Newsroom «Προσπαθώ να ισορροπήσω μεταξύ των παιδικών μου βιωμάτων και όλων όσων ζω στη μεγάλη πόλη όπου πολλές φορές η ζωή δεν είναι στο μέτρο του ανθρώπου. Αυτό το συναίσθημα προσπαθώ να εκφράσω στα έργα μου» μας αποκαλύπτει ο ποιητής, εκδότης και εικαστικός Γιάννης Στεφανάκις, με αφορμή την έκθεση έργων του που πραγματοποιείται στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων έως 8 Απριλίου, σε επιμέλεια Πέγκυς Κουνενάκη.
Τα έργα του Γ. Στεφανάκι, προερχόμενα από τέσσερις διαφορετικές ενότητες, αποτελούνται από ζωγραφική, χαρακτική, βίντεο, εγκαταστάσεις και animation.
«Έχω επιλέξει αυτές τις ενότητες επειδή η μία μπλέκεται με την άλλη, υπάρχει μια αλληλουχία πραγμάτων», όπως μας εξηγεί.
Πρόκειται για έργα από την ενότητα «το παράθυρο της εικόνας», που αρχίζει όπως λέει ο ίδιος το 1993 «με έργα που στο κέντρο τους έχουν μια πύκνωση της ενέργειας».
Ακολουθούν έργα από την «Κιβωτό», που είναι «επίτοιχα κουτιά – κύβοι και μια installation στον χώρο από τις ενότητες »ψωμί«, »υφαντό« και »Αποκάλυψη του Ιωάννη« που είναι μια συνέχεια από την ενότητα »Το παράθυρο της εικόνας”, όπως διευκρινίζει.
Στη συνέχεια οι «Εικόνες περιπλάνησης», είναι «μικρά έργα όλων των τεχνικών καθώς και σχέδια, όπου μια φιγούρα μοιάζει να προσπαθεί να φύγει από την πόλη αλλά βρίσκεται πάντα μετέωρη στον ίδιο χώρο» σημειώνει ο Γ. Στεφανάκις.
Την έκθεση ολοκληρώνουν έργα από το «Παλίμψηστο Εννοιών», με ένα ζουμ στην πόλη από την προηγούμενη ενότητα «Εικόνες περιπλάνησης», όπου εδώ οι φιγούρες μεγαλώνουν, όπως μας λέει ο εικαστικός, κάνοντας λόγο «για γυμνές φιγούρες ανδρικές και γυναικείες που περιπλανώνται στην πόλη μαζί με ζώα και παράξενα πλάσματα, συγκατοικούν και αποτελούν μια αλλόκοτη πόλη, αποδομημένη. Θα ήθελα μια πόλη που κάποιος θα μπορούσε να συγκατοικήσει, μαζί δέντρα, άνθρωποι, ζώα. Κάτι ανέφικτο και ουτοπικό» καταλήγει.
Τα έργα όπως υπογραμμίζει η Πέγκυ Κουνενάκη «συνομιλούν μεταξύ τους, ανασυνθέτοντας κομμάτια από τον μαγικό και περίπλοκο κόσμο του καλλιτέχνη». Χαράκτης και ζωγράφος, ποιητής και δάσκαλος, βίντεο – άρτιστ, τυπογράφος συλλεκτικών εκδόσεων και πολιτισμικών περιοδικών, ο Γ. Στεφανάκις «έχει μοιράσει τη ζωή του ανάμεσα σε λέξεις και εικόνες, με εσώτερο αιτούμενο την επικοινωνία στο επίπεδο της γνώσης, της τέχνης, της ιστορίας του πολιτισμού. Και αυτή η εμμονή χαρακτηρίζει το σύνολο της δουλειάς του».
Η επιμελήτρια τονίζει επίσης στο προλογικό της σημείωμα μεταξύ άλλων: «Είναι ένας αφηγητής μικρών, αποσπασματικών, ποιητικών ιστοριών. Μόνο που τις αφηγείται έμμεσα, με γραμμές, χρώματα, ορθογώνια και παραλληλόγραμμα σχήματα, μικρά γλυπτά. Το εικαστικό του λεξιλόγιο αποτελείται από ένα παλίμψηστο εννοιών και τεχνικών. Το φανταστικό στοιχείο που αναπτύσσεται σ’ όλο το έργο του έχει άμεση σχέση με το παράλογο και ξεκάθαρα παραπέμπει στον διχασμό της πραγματικότητας. Αυτό άλλωστε φαίνεται να τον απασχολεί περισσότερο. Μοιάζει να αναζητά τα όρια ανάμεσα στην πραγματική ζωή και την πνευματικότητα, τη γνώση σε αντιπαράθεση με τη χύδην πληροφορία που κατακλύζει την περιρρέουσα καθημερινότητα, την πορεία της ανθρώπινης ύπαρξης σε έναν κόσμο παράλογο. Επιπλέον, μοιάζει να ψάχνει εκείνες τις ρωγμές που παρέχουν στον άνθρωπο τη δυνατότητα να ανατρέψει τη μάταιη, άκαρπη και μοναχική πορεία του Σίσυφου σε εποικοδομητικά συλλογική».
ΠΗΓΗ: avgi.gr