ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ *: ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΡΟΣΤΑ

 

Υπάρχει μεγάλη δημοσιότητα για την Ελλάδα, που επαναλαμβάνει την εμπέδωση της  «κρίσης» της οικονομίας και την ανάγκη για νέο μοντέλο ανάπτυξης.

Μετά το 1998, η χώρα  «μπήκε» σε παρατεταμένη «αποεπενδυτική» περίοδο. Η παραγωγική δομή υποχώρησε, οι παραγωγικές μονάδες  και οι επιχειρήσεις «κλείνουν» η μία μετά την άλλη.  Συσσωρεύτηκαν τεράστια δανειακά ποσά δαπανών στην κατανάλωση και όχι στην παραγωγή. Το κατά κεφαλήν εισόδημα ΑΕΠ, «κατρακύλησε» κατά ~ 20-25%. Η ανεργία σε πρωτοφανή ύψη. «Έφυγαν», κυρίως προ του country risk,  ~ 80 δις. € από τις τράπεζες.

Σήμερα «πληρώνουμε» βασικά  δύο πράγματα: τα δημοσιονομικά ελλείμματα γνωστού ύψους και το έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου, που προκύπτουν από την έλλειψη εργοστασίων και παραγωγής.

Τα αντικρουόμενα συμφέροντα αφορούν την κερδοσκοπία, όπως την κατανάλωση εισαγωγών και το κρατισμό, με κάθε μέσο τραπεζικό η συνδικαλιστικό μέσο (άλλοτε νόμιμο και άλλοτε στα όρια).

Όταν σταμάτησε η άκρατη δανειοδότηση, μετά- τα ίδια συμφέροντα, αποεπένδυσαν, μετέφεραν τα χρήματα τους στο εξωτερικό και έκτοτε επιμένουν με κάθε μέσο- πολιτικό, συνδικαλιστικό και επιρροή στην επικαιρότητα, να κερδοσκοπούν στο «σορτάρισμα» της υποβάθμισης της χώρας, εμποδίζοντας την διόρθωση της κρίσιμης νομοθεσίας.

«Ζαλισμένη» η χώρα από τις πολυποίκιλες, αντιπαραγωγικές και αναποτελεσματικές ερμηνείες, απόψεις και προτάσεις, σήμερα βρίσκεται «μετέωρη στο ένα πόδι».

Επείγουσες προτεραιότητες είναι, η επιστροφή των καταθέσεων στις τράπεζες, οι παραγωγικές επενδύσεις που δημιουργούν επιχειρήσεις, εισοδήματα και θέσεις εργασίας, ο πραγματικός αποτελεσματικός εκσυγχρονισμός των νόμων για την φορολογία, οι εφαρμοστικοί νόμοι των συμφωνιών, η βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, ο νόμος του fast–track, ο αναπτυξιακός και ο επενδυτικός νόμος.

Σε όλα τα μέρη του κόσμου, αυτά είναι διορθώσιμες διαδικασίες. Π.χ. Ιρλανδία, Τουρκία, Η.Β.

Χρειάζεται επειγόντως ανάπτυξη και αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου – όπως όλοι σήμερα συμφωνούν. Χρειάζονται βέβαια πρόσωπα που καταλαβαίνουν και μπορούν  να κάνουν την διαφορά.

Η καλύτερη και σοβαρότερη επιβεβαίωση, δημοσιεύτηκε στις εκθέσεις του Ε.Ε., IMF, ΟΗΕ /  UNCTAD και της WORLD BANK, όπου επιβεβαιώνουν την χαμηλότατη κατάταξη μας, στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων, στην ανταγωνιστικότητα και στην φιλικότητα προς τις επιχειρήσεις. Μάλιστα επισημαίνουν, ότι από τα 10 μεγαλύτερα προβλήματα των ελληνικών επιχειρήσεων, τα  τέσσερα πρώτα είναι η γραφειοκρατία, η ανελαστική αγορά εργασίας, η διαφθορά και το φορολογικό πλαίσιο, που συγκεντρώνουν ποσοστό 65 %, ενώ … οι υποδομές είναι 7^ο στη σειρά και λαμβάνουν μόνο 4,5 % στην αξιολόγηση των προβλημάτων.

Σήμερα- πρακτικά, προτείνονται 2 σοβαρές παρεμβάσεις σε κρίσιμους νόμους, χωρίς αναστολές και δισταγμούς.

Για τις στρατηγικές επενδύσεις θα υπάρξουν αποτελέσματα μόνο αν διορθωθούν οι αρμοδιότητες, το εύρος και οι διαδικασίες, όπως π.χ. : 1) αρμοδιότητα ενός μόνο υπουργού / υφυπουργού με άμεση αναφορά στον Πρωθυπουργό, 2) άμεσες αποτελεσματικές αρμοδιότητες για προσέλκυση, απεμπλοκή επενδύσεων παντού, 3) φυσικά ανατρεπτικές προθεσμίες για όλα τα θέματα, όπως των αδειών περιλαμβανομένων και της διαδικασίας ΣτΕ, 4) διεύρυνση υπαγωγής στο νόμο για τις συμφωνίες, τα προσύμφωνα και τα MOU’s,  5) υπαγωγή όλων των επενδύσεων που αντικαθιστούν τις εισαγωγές, προωθούν τις εξαγωγές και μειώνουν το κόστος λειτουργίας της οικονομίας, όπως το λιανεμπόριο, παραγωγή κ.α. (μελέτη McKinsey), και 6) ίση  βαρύτητα στις ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις.

Για την φορολογία κύρια σημεία είναι: η φορολογική ενθάρρυνση για την επιστροφή καταθέσεων π.χ. ~20- 40 δις. € (χωρίς κοινωνικό «φθόνο»), αλλιώς η χώρα θα υποστεί ανεπίστρεπτο πλήγμα από τα λουκέτα και την ανεργία. Καμία φορολογία δεν θα είναι δυνατόν να εισπραχθεί, με την χώρα να έχει ~1.5 ίσως 2 εκατ. ανέργους. Άμεσα χρειάζεται η απαλλαγή από τις φορολογικές κακοδαιμονίες του παρελθόντος, όπως : 1) αναδρομική ευθυγράμμιση με τα δεδομένα της Ε.Ε. για τα εξωφρενικά πρόστιμα, προσαυξήσεις (36%, 60%/ χρόνο, συνολικά 300-450%), τους εξωλογιστικούς προσδιορισμούς- που χωρίς λόγο πολλαπλασιάζουν τις κύριες οφειλές κατά 40-50 φόρες, τα μέτρα διασφάλισης, τις εύκολες κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και άλλες «βίαιες» κινήσεις που «αδρανοποιούν» επιχειρήσεις και επενδύσεις και «φουντώνουν» την ανεργία, 2) προτείνεται αυστηρότητα στην φοροκλοπή και τις παράνομες ενέργειες π.χ. πλαστών- εικονικών, λαθρεμπορίου κ.α. και εφεκτικότητα στις απλές καθυστερήσεις καθυστερήσεων, λόγω πιστωτικής συρρίκνωσης της χώρας και της πολιτείας, 3) προτείνεται διόρθωση στους φόρους κεφαλαίου, π.χ. στα ακίνητα ( μεταβίβασης από 11% στο 4%, όπως Ε.Ε.), στις υπεραξίες ακινήτων (από ~20% στο 1% Ε.Ε.), στις μεταβιβάσεις μετοχών (από 20% στο 1-2%), στις γονικές παροχές (από 20% στο 1%) κ.α., που αποτρέπουν την συγκέντρωση κεφαλαίου και επενδύσεων και φυσικά την επιστροφή των καταθέσεων.

Το κύριο πατριωτικό μας καθήκον,  είναι η δημιουργία νέου ανταγωνιστικού ΑΕΠ και νέων μονίμων θέσεων εργασίας, που μαζί με την επιστροφή των καταθέσεων θα  μπορέσει η χώρα και η κοινωνία, να έχει μέλλον μπροστά της.

 

Έχουμε μηδέν (0) πια μέρες περιθώριο.

Επιχειρηματίας, Πρόεδρος της «Φιλίππου Δομικά Έργα Α.Ε.» και της οργάνωσης «Νέο Ρεύμα – Νέο Όραμα».