Newsroom «Διαφοροποιήθηκα και διαφώνησα με τοποθετήσεις των στελεχών του ΚΙΝΑΛ σε σχέση με τους ανθρώπους που στηρίζουν την Συμφωνία των Πρεσπών. Νομίζω ότι ήταν γενικές, ισοπεδωτικές τοποθετήσεις που δεν συνάδουν με ένα κόμμα που θέλει να ονομάζεται προοδευτικό, που έχει στόχο την διεύρυνση του χώρου, την δημιουργία συναινέσεων ώστε να βρεθούν λύσεις για την χώρα», δηλώνει ο αποχωρήσας αναπληρωτής τομεάρχης Μεταναστευτικής Πολιτικής και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Λευτέρης Παπαγιαννάκης.
Ο ίδιος, μιλώντας στο Κόκκινο 105,5 υπογραμμίζει ότι «ήταν μία πολύ κακή αφορμή, το θέμα της Μακεδονίας, το οποίο δημιουργεί εντάσεις -όχι για πρώτη φορά- στη χώρα. Μας έχει κοστίσει πάρα-πάρα πολύ. Δεν συμφωνώ με το να εκμεταλλευόμαστε πάλι αυτή την διαδικασία για να δημιουργήσουμε ένα τοξικό κλίμα -ακόμη και αν άλλοι το έχουν δημιουργήσει ή αν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν σκοπιμότητες, στρατηγικές, τακτικισμοί».
«Τα χρόνια που έχουμε αφήσει αυτό το θέμα να «ρημάζει»», όπως σημείωσε, «ήταν προφανές ότι οι όροι μπορεί να μην ήταν αυτοί που θέλαμε, σαν χώρα. Το ότι μπαίνει σε μία διαδικασία διαπραγμάτευσης σημαίνει ότι θα κάνεις υποχωρήσεις. Είναι ή όχι υπερβολικές; Εγώ κρίνω ότι δεν είναι. Τα θέματα που αφορούν την γλώσσα και την υπηκοότητα -νομίζω ότι είναι λάθος άλλοι που μιλούν για εθνικότητα- νομίζω ότι έχουν απαντηθεί επαρκώς, καλύπτουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την χώρα, μπορούμε να κρίνουμε ότι είναι μία καλή συμφωνία. Ακόμη και αν την χαρακτηρίσει κάποιος «οδυνηρό συμβιβασμό», δεν υπάρχει άλλη λύση… από την στιγμή που οι γείτονες είχαν αναγνωριστεί από 140 χώρες με το συνταγματικό τους όνομα».
Παράλληλα, ο ίδιος σημειώνει ότι «τα εθνικά θέματα δεν μπορούμε να τα κρίνουμε μόνο στον άξονα «πρόοδος – συντήρηση». Είναι ο τρόπος που τα χειριζόμαστε που μας χαρακτηρίζει, οι λέξεις, τα πολιτικά επιχειρήματα που χρησιμοποιούμε. Δυστυχώς, η Νέα Δημοκρατία όπως και την δεκαετία του ’90 έχει επιλέξει έναν δρόμο αρκετά ολισθηρό, που -το λέω ευγενικά- έχει βοηθήσει την ακροδεξιά σε μεγάλο βαθμό να αναδειχθεί».
Όπως τόνισε, «το ΚΙΝΑΛΛ έκανε μία λάθος επιλογή. Το πολιτικό κριτήριο ήταν λάθος. Διάλεξε έναν συντηρητικό δρόμο για να υπερθεματίσει και εκείνο, να κρατήσει ένα κομμάτι των ψηφοφόρων. Δεν νομίζω ότι το να λες στην κυβέρνηση «όχι στην συμφωνία» για αντιπολιτευτικούς λόγους είναι ικανοποιητικό πολιτικό επιχείρημα και δυστυχώς η επιλογή αυτή ίσως κοστίσει εκλογικά. Σίγουρα κοστίζει στην διεύρυνση του χώρου. Αν το ΚΙΝΑΛΛ επέλεγε να πει «ναι» στην Συμφωνία των Πρεσπών, θα έχανε κάποιους αλλά θα κέρδιζε πολύ περισσότερους». Τώρα, «το θέμα είναι αν, αυτούς τους «καινούργιους» που θα έρθουν ξέρουμε τι να τους κάνουμε, τι να τους πούμε. Αν θέλουμε να τους έχουμε», είπε χαρακτηριστικά.
«Στα εθνικά θέματα δεν έχει νόημα να πούμε ότι κάποιος (σ.τ.σ. πολιτικός φορέας) είναι πιο κοντά σε έναν ή σε άλλον. Είναι θέμα θέσης … υπάρχει μία ιδεολογική συγγένεια ανάμεσα στο ΚΙΝΑΛΛ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό είναι το κριτήριο για να είναι κανείς σύμφωνος με την Συμφωνία των Πρεσπών. Είναι άλλοι οι λόγοι. Για μένα, το ΚΙΝΑΛΛ διάλεξε λάθος … δεν είναι αυτό που θα βοηθήσει στην διεύρυνση», προσέθεσε.
«Ελπίζω ότι μεγάλο ποσοστό του κόσμου αντιλαμβάνεται» ότι η Συμφωνία των Πρεσπών έχει πραγματικά θετικό πρόσημο, είπε καταλήγοντας ο κ. Παπαγιαννάκης, «δυστυχώς αυτό το θέμα έχει τοξικότητα, που χρησιμοποιούν τα κόμματα εδώ και πάρα πολλά χρόνια για να διχάσουν. Δεν το κάνουν ως κεντρική πολιτική επιλογή, απλώς στις δύσκολες στιγμές κάνουν τις εύκολες επιλογές δυστυχώς … στο ζήτημα -γιατί δεν είναι πρόβλημα, μιλάμε για μία σχέση γειτονίας με μία χώρα που έχουμε κοινά σύνορα, διαλέγουμε πάντα αυτό που «χαϊδεύει τα αυτιά» των ψηφοφόρων, γιατί «βοηθάει» στην πολιτική αντιπαράθεση και υποχρεώνει τον κόσμο να πάρει θέση υπέρ ή κατά. Και πάντα, όταν κάνεις τα πράγματα μόνο «άσπρο-μαύρο» χωρίς να δίνεις εναλλακτικές, έχει ένα κόστος».
Σημειώνεται ότι το μέχρι χτες στέλεχος του ΚΙΝΑΛΛ έστειλε επιστολή παραίτησης στην Φώφη Γεννηματά και σημείωσε ότι «η επί της αρχής διαφωνία μου με την στάση του κινήματος στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών αλλά και οι πρόσφατες τοποθετήσεις στελεχών αλλά και της ίδιας της Προέδρου για τους υποστηρικτές της συμφωνίας είναι δύο από τους λόγους. Οι ανεπίτρεπτοι χαρακτηρισμοί που ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες δεν αρμόζουν σε μια παράταξη που θέλει να λέγεται προοδευτική και προφανώς δεν συμβάλλουν στην προσπάθεια διεύρυνσης του χώρου μέσω συναινέσεων. Η αλλαγή παραδείγματος απαιτεί τόλμη και ανοιχτούς ορίζοντες και όχι αποκλεισμούς αφορισμούς και περιορισμό στα γνωστά και οικεία».