε με βάση αναθεωρητικές «ιδεοληψίες» υποβαθμίζονται.
Η Εθνική Στρατηγική έχει και σκληρό πυρήνα που αποτελείται από την Εξωτερική Πολιτική, την καλουμένη και Υψηλή, και την Αμυντική Πολιτική που αποκαλείται Εθνική Στρατιωτική Πολιτική.
Το μόνο κείμενο θεσμικά εγκεκριμένο που αφορά τους Εθνικούς Αντικειμενικούς Σκοπούς και τα Εθνικά Συμφέροντα, είναι η Πολιτική Εθνικής Αμύνης που ουσιαστικά προσδιορίζει τις γενικές κατευθύνσεις της Εξωτερικής Πολιτικής, αλλά αναλυτικά τις αποστολές και έργα των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς επίσης και τις κατευθύνσεις αναπτύξεως των δυνατοτήτων τους.
Η Εθνική Στρατηγική αποτελεί τη βάση για την εκκίνηση των προσπαθειών ενός έθνους και πρέπει να στηρίζεται σε μία ευρύτερη συναίνεση των δυνάμεών του, ώστε το τρίπτυχο για την υλοποίησή της να αποτελείται από τον λαό, την Πολιτική Ηγεσία και τις Ένοπλες Δυνάμεις όπως ο θεωρητικός του πολέμου Κλαούζεβιτς λέει.
Στην χώρα μας λόγω ελλείψεως παιδείας για την Εθνική Στρατηγική αλλά και συγκεκριμένου κειμένου δι΄αυτήν, αναπτύχθηκαν θέσεις, σκέψεις αλλά και ιδεοληψίες που οδηγούν τις πολιτικές ηγεσίες σε λανθασμένες κατευθύνσεις, αλλά και επιτρέπουν την ανάπτυξη ανατρεπτικών ιδεολογημάτων για την αναγκαιότητα υπάρξεως Αμυντικής Πολιτικής / Ενόπλων Δυνάμεων.
Και όμως οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν αναλάβει στα πλαίσια της Εθνικής Στρατηγικής να υλοποιούν τους παρακάτω Εθνικούς Στόχους ή ΑΝΣΚ όπως :
* Διατήρηση της Ειρήνης
* Διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητος της χώρας, της ανεξαρτησίας, της εν γένει ασφαλείας του ελληνικού λαού, από οιανδήποτε απειλή.
* Διασφάλιση των Εθνικών Συμφερόντων και προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, όπως αυτά καθορίζονται από το Σύνταγμα, τις Διεθνείς Συνθήκες, Συμβάσεις και τη διεθνή πρακτική.
* Η Ασφάλεια του Κυπριακού Ελληνισμού και υποστήριξη της δικαίας επιλύσεως του εθνικού αυτού προβλήματος. Ομοίως μέριμνα για την ασφάλεια και ευημερία των ελληνικών μειονοτήτων στο εξωτερικό.
* Η Έντονη και Κυρίαρχη παρουσία στις περιοχές γεωπολιτικού ενδιαφέροντος, παράλληλα με την προώθηση σχέσεων καλής γειτονίας, φιλίας και συνεργασίας στα Βαλκάνια, Υπερκαυκασία, Μέση Ανατολή, Βόρειο Αφρική, Ανατολική Μεσόγειο και Αδριατική.
* Διασφάλιση της Ισορροπίας Δυνάμεων στην προαναφερομένη περιοχή.
* Μεγιστοποίηση των οφελημάτων που απορρέουν από την συμμετοχή της χώρας μας στον ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και ΟΑΣΕ.
* Ανάδειξη των Ενόπλων Δυνάμεως ως θεμελιώδους παράγοντα Εθνικής Ισχύος, ικανών να διασφαλίσουν την εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και τα εθνικά συμφέροντα, να ανταποκρίνονται στις ειρηνευτικές αποστολές στο πλαίσιο των διεθνών οργανισμών και συμμαχιών που συμμετέχει η χώρα και τέλος να συμβάλουν ενεργά στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας.
* Ο σεβασμός και η ενίσχυση της στρατιωτικής παραδόσεως των Ε.Δ.
Όπως βλέπετε η ΠΕΑ καθορίζει τους στόχους τους Εθνικούς που αφορούν και την εξωτερική πολιτική της χώρας κατευθύνοντας την Αμυντική Πολιτική σε παράλληλη πορεία για την υποστήριξή τους.
Ομοίως το κείμενο αυτό, που είναι θεμελιώδες και θεσμικό, καθορίζει την ΑΠΟΣΤΟΛΗ των Ε.Δ., τα έργα τους και δίδει κατευθύνσεις για την δομή και οργάνωσή τους, τις δυνατότητές τους (από εδώ ξεκινά ο καθορισμός των εξοπλισμών), την εκπαίδευση και άλλα.
Προανέφερα τους δύο πυλώνες του σκληρού πυρήνα της Εθνικής Στρατηγικής (Εξωτερική και Αμυντική Πολιτική), καθώς και τον ένα της Εθνικής Ισχύος, την Άμυνα. Ο δεύτερος παράγων της Εθνικής Ισχύος είναι η Οικονομική Ισχύς της χώρας. Ισχυρή Άμυνα και Οικονομία καθιστούν την Εξωτερική Πολιτική ισχυρή, αποτελεσματική και πολυδιάστατη.
Κυρίες και Κύριοι,
Όπως είδατε η πολιτεία αναθέτει στις Ε.Δ. έργα και αποστολές που είναι απολύτως απαραίτητες για την προαγωγή των Εθνικών Συμφερόντων, την αντιμετώπιση της Διαρκούς, Μόνιμης και Ορατής απειλής που προέρχεται από την Τουρκία, από τις αλλυτρωτικές διαθέσεις ορισμένων βορείων γειτόνων που δεν αποτελούν βέβαια στρατιωτική απειλή, πλην όμως σε μία θερμή σύγκρουση μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα σε βάρος μας, καθώς επίσης και λόγω της σημαντικής γεωπολιτικής θέσεως της Ελλάδος. Μιλώντας για γεωπολιτική αναφερόμεθα στις δύο βασικές παραμέτρους αυτής, την γεωστρατηγική και γεωοικονομική αξία της Ελλάδος. Κατ΄αρχάς η γεωστρατηγική αξία της Ελλάδος είναι αδιαμφισβήτητη (καθόσον λόγω της γεωγραφικής θέσεως ελέγχει όλες τις οδούς από τα Βαλκάνια προς την Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και τους άξονες που συνδέουν τον Ατλαντικό προς τον Ινδικό Ωκεανό και αντίστροφα και στις δύο περιπτώσεις), ενώ λόγω του πλούτου που περιέχει το έδαφός της ως το περιβόλι του Θεού στην Ευρώπη, το υπέδαφός της και η υφαλοκρηπίδα της, καθώς και ο λοιπός πλούτος της (θάλασσα, ήλιος, παραλίες, τουριστικές περιοχές, ιστορικά μνημεία κ.λ.π.) διαθέτει και τεράστια γεωοικονομική αξία.
ΕΠΙΠΤΏΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ
Ιστορική Αναδρομή
Δυστυχώς όμως σήμερα αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα στην Εθνική Ισχύ της πατρίδος λόγω της μεγάλης και παρατεταμένης οικονομικής κρίσεως που λίγο απέχει από το εθνικό χρεωστάσιο, με συνέπεια η οικονομία να νοσεί και η νόσος να επηρεάζει την Εθνική Άμυνα της χώρας. Αν ανατρέξουμε στην πρόσφατη ιστορία μας θα δούμε το τι συνέβη στην αμυντική πολιτική της χώρας μας σε αντίστοιχες περιόδους όπως :
* Το 1843 όταν με βάση το τότε μνημόνιο περιορίστηκαν σημαντικά οι δαπάνες για την οργάνωση του Στρατού, με αρνητικά αποτελέσματα, ενώ μεγάλος αριθμός στελεχών τέθηκε σε διαθεσιμότητα, όπως μας λέει ο Στρατηγός Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του.
* Η χρεωκοπία του 1892-93 συνέβαλε ουσιαστικά στον ατυχή πόλεμο του 1897 ενώ η ακολουθείσασα Διεθνής Οικονομική Επιτροπεία απετέλεσε αρνητικό παράγοντα ανασυγκροτήσεως των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος. Χρειάσθηκε η επανάσταση του Στρατιωτικού Συνδέσμου στο Γουδί το 1909 υπό τον Συνταγματάρχη (ΠΒ) Ζορμπά, η πρόσκληση του Μεγάλου Έλληνα Πολιτικού Ελευθερίου Βενιζέλου στην Ελλάδα για να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, η καθολική αναδιοργάνωση του κράτους και των Ενόπλων Δυνάμεών της, ώστε 100 χρόνια από σήμερα η Ελλάδα να συμμετάσχει σε ένα νικηφόρο αγώνα που πολλαπλασίασε την έκταση της χώρας και από την Μελούνα την έφερε στα σημερινά μας σύνορα.
* Ομοίως η χρεωκοπία του 1932, με την έξυπνη και ορθή πολιτική για την κατάργηση του επαχθούς χρέους, παρακάμφθηκε και στην δεκαετία αυτή αφενός κατορθώθηκε να αναδιοργανωθεί η χώρα και οι Ένοπλες Δυνάμεις της, με συνέπεια η μικρή αυτή χώρα να προσφέρει την πρώτη νίκη κατά του άξονος παγκοσμίως.
Βέβαια το πρόβλημα της οικονομικής κρίσεως που κτυπά και τις Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Στη δεκαετία του 1990 η διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της Σοβιετικής Ενώσεως επέφεραν τεράστιες ανατροπές στις οικονομίες των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, που με εξαίρεση την Ρωσία ισχύουν και σήμερα, και σε πολλές περιπτώσεις διέλυσαν ή ακινητοποίησαν τις Ένοπλες Δυνάμεις τους.
Τα προβλήματα υπήρξαν έντονα ακόμη και στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας που αυτά αναφέροντο, στην δραματική μείωση των αποζημιώσεων των στελεχών, μη ανανέωση του επιχειρησιακού υλικού, έλλειψη πιστώσεων για συντήρηση – επισκευή υλικού, απόκτηση ανταλλακτικών, αγορά καυσίμων, επιχειρησιακές ασκήσεις. Χαρακτηριστική εικόνα του Στόλου της Βαλτικής που σάπιζε δεμένος στις προβλήτες των Ναυστάθμων ή του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας.
Ομοίως η χρεωκοπία της Αργεντινής τα αυτά αποτελέσματα είχε επί των Ε.Δ. της με συνέπεια οι δαπάνες για την Άμυνα να φθάσουν το 0,4% του ΑΕΠ. Σε κάθε περίπτωση (Ρωσία, Ανατολική Ευρώπη, Αργεντινή) καταβλήθηκε προσπάθεια ώστε η αποτρεπτική ισχύς να μην καταρρεύσει, να υπάρχει διαρκής διεθνής παρουσία των δυνάμεων των χωρών αυτών, ακόμη και την καταθλιπτική περίοδο του μονοπολισμού για τους Ρώσους ιδιαίτερα (διεθνής παρουσία της Ρωσίας 1ος πόλεμος Κόλπου, Αργεντινή συμμετοχή σε ειρηνευτικές αποστολές).
Επιπτώσεις Κρίσεως στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις
Από τον παραπάνω κανόνα δεν μπορούσαν να ξεφύγουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, μέσα στην θύελλα της μεγάλης και παρατεταμένης οικονομικής κρίσεως, πληρώνοντας το δικό τους τίμημα σ΄αυτήν, όπως και οι λοιποί φορείς ή δυνάμεις της χώρας. Είναι όμως άξιο παρατηρήσεως ότι το τίμημα που πληρώνουν οι Ε.Δ. ή η Αμυντική Πολιτική είναι υπέρμετρα βαρύ και τείνει να καταστρέψει δυνατότητες, υποδομές και ηθικό, γνώσεις κ.λ.π. που δύσκολα αναπληρώνονται.
Πρέπει όμως να πω ότι τα προβλήματα στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ξεκίνησαν πολύ πριν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσεως με ευθύνη κύρια των πολιτικών ηγεσιών και κυρίως από το 2000. Από το 2000 μέχρι και το 2010 και από το 2010 έως και σήμερα είχαμε :
* Την πρώτη περίοδο (2000-2010) η κατά περίπτωση πολιτική ηγεσία :
– Σε μία πλειοδοσία επί της μειοδοσίας επί του χρόνου της θητείας των κληρωτών οπλιτών, στέρησαν από αυτές το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό με συνέπεια την αναιμική επάνδρωση των επιχειρησιακών μονάδων. Στόχος η ψηφοθηρία, που δεν ευοδώθηκε καθόσον αυτοί που ενήργησαν κατ΄αυτόν τον τρόπο έχασαν τις εκλογές του 2004 και 2009, αφήνοντας όμως τραγικά και επικίνδυνα κενά στις Ε.Δ.
– Η πρόσληψη των επαγγελματιών οπλιτών, αφενός δεν κάλυψε τα κενά που δημιούργησε η μείωση της θητείας και αφετέρου φόρτωσε στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης 400 εκατ. ευρώ ετησίως. Περαιτέρω και πάλι δυστυχώς για ψηφοθηρία, μονιμοποιούνται οι προσληφθέντες ΕΠΟΠ (Ν.3883/2010 Βενιζέλου-Μπεγλίτη) και από το παράθυρο θα αξιωματικοποιηθούν. Το ερώτημα είναι το τι θα κάνουν οι Ένοπλες Δυνάμεις τους γέροντες υπαξιωματικούς ή τους ακατάλληλους αξιωματικούς που θα είναι αρκετές χιλιάδες ενώ η έλλειψη είναι σε στρατιώτες. Δηλαδή και πάλι αυτό που συνέβη στο έρημο δημόσιο μετά νόμου επιβάλλεται στις Ένοπλες Δυνάμεις.
– Από το 2005 η Ελλάδα κήρυξε μονομερή αφοπλισμό με συνέπεια να έχει ανατραπεί πλήρως η ισορροπία δυνάμεων σε βάρος της Ελλάδος, κύρια στους τομείς Π.Ν. – Π.Α. και Πολλαπλασιαστών Ισχύος. Το γιγαντιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα της περιόδου 1996-2006, που είχε στόχο την κάλυψη του ΕΑΧ, δεν παρήξε τα αποτελέσματα που έπρεπε, λόγω των διαδικασιών που επέβαλαν οι πολιτικές ηγεσίες ή και η αδιαφορία που επεδείχθη στην ορθή εκτέλεση αυτών την περίοδο 2006-2009. Αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε σύγχρονα άρματα χωρίς πυρομαχικά, συστήματα προστασίας αεροσκαφών να μην φέρονται επ΄αυτών λόγω προβλημάτων, σύγχρονα υποβρύχια S-214, πλην του άδικα λοιδωρηθέντος Παπανικολή, να σαπίζουν στις σχάρες του Σκαραμαγκά, Μεταγωγικά αεροσκάφη να έχουν προβλήματα αποδοχής, προπληρωμένα μεταφορικά ελικόπτερα να αναζητούνται και τέλος 200 και πλέον εκατομμύρια ευρώ Α/Ω να κινδυνεύουν να χαθούν. Για μεν τις συμβάσεις ευτυχώς έχουν αρχίσει οι διαδικασίες διώξεως, για εκείνους όμως που επέδειξαν αδιαφορία στο καθήκον τους την περίοδο 2006-2009 δεν γίνεται τίποτε. Συνέπεια αυτού ο κύριος υπεύθυνος της καταστάσεως αυτής βρίσκει χώρο εκφράζοντας βλακώδεις προτάσεις για κάθε τι το επιστητό, πλην των ευθυνών του, στα ΜΜΕ.
– Οι υπεύθυνες πολιτικές ηγεσίες για την παραπάνω κατάσταση κατασυκοφάντησαν τις Ε.Δ. για τους εξοπλισμούς τους οποίους αυτοί ενέκριναν και σε ορισμένες περιπτώσεις αυτοί επέβαλαν, τις σχετικές συμβάσεις οι ίδιοι συνομολόγησαν κερδίζοντας μαύρα χρήματα σε βάρος των Ε.Δ. και του ελληνικού λαού. Μάλιστα με ευκολία μαζί με ελεγχόμενους κονδυλοφόρους προσπάθησαν να πείσουν τους πάντες ότι οι αμυντικοί προϋπολογισμοί (αναπτυξιακοί και λειτουργικοί) των Ε.Δ., είναι υπεύθυνοι για την δραματική εκτροπή του ετησίου ελλείμματος και το υπέρογκο εθνικό χρέος. Το έτος 2010 το ΑΕΠ της χώρας ήταν 200 δις ευρώ, το δημόσιο χρέος 328 δις ευρώ και οι συνολικές δαπάνες (από το 1998-2010) δεν υπερέβησαν το 2,4% του ΑΕΠ ετησίως κατά μέσο όρο, ενώ οι εξοπλιστικές δαπάνες δεν υπερέβησαν τα 23 δις ευρώ, ήτοι το 7,2% του δημόσιου χρέους. Ερώτημα : για το υπόλοιπο 92,8% ποίος είναι υπεύθυνος;
– Με απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας το 2010 ο αμυντικός προϋπολογισμός του Υπουργείου από 6,482 δις ευρώ έφθασε το 2011 σε 3,491 δις ευρώ και διαμορφώθηκε όπως παρακάτω :
2009 : 6,482 δις ευρώ
2010 : 4,500 δις ευρώ
2011 : 3,491 δις ευρώ
2012 : 3,804 δις ευρώ (εκτιμάται ότι θα κλείσει χαμηλότερα)
2013 : 3,396 δις ευρώ (πρόβλεψη προϋπολογισμού)
– Ο φαρισαϊσμός και η αναξιοκρατία με πολιτική ευθύνη επεκράτησε πλήρως.
– Περαιτέρω και πέραν των δυσμενών οικονομικών εξελίξεων ο Νόμος 3883/2010 «Περί Ιεραρχίας και Εξελίξεως ….κ.λ.π.) του διδύμου Βενιζέλου-Μπεγλίτη :
> Δεκοποιεί τις Ε.Δ. μεταφέροντας εντός αυτών διαδικασίες, συνθήκες, πειθαρχικό δίκαιο κ.λ.π. που μόνο στο κατεστραμένο δημόσιο τομέα συναντούνται.
> Διατηρεί τον ευτελισμό των βαθμών και επιφέρει περαιτέρω αναξιοπιστία και αναξιοκρατία.
> Διαλύει την διακλαδικότητα.
> Δεν προώθησε νέα δομή δυνάμεων.
Την περίοδο από το 2010-2012 αφενός φάνηκαν τα προβλήματα καθόσον πάνω από το 60% μειώθηκε ο προϋπολογισμός του Υπουργείου, ενώ με το πρόσφατο μνημόνιο ισοπεδώθηκε η ζωή των στελεχών των Ε.Δ. Πιθανόν όλα αυτά να ήταν περισσότερο ήπια εάν δεν επετρέπετο στην τρόϊκα να έχει λόγο στο σκληρό πυρήνα του κράτους, θέμα στο οποίο θα αναφερθώ παρακάτω.
Η στρατιωτική ηγεσία προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατάει τις Ένοπλες Δυνάμεις σε κάποιο ελάχιστα αποδεκτό επίπεδο, ελέγχοντας τα πάντα για λόγους εξοικονομήσεως πόρων, φθάνοντας στο σημείο το φουλάρισμα ενός οχήματος να χρειάζεται έγκριση του Μείζονος Σχηματισμού.
Όλα αυτά τα παρουσίασε ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού Αντιναύαρχος κ. Κοσμάς Χρηστίδης, ο οποίος συνόψισε τα προβλήματα που έχουν σε τρεις κατηγορίες :
* Στις περικοπές των αποζημιώσεων των στελεχών, που με το νέο μνημόνιο καθίστανται οι πλέον κακοπληρωμένοι και αδικημένοι έναντι όλων στη χώρα, καθόσον δεν είναι μόνον ο μισθός αλλά η μείωση των πάγιων οδοιπορικών που αντικαθιστούν ένα μικρό μέρος των υπερωριακών απασχολήσεών τους και των αποζημιώσεων λόγω ασκήσεων. Εάν λάβει κανείς υπόψη τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις, τις ανά διετία και τετραετία μεταθέσεις τους κ.λ.π. πώς θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Τι ηθικό θα έχουν όταν και οι δύο οικογένειές τους πάσχουν;
* Την έλλειψη πιστώσεων για την συντήρηση μέσων, απόκτηση ανταλλακτικών κ.λ.π. που επηρεάζει άμεσα και καίρια την διαθεσιμότητα των κύριων επιχειρησιακών μέσων, με ότι αυτό συνεπάγεται για την επιχειρησιακή ετοιμότητα και ικανότητα.
* Τον περιορισμό των επιχειρησιακών εκπαιδεύσεων-ασκήσεων λόγω ελλείψεων πιστώσεων για καύσιμα, πυρομαχικά, συντήρηση, αποζημιώσεις στελεχών, με δυσμενείς επιπτώσεις στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των δυνάμεων.
* Τον περιορισμό της δραστηριότητος για επίδειξη ισχύος (ασκήσεις παρουσίας-προβολής ή ελλειπούς αντιδράσεως σε προκλήσεις), επιδείξεως σημαίας και διαρκή παρουσία στις περιοχές εθνικού ενδιαφέροντος.
* Την καταστροφή των υποδομών των Αμυντικών Βιομηχανιών της χώρας, με ότι αυτό συνεπάγεται, με απώλεια και της αποκτηθείσης τεχνογνωσίας.
Κυρίες και Κύριοι,
Είναι γεγονός ότι στον χώρο της Αμύνης στο παρελθόν, υπήρξαν υπερβολές οι οποίες εξέτρεψαν τους στόχους της αμυντικής προσπάθειας για επάρκεια του μηχανισμού, λόγω υστεροβουλιών, μεγαλείων κ.λ.π. με κύρια ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας και με σιωπηλή σε αρκετές περιπτώσεις αποδοχή της αντιστοίχου φυσικής. Αντί λοιπόν να εξορθολογισθούν τα πράγματα φθάσαμε στην αντίθετη πλευρά ως «εκκρεμές» κατεδαφίζοντας τα πάντα.
Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν σε μία δύσκολη και ρευστή περίοδο. Με βάση λοιπόν του τι γίνεται εγώ έχω απορία για το τι τελικά θα μείνει από τον αμυντικό μηχανισμό, αν συνεχισθεί η κατηφόρα αυτή.
Ολόκληρη η περιοχή πέριξ του εγγύς γεωπολιτικού ενδιαφέροντος της χώρας βράζει, από τα Βαλκάνια στην Μεσή Ανατολή μέχρι τον Καύκασο με πλήθος ενδείξεως και γεγονότων που δείχνουν ότι επανασχεδιάζεται ο χάρτης σε συγκεκριμένα σημεία της περιοχής αυτής ή επίκειται η ανακήρυξη ΑΟΖ με εμάς να απουσιάζουμε λόγω αδυναμίας να λάβουμε πρωτοβουλίες αλλά και σε περίπτωση που αναλάβουμε να μην δυνάμεθα να τις υποστηρίξουμε λόγω αμυντικής αδυναμίας. Ποίος θα είναι υπεύθυνος εάν υπάρξει μία αποτυχία του μηχανισμού της χώρας να ανταποκριθεί στις προκλήσεις και κινδύνους που παρουσιάζονται; Σε κάθε περίπτωση ο αμυντικός μηχανισμός δεν θα πταίει.
Ουσιαστικά οι πρακτικές που υλοποιούνται, υπαγορεύονται από τους δανειστές που έχουν πλήξει τον σκληρό πυρήνα της ισχύος του κράτους δημιουργώντας προβληματική την εθνική κυριαρχία. Οι δανειστές με τους ελεγχόμενους γραφειοκράτες, δεν έχουν ως στόχο την επιστροφή των δανεικών, αλλά τον πλήρη έλεγχο της χώρας. Διότι όπως προανέφερα πώς να εξηγήσεις τις προτάσεις για μείωση του αριθμού των αξιωματικών ή την κατάργηση της θητείας που ακούσθηκε και την οποία έσπευσαν να υποστηρίζουν κάτι προοδευτικούληδες, κάτι οικολογούληδες και ψευτοαντιρρησίες και μάλιστα και ο περίφημος πρώην Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας περιόδου 2006-2010. Με δεδομένο ότι με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα δεν μπορούν να προσληφθούν επαγγελματίες οπλίτες, μήπως προτείνεται η πλήρης κατάργηση των Ενόπλων Δυνάμεων;
Πίσω από όλα αυτά, κατ΄εμέ δεν υπάρχουν ενέργειες «καπιταλιστών» αλλά άτομα εσωτερικού ή εξωτερικού με συμφέροντα, εταιρείες και κράτη. Αυτοί είναι οι εδώ αναθεωρητικοί της προόδου και ισχύος της πατρίδος που πλούτησαν διαπλεκόμενοι με την πολιτική, εταιρείες εγχώριες και ξένες που με τον αυτό τρόπο έδρασαν, αλλά και ευρωπαϊκές δυνάμεις π.χ. η Γερμανία και οι Βόρειοι Σύμμαχοί της, που προσπαθούν να υποτάξουν την χώρα με τρόπο που να ικανοποιεί τις οικονομικές στρατηγικές τους για ελεύθερες οικονομικές ζώνες, χαμηλού κόστους εργασίας και φορολογίας. Στα πλαίσια αυτά η εθνική κυριαρχία είναι εμπόδιο, ενώ ταυτόχρονα χωρίς εμάς σχεδιάζουν επίλυση των εθνικών θεμάτων που είναι ανοικτά, για μας και σε βάρος μας και χωρίς εμάς, για τη διασφάλιση των στόχων τους και επενδύσεών τους.
Προτάσεις
Το ερώτημα που άμεσα δημιουργείται είναι εάν η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Η απάντηση είναι ναι, αρκεί οι όποιοι έχουν την ευθύνη χαράξεως της πολιτικής να ακούσουν τους τεχνοκράτες και επιστήμονες του χώρου και όχι τις πολιτικές νεολαίες τους και διάφορους αλεξιπτωτιστές που χωρίς γνώση και εμπειρία μιλούν για τα πάντα.
Το εγχείρημα αυτό, δηλαδή η ανατροπή της καταστάσεως, είναι απαραίτητο να αναληφθεί καθόσον τα τελευταία 8-10 χρόνια κάθε νέο έτος είναι χειρότερο από το προηγούμενο, όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσεως, αλλά διότι η ψηφοθηρία, ο πολιτικός φατριασμός, ο εξευτελισμός θεσμών και της αξίας των βαθμών των Ενόπλων Δυνάμεων, η αναξιοκρατία, η δημιουργία σκόπιμα πνεύματος αναξιοπιστίας σε βάρος των Ε.Δ., τα ψηφοθηρικά παιχνίδια περί την θητεία που επηρεάζουν καίρια την επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ε.Δ. και το επίπεδο της εφεδρείας που απαιτείται, οι συνεχείς άδικες και υπερβολικές μειώσεις των αποζημιώσεων των στελεχών, η υποχωρητικότητα σε πολιτικό επίπεδο έναντι των αναδυομένων προκλήσεων, έχουν κλονίσει βαριά το ηθικό του προσωπικού, την επιχειρηματική ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων.
Πιστεύω ότι με βάση την παρούσα συγκυρία απαιτείται να γίνει :
* Η διάθεση των αναγκαίων πιστώσεων για την συντήρηση-υποστήριξη και εκπαίδευση ή αξιοποίηση όλου του υπάρχοντος επιχειρησιακού υλικού και η ολοκλήρωση των εκκρεμών συμβάσεων.
* Σύνταξη νέας Πολιτικής Εθνικής Αμύνης, στηριγμένης στις γεωπολιτικές ανακατατάξεις, κινδύνους, προκλήσεις και απειλές κατά της χώρας μας, στο εγγύς και ευρύτερο γεωστρατηγικό περιβάλλον μας, ώστε εξ αυτής να προκύπτουν αβίαστα :
– Οι Εθνικοί Στρατηγικοί Στόχοι (ΑΝΣΚ) ώστε να διασφαλίζονται τα Εθνικά Συμφέροντα.
– Η αποστολή και τα έργα των Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και οι κατευθύνσεις για την οργάνωση, δομή και ανάπτυξη αυτών.
* Η ΠΕΑ πρέπει να στηρίζεται σε αξιολόγηση της καταστάσεως και των απειλών, που να προκύπτει από ορθολογική ανάλυση χωρίς θεωρητικές πολιτικές προσεγγίσεις που εκτρέπουν τις εκτιμήσεις από τα πραγματικά δεδομένα και υποβαθμίζουν την κατάσταση. Παράδειγμα η εκτίμηση-τοποθέτηση του Συνταγματολόγου Υπουργού Εθνικής Αμύνης το 2010 ότι το θερμό επεισόδιο είναι «Σημειακό» ως να πρόκειται για τροχαίο ατύχημα και το ότι στις προκλήσεις απαντούμε με «Στρατηγική Ψυχραιμία».
* Σύνταξη νέας Εθνικής Στρατιωτικής Στρατηγικής που θα λαμβάνει υπόψη εκτός της ΠΕΑ και τους διατιθέμενους πόρους, οικονομικούς και ανθρώπινους.
* Νέα Δομή Δυνάμεων στηριγμένη στους προαναφερόμενους παράγοντες, ώστε εξ αυτής να προκύπτουν Ένοπλες Δυνάμεις, με απλή και ευέλικτη οργάνωση, επιχειρησιακή ικανότητα και αποτελεσματικότητα, ικανών να ανταποκρίνονται στο σύγχρονο επιχειρησιακό πεδίο, διασφαλίζοντας την αποστολή τους.
* Κατάργηση του Ν.3883/2010 του διδύμου Βενιζέλου-Μπεγλίτη περί Ιεραρχίας κ.λ.π. των Ενόπλων Δυνάμεων, που η εφαρμογή του οδηγεί αυτές σε «Δεκοποίηση» αυτών με παράλληλη κατάργηση της διακλαδικότητας.
* Διάθεση του απαραίτητου επιχειρησιακού προσωπικού στις Ένοπλες Δυνάμεις (πρόσληψη ΕΠΟΠ ή ΕΦΟΠ ή αύξηση θητείας).
* Προστασία και ενδυνάμωση του ηθικού των Ενόπλων Δυνάμεων.
* Τέλος η διασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβιώσεως των στελεχών των Ε.Δ. και των οικογενειών τους, που ζουν μόνιμα κάτω από δύσκολες συνθήκες μακράν των τόπων καταγωγής τους, με ωράρια ασύλληπτα για τον μέσο πολίτη και τα οποία παρά τα δύσκολα μέτρα που έχουν επιβληθεί σε βάρος τους, εργάζονται άοκνα για να κάνουν το αδύνατο δυνατό και να διατηρήσουν το αξιόμαχο των Ε.Δ. στο βαθμό που τα πραγματικά δεδομένα τους επιτρέπουν.
Επίλογος
Ναι Κυρίες και Κύριοι,
Η οικονομική κρίση επηρεάζει αρνητικά την Αμυντική Πολιτική και τον Αμυντικό Μηχανισμό της χώρας που δεν είναι άλλος από τις Ε.Δ. Το θέμα είναι ο αρνητικός αυτός επηρεασμός να μην είναι υπερβολικός σε σημείο τέτοιο που να καταστρέφει την αποτρεπτική και επιχειρησιακή ισχύ της χώρας. Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εάν θέλουμε να έχουμε έλεγχο της κυριαρχίας μας, με εξωτερική πολιτική, ισχυρή και πολυδιάστατη, στηριγμένη σε Αμυντικό Μηχανισμό που να αποπνέει αποτροπή. Δηλαδή εάν θέλουμε να έχουμε Ένοπλες Δυνάμεις ή όχι.
Επειδή η απάντηση σε αυτό το ρητορικό ερώτημα είναι προφανής, είναι ανάγκη η υλοποιούμενη πολιτική στον χώρο της Αμύνης να αλλάξει καθόσον οι προκλήσεις και οι απειλές πολλαπλασιάζονται και τα όρνεα έχουν οσφρυνθεί το μελλοντικό πτώμα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν ανήκουν σε άτομα ή πολιτικούς φορείς, καθόσον αυτές υπάρχουν, δρουν με βάση το Σύνταγμα και τους Νόμους του κράτους, υπέρ του λαού και του έθνους.