Από την κοιλιά του κήτους… ήτοι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όπως ειπώθηκε κατά την υποδοχή του Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον, στην… κοιλιά της Κουμουνδούρου. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καλείται σήμερα το απόγευμα, στην εξ αναβολής συνεδρίαση της πολιτικής γραμματείας του κόμματός του, να πείσει τα ηγετικά στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη χρησιμότητα του ταξιδιού του στις Ηνωμένες Πολιτείες, τις αμφιλεγόμενες δηλώσεις του κατά τις συναντήσεις του με αμερικανούς αξιωματούχους και τη νέα στρατηγική, που φαίνεται να ακολουθεί.
Δεν είναι πρόκειται για ένα εύκολο εγχείρημα, έστω κι αν είναι πρώιμο να μιλά κανείς για μείζονα εσωκομματική κρίση, πολύ περισσότερο για διχασμό. Οι λεγόμενες συνιστώσες δεν αμφισβητούν, τουλάχιστον όχι ακόμη, τον κ. Τσίπρα: Οι πιο μεγάλες, όπως το αριστερό ρεύμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, αντιμετωπίζουν μεν με επιφύλαξη τη στροφή του προέδρου στον ρεαλισμό, αλλά περιορίζονται σε θεσμική και προσεκτική διαφοροποίηση, χωρίς να διατυμπανίζουν τις επιφυλάξεις τους. Οι πιο μικρές, στο βαθμό που έχουν διαφωνίες στέκονται προς το παρόν μάλλον αμήχανες και πάντως δεν έχουν δύναμη σε αυτή τη φάση να θέσουν σε αμφιβολία τις επιλογές του κ. Τσίπρα.
Σε κάθε όμως περίπτωση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καλείται να εξηγήσει το σκεπτικό με το οποίο χαμηλώνει τους τόνους έναντι των δανειστών, διαβεβαιώνοντάς τους μάλιστα ότι «δεν θα σκίσει τη δανειακή σύμβαση», τι νόημα είχε η συνάντηση με υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΝΤ και εάν σκέφτεται να υιοθετήσει ακόμη πιο μετριοπαθή στάση σε κρίσιμα ζητήματα, θολώνοντας τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα του κόμματος, προκειμένου να κερδίσει το κέντρο.
Παράλληλα η πολιτική γραμματεία θα καθορίσει τη στάση και την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ στις κοινωνικές κινητοποιήσεις των ημερών και του επόμενου διαστήματος. Από το κλίμα, που θα επικρατήσει στο 36μελές όργανο, θα διαμορφωθεί και το ανάλογο πλαίσιο εντός του οποίου θα γίνει η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος το σαββατοκύριακο.
Πηγή: protothema.gr ( του Γιάννη Μακρυγιάννη)
Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΗ WALL STREET JOURNAL ΚΑΙ ΣΤΟ BLOOMBERG
Δύο ακόμα συνεντεύξεις του Αλέξη Τσίπρα φιλοξενούν, μετά τους New York Times και την Washington Post, η εφημερίδα Wall Street Journal και το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg.
Όπως τονίζεται στο δημοσίευμα της Wall Street Journal, υπάρχει λόγος που ο 38χρονος πολιτικός αντιμετωπίζεται σοβαρά, καθώς εκπροσωπεί το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Ο κ. Τσίπρας επιθυμεί να άρει τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν ως προϋπόθεση για τη συνέχιση της οικονομικής στήριξης προς την Ελλάδα, ενώ μια μέρα, όπως σημειώνεται, ο Έλληνας πολιτικός μπορεί να γίνει πρωθυπουργός της χώρας.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, μεταξύ των θεμάτων που συζήτησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με το δημοσιογράφο της εφημερίδας, Μπρετ Στίβενς, ήταν αυτό της δωροδοκίας στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης στην Ελλάδα.
«Γιατί σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, προκειμένου να χειρουργηθούν, οι ασθενείς πρέπει να δίνουν φακελάκι στους γιατρούς;» αναρωτιέται ο κ. Τσίπρας. Διότι, όπως εξηγεί ο ίδιος, «το κράτος δίνει χαμηλούς μισθούς στους γιατρούς, νομίζοντας ότι είναι απολύτως φυσικό γι’ αυτούς να συμπληρώνουν τους μισθούς τους», αποδεχόμενοι «φακελάκια».
Παράλληλα, με αφορμή το θέμα της δωροδοκίας, ο κ. Τσίπρας πρόβαλε την ανάγκη για μια επανάσταση συνείδησης των πολιτών, σε συνδυασμό με την κρατική βούληση που χρειάζεται να επιδείξουν οι Έλληνες ηγέτες.
Αναφερόμενος στην προσωπικότητα του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Μπρετ Στίβενς υποστηρίζει ότι δεν είναι ο εκκολαπτόμενος δικτάτορας ή ο δημαγωγός που οι επικριτές του θεωρούν ότι είναι. Ο κ. Τσίπρας -πάντα σύμφωνα με το δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας- μιλά για τη βαθιά αίσθηση αδικίας που διατρέχει την ελληνική κοινωνία, προβάλλοντας το αίσθημα των Ελλήνων πολιτών ότι προδίδονται από τις οικονομικές ελίτ και τους εκλεγμένους αξιωματούχους τους, ενώ διερωτάται για ποιο λόγο οι φόροι πρέπει να πληρώνονται μόνο από τους τίμιους πολίτες χαμηλών εισοδημάτων, ενώ αυτοί που κατέχουν τα οικονομικά μέσα δεν καταβάλλουν καθόλου φόρους.
Επίσης, θέτει και το ερώτημα για ποιο λόγο η Ελλάδα πρέπει να διέπεται από τόση γραφειοκρατία και τόση αναποτελεσματικότητα στο δημόσιο τομέα της.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας για την κατάσταση της οικονομίας, υποστηρίζει ότι η χώρα διαθέτει μια στρεβλή παραγωγική βάση και ότι δεν θα ανακάμψει από την κρίση, ακόμη και αν όλα τα χρέη της διαγραφούν άμεσα, ενώ εκτιμά ότι το δανειακό πρόγραμμα για την Ελλάδα δεν θα ωφελήσει κανέναν.
Ούτε τους Έλληνες που θα πρέπει να το αποπληρώσουν υπό τη μορφή υψηλότερων φόρων, ούτε τους πιστωτές της Ελλάδας, διότι «είναι άδικο να ζητά κανείς από τους Γερμανούς φορολογούμενους να πετάνε τα χρήματά τους στο βαρέλι χωρίς πάτο, που είναι οι ελληνικές τράπεζες».
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, από την άλλη πλευρά, ο κ. Τσίπρας είναι σκεπτικός ως προς το μοντέλο της Αργεντινής, την υποτίμηση δηλαδή του εθνικού νομίσματος και την αποκήρυξη του χρέους, δεδομένου ότι ο ίδιος επιθυμεί την παραμονή της Ελλάδας εντός του ευρώ και αντιτάσσεται σε μια ελληνική χρεοκοπία, αν και υποστηρίζει κάτι που προσιδιάζει στο μοντέλο της Συνόδου του Λονδίνου το 1953, το οποίο παρέγραψε περίπου το ήμισυ των γερμανικών χρεών και έθεσε το υπόλοιπο σε πρόγραμμα εξόφλησης 30ετούς διάρκειας.
Στη συνέντευξή του στην τηλεόραση του Bloomberg, από την άλλη, η οποία τιτλοφορείται ως «Δείτε τον άνθρωπο που θέλει να σώσει την Ελλάδα», ο Αλέξης Τσίπρας πρόβαλε τη θέση ότι η Ευρώπη θα πρέπει να εγκαταλείψει τις πολιτικές λιτότητας και να συγκαλέσει διάσκεψη, για να καταστήσει βιώσιμο το χρέος της Ελλάδας, ανοίγοντας τον δρόμο για την επιστροφή της χώρας σε τροχιά ανάπτυξης.
«Η στρατηγική μας, εάν εκλεγούμε στην Ελλάδα, αποσκοπεί στην ακύρωση των μέτρων λιτότητας, στην ακύρωση του μνημονίου λιτότητας» δήλωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτοντας ότι «πρέπει να αναδιαρθρώσουμε το ελληνικό χρέος και να επαναδιαπραγματευθούμε τη δανειακή συμφωνία».
Ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε επίσης ότι μία ευρωπαϊκή διάσκεψη, ανάλογη με αυτή που πραγματοποιήθηκε για την ανακούφιση της Γερμανίας, το 1953, είναι αναγκαία για την επίλυση της περιφερειακής κρίσης. Η διάσκεψη θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα σχέδιο ανάλογο με το αμερικανικό σχέδιο Μάρσαλ, του 1947, που στήριξε την ανοικοδόμηση της Ευρώπης, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έτσι ώστε να επανέλθει οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα και την υπόλοιπη νότια Ευρώπη.
Ακόμη, τόνισε ότι, «εάν μια χώρα πάει στις Βρυξέλλες και πει “φτάνουν πια αυτές οι παράλογες πολιτικές”, πιστεύω ότι η αντίδρασή τους θα είναι πιο ισορροπημένη και θα συμφωνήσουν σε ένα διάλογο, σε μια επαναδιαπραγμάτευση».