ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ο Ολιβιέ Μπλανσάρ είναι ο επικεφαλής των οικονομολόγων του ΔΝΤ. Κατά πολλούς ένας “γκουρού” των οικονομικών που απολαμβάνει τον σεβασμό των αγορών. Κατά άλλους ένας ισορροπιστής και εκτελεστής οικονομικών “συμβολαίων”, πάντοτε στο πλαίσιο διεθνών πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Στην Ελλάδα τον ανακαλύψαμε μετά την τελευταία τεχνική έκθεσή του που παραδέχεται σοβαρά λάθη στους υπολογισμούς που οδήγησαν στην εκπόνηση του ελληνικού προγράμματος, το 2010, και, με απαίτηση των Γερμανών, έφεραν το ΔΝΤ στην ευρωζώνη, με την Ελλάδα ως “πειραματόζωο”.
Την απάντηση του ΔΝΤ όσον αφορά τη συζήτηση για το λανθασμένο πολλαπλασιαστή δίνει στην «Καθημερινή της Κυριακής» ο ίδιος ο επικεφαλής οικονομολόγος Ολιβιέ Μπλανσάρ, ο οποίος είχε ανοίξει το σχετικό θέμα.
Μεταξύ άλλων, αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα απέδωσε κάτω από τις προβλέψεις, με την παραγωγή να μειώνεται δραστικά, την ανεργία να αυξάνεται σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα και τον πληθωρισμό να μην υποχωρεί όσο αναμενόταν.
Σπεύδει να προσθέσει όμως ότι «το να συνδέει κανείς αυτό με το σχεδιασμό του προγράμματος συνιστά ριζική παρερμηνεία των ιστορικών δεδομένων και της έρευνας του ΔΝΤ σε ό,τι αφορά τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές».
O κ. Μπλανσάρ επιμένει ότι με δεδομένη τη θέση χρέους της Ελλάδας και τις υφιστάμενες πηγές χρηματοδότησης, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να συνεχιστεί η συνετή δημοσιονομική συρρίκνωση, όπως έχει σχεδιαστεί, όπου η χώρα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο.
«Για να διασφαλιστεί ότι η συρρίκνωση είναι κοινωνικά δίκαιη και έχει ευρεία πολιτική υποστήριξη, είναι αναγκαίο να πληρώνουν οι πλούσιοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες το μέρος των φόρων που τους αναλογεί» υπογραμμίζει. Παράλληλα, δίνει βάρος στην υπερπήδηση των βαθιά ριζωμένων αντιστάσεων στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να διασφαλιστεί η βελτίωση της παραγωγικότητας μέσα από την υψηλότερη παραγωγικότητα και όχι τις επώδυνες μισθολογικές περικοπές.
TI EIXE ΠΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Στην έκθεση μεταξύ άλλων αναφέρεται πως το να εξαναγκαστούν οι χώρες που βρίσκονται σε δυσχερή οικονομική κατάσταση, να μειώσουν απότομα τα ελλείμματά τους είναι στην ουσία αντιπαραγωγικό. Όπως τονίζεται, η έκθεση αντιπροσωπεύει τις απόψεις του ερευνητή και όχι το ίδιο το ΔΝΤ, ωστόσο ο Ολιβιέρ Μπλανσάρ είναι ένας εκ των σημαντικότερων οικονομολόγων του ΔΝΤ και ασκεί μεγάλη επιρροή στη διαμόρφωση της «οικονομικής αντίληψης» του Ταμείου.
Ο Ολιβιέρ Μπλανσάρ τονίζει πως στις προηγμένες οικονομίες η ισχυρή δημοσιονομική εξυγίανση συσχετίζεται με χαμηλότερη ανάπτυξη και αυτό όπως λέει ερμηνεύεται μέσω των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών, οι οποίοι υποτιμήθηκαν από τους αναλυτές και ήταν πολύ υψηλότεροι από ό,τι είχε αρχικά εκτιμηθεί.
Όπως τονίζει η Washington Post, πρόκειται για ένα «mea culpa» καθώς ο κορυφαίος οικονομολόγος του ΔΝΤ αναγνωρίζει πως το ταμείο έκανε λάθος στις προβλέψεις του για την Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες και δεν κατάλαβε πως τα μέτρα λιτότητας υπονόμευαν την οικονομική ανάπτυξη.
«Οι προβλέψεις υποτίμησαν σημαντικά την αύξηση της ανεργίας και τη μείωση της εγχώριας ζήτησης που συνδέεται με το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης», αναφέρει στην έκθεση ο Ολιβιέρ Μπλανσάρ και ο συνεργάτης του Ντάνιελ Λι.
Στην έκθεση παρουσιάζονται τα λάθη που προκύπτουν από τους πολλαπλασιαστές που έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα από το ΔΝΤ, και όπως αναφέρει η Washington Post αν και δεν πρόκειται για επίσημη θέση του Ταμείου είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός πραγματοποιεί τις προβλέψεις του.
Ωστόσο όπως καταλήγουν οι δύο συντάκτες οικονομολόγοι της έκθεσης οι πολλαπλασιαστές δεν παράγουν από μόνοι τους οριστικά συμπεράσματα. «Πολλές χώρες πρέπει να μειώσουν τα ελλείμματά τους, άλλες πιο γρήγορα, άλλες πιο αργά, και αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες» αναφέρουν. «Τα αποτελέσματα δεν υποδηλώνουν πως η δημοσιονομική εξυγίανση είναι ανεπιθύμητη. Σχεδόν όλες οι προηγμένες οικονομίες αντιμετωπίζουν την πρόκληση της δημοσιονομικής προσαρμογής για την αντιμετώπιση των υψηλών επιπέδων χρέους. Οι βραχυπρόθεσμες επιδράσεις της δημοσιονομικής πολιτικής στην οικονομική δραστηριότητα είναι μόνο ένας από τους παράγοντες που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό του κατάλληλου ρυθμού εξυγίανσης για κάθε χώρα», τονίζουν.