ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Καταλαγιάζει η πολιτική αντιπαράθεση τις γιορτές; Μπορεί το πνεύμα των Χριστουγέννων να άρει επ’ ολίγον την επιδίωξη της “στρατηγικής ήττας” του ΣΥΡΙΖΑ και να δώσει τη θέση του στα περί ομόνοιας και ενότητας που περιγράφονται ως ύψιστες ανάγκες στα μηνύματα του Προέδρου της Δημοκρατίας ή του Αρχιεπισκόπου;
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Η απάντηση είναι κοφτή και κατηγορηματική: Όχι.
Το σύνθημα έδωσαν εκείνοι που έσπευσαν να επιτεθούν στον αντιπρόεδρο του ΕΚ Δημήτρη Παπαδημούλη επειδή “τόλμησε” να παραλληλίσει την πορεία του Ιωσήφ και της Μαρίας μαζί με τον νεογέννητο Ιησού προς την Αίγυπτο (για να κρυφτούν από τη “δολοφονική” απογραφή του Ηρώδη) με το δράμα των προσφύγων στις μέρες (Διαβάστε την αντιπαράθεση του Αδωνι Γεωργιάδη με τον Δημήτρη Παπαδημούλη ).
Παραλληλισμός που γίνεται από ήπιους και μετριοπαθείς ιεράρχες και διέπει τον χριστιανικό λόγο ιδιαίτερα τις ημέρες των Χριστουγέννων (δείτε σχετικό άρθρο του σεβασιμωτάτου μητροπολίτη Σύρου, Τήνου και Μυκόνου Δωρόθεου ).
Και όχι, πιθανώς, από τους 22 που έσπευσαν παραμονές Χριστουγέννων να απειλήσουν με “αφορισμό” τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και όσους βουλευτές τάσσονται υπέρ της Συμφωνία των Πρεσπών και του “ξεπουλήματος” της Μακεδονίας.
Ένας παραλληλισμός που αποτελεί, άλλωστε, μια αλήθεια με την οποία μεγαλώνουν τα παιδιά (μας) και περιγράφεται ακόμα και στα βιβλία των Θρησκευτικών, όπως εύστοχα υπενθυμίζει ο Νίκος Μπογιόπουλος σε σχετικό άρθρο του.
«Οταν οι Μάγοι προσκύνησαν το νεογέννητο Χριστό, παρουσιάστηκε Άγγελος Κυρίου στο όνειρο του Ιωσήφ και του είπε: «Σήκω, πάρε το παιδί και τη μητέρα του και πήγαινε στην Αίγυπτο. Να μείνετε εκεί μέχρι να σου πω, γιατί ο Ηρώδης θα ζητήσει να βρει το παιδί και να το σκοτώσει». Ο Ιωσήφ πήρε αμέσως τη μητέρα και το παιδί και νύχτα έφυγαν για την Αίγυπτο.
Περπάτησαν για πολλές μέρες, πέρασαν μεγάλες ταλαιπωρίες κι εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες σε ξένη γη. Έμειναν στην Αίγυπτο μέχρι που έμαθαν πως πέθανε ο Ηρώδης. Τότε μόνο επέστρεψαν. Έτσι επαληθεύτηκε ο λόγος του προφήτη Ωσηέ, που αιώνες πριν είχε πει: «Από την Αίγυπτο κάλεσα τον Yιό μου».
Ο μικρός Χριστός εξαναγκάζεται να φύγει, για να γλιτώσει από την απειλή του θανάτου. Καταδιωγμένος, κουρασμένος, πεινασμένος, τρομαγμένος…»
(από τα Θρησκευτικά της Δ’ Δημοτικού)
Δείτε το γράφει ο γνωστός Θεολόγος-Εκκλησιαστικός Ιστορικός-Νομικός κ. Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
Το ζήτημα, βεβαίως, δεν είναι τόσο ποια εκδοχή επιλέγει καθένας για να προβάλλει στους καιρούς μας τα μηνύματα της Θείας γέννησης. Το πιο ανησυχητικό είναι πως στον περίκλειστο μικρόκοσμο της παρα-πολιτικής και των “ακολούθων” στα social media, αυτό που θα μπορούσε εύκολα και αβίαστα να αποτελέσει πεδίο σύγκλισης -έστω και “εποχικής”- μετατρέπεται σε μία ακόμα αφορμή για εκπομπή διχαστικού λόγου και ενίοτε μίσους.
Πόσο θα κόστιζε, για παράδειγμα, σε όσους έσπευσαν να επιτεθούν στον Δημήτρη Παπαδημούλη να εκλάβουν με ανοιχτή καρδιά το μήνυμά του και να συναινέσουν στην επίκαιρη εκδοχή του; Ταυτιζόμενοι, αν θέλετε, και με τον “επίσημο” λόγο του Αρχιεπισκόπου και των φωτισμένων ιεραρχών. Έναν λόγο που θέλει την προσέγγιση του …”ξένου” και καταδιωκόμενου με όρους αγάπης και όχι με τον μιαρό λόγο περί “λαθρομεταναστών”.
Πόσο θα κόστιζε να κατεβάσουν για λίγο τους τόνους, να λάβουν υπόψη τους την “καταδίωξη” που υπέστησαν οι Έλληνες του Μπέμιγχαμ από ρατσιστές και ξενοφοβικούς και να αισθανθούν τις επιταγές των καιρών και την μεγαλοσύνη της προσαρμοστικότητας και της καταλλαγής;
Προφανώς περιγράφω το αδύνατο. Η επόμενη “μάχη”, άλλωστε, είναι εξαιρετικά πιθανό να αμφισβητήσει ακόμα και την γενναιοδωρία του Άη Βασίλη και την ανάγκη να μοιράζεσαι με τους διπλανούς σου. Ίσως για ορισμένους όχι μόνο δεν ήταν “πρόσφυγας” ο Ιησούς αλλά και ο συμπαθής γέρων με την κόκκινη στολή και τους ταράνδους δεν είναι τίποτε περισσότερο από τον πλασιέ πολυεθνικής που μοιράζει “δείγματα” δώρων προσδοκώντας να αυξήσει τις πωλήσεις…