ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Μπορεί η πολιτική επικαιρότητα να περιστρέφεται γύρω από άλλα ζητήματα και κυρίως το πολύκροτο σκάνδαλο της Novartis που η κυβερνητική πλειοψηφία επιχειρεί να μετατρέψει σε υπόθεση “πολιτικής σκευωρίας”, ωστόσο η Βουλή μπαίνει σταδιακά σε ρυθμού συνταγματικής αναθεώρησης. Η επιτροπή που συγκροτήθηκε καλείται -όπως έχει ανακοινωθεί- να παραδώσει το πόρισμά της έως τις 20 Οκτωβρίου, ώστε να ξεκινήσει η τελική φάση των κοινοβουλευτικών διαδικασιών.
Το θέμα της προεδρικής εκλογής θεωρείται από πολλούς “ο ελέφαντας στο δωμάτιο” καθώς θα προκαλέσει πολιτική αντιπαράθεση, πιθανώς σε οξείς τόνους, αλλά θα αποκαλύψει και τις προθέσεις του πρωθυπουργού για το πρόσωπο του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, η εκλογή του οποίου αναμένεται να πραγματοποιηθεί το αργότερο μέχρι τον προσεχή Φεβρουάριο.
Σύμφωνα με την απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων η επιτροπή θα έχει αρχική προθεσμία ενός μήνα (απο 20.9 εως 20.10) – με προοπτική ολιγοήμερης παράτασης – για να καταθέσει την τελική της πρόταση στην Ολομέλεια ώστε να ακολουθήσει η ψηφοφορία για τις αναθεωρητέες διατάξεις
Το σχετικό άρθρο που στην προηγούμενη Βουλή ψηφίστηκε από τουλάχιστον 180 βουλευτές και μπορεί να τροποποιηθεί από την παρούσα με απλή πλειοψηφία προβλέπει:
1. Άρθρο 32, για την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής.
Σύμφωνα με πληροφορίες η εισήγηση της ΝΔ για το άρθρο 32 του Συντάγματος και την ανάδειξη του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα της χώρας θα προβλέπει 3+1 διαδοχικές ψηφοφορίες από την ίδια Βουλή με διαφορετικά πλειοψηφικά όρια.
Με στόχο να αποφεύγεται η πρόωρη διάλυση της Βουλής, η πρόταση της ΝΔ θα ορίζει την υιοθέτηση των διαδικασιών – με μικρές διαφοροποιήσεις –που προβλέπονται από το ισχύον Σύνταγμα και ακολουθούνται απο κάθε Βουλή που προκύπτει μετά από διάλυση της προηγούμενης λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Συγκεκριμένα, στην πρώτη φάση θα απαιτούνται τουλάχιστον 200 ψήφοι για ανάδειξη προέδρου. Αν διαπιστωθεί αδυναμία εκλογής θα ακολουθεί νέα ψηφοφορία με το όριο να πέφτει στους 180 και αν η προσπάθεια αποβεί εκ νέου άκαρπη η εκλογή θα μπορεί να επιτευχθεί με 151 βουλευτές από την ίδια Βουλή.
Στην εξαιρετική περίπτωση που δεν επιτευχθεί ούτε η απόλυτη πλειοψηφία των 151 τότε θα ισχύει ότι προβλέπει και η ισχύουσα παράγραφος 4 του άρθρου 32 του Συντάγματος: «η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ακόμη μία φορά, ύστερα από πέντε ημέρες, μεταξύ των δύο προσώπων που πλειοψήφησαν και θεωρείται ότι έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία».
Το ότι η κυβερνητική πλειοψηφία θα μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας με 151 ψήφους λύνει τα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα επιδιώξει την μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία. Το πρόσωπο του Προέδρου είναι εκ της φύσεως του πολιτεύματος ένα σημείο σύγκλισης και συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων και ήδη η αξιωματική αντιπολίτευση έχει καταστήσει σαφές πως θα αποτελέσει εκτροπή εάν η κυβέρνηση επιχειρήσει να εκλέξει έναν “κομματικό πρόεδρο”.
Ο Αλέξης Τσίπρας έστειλε, μάλιστα, μήνυμα από τη ΔΕΘ υπέρ της επανεκλογής του Προκόπη Παυλόπουλου.Δεν είναι καθόλου βέβαιο, ωστόσο, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αξιοποιήσει την ευκαιρία αυτή που θα οδηγούσε τον νυν Πρόεδρο σε μια δεύτερη θητεία με πάνω από 240 ψήφους.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως “ηρθε η ώρα για έναν Πρόεδρο από την κεντροαριστερά”, ενώ το πρόσωπο που θα προτείνει η κυβερνητική πλειοψηφία μπαίνει αναμφίβολα στην πλάστιγγα των όποιων συγκλίσεων επιθυμεί ο πρωθυπουργός και για άλλα μείζονα ζητήματα όπως η αλλαγή του εκλογικού νόμου.
Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη η επιλογή του προσώπου για την Προεδρία της Δημοκρατίας αποτελεί από τη μία ευκαιρία, από την άλλη πονοκέφαλο. Ο Αντώνης Σαμαράς ενδιαφέρεται προσωπικά για το ύπατο αξίωμα και ασκεί έντονες πιέσεις στο παρασκήνιο, αξιοποιώντας και την υπόθεση Novartis για την οποία έχει καταστήσει σαφές πως δεν συμφωνεί με την εξαίρεση του Αλέξη Τσίπρα από την προανακριτική επιτροπή που θα συσταθεί. Παρότι ελέγχει έναν σημαντικό αριθμό βουλευτών θεωρείται δύσκολο να μπορέσει να επιβληθεί ως υποψήφιος για την Προεδρία, σ αυτή την περίπτωση, πάντως, είναι βέβαιο πως θα εκδηλώσει προθέσεις υπέρ συγκεκριμένου υποψηφίου- όχι, όμως, τον νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν έχει λάβει προσώρας κανένα σήμα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ούτε αρνητικό, ούτε θετικό. Υπάρχουν, όμως, πολλοί από τον Κώστα Καραμανλή μέχρι τη Ντόρα Μπακογιάννη που δεν κρύβουν την επιθυμία τους για μια δεύτερη θητεία του. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο πρώην πρωθυπουργός θα διατυπώσει έμμεσα και διακριτικά αυτή την πρόθεσή του, ίσως και στην ομιλία που σκοπεύει να κάνει στη Θεσσαλονίκη, στις 27 Οκτωβρίου. Κάποιοι λένε πως θα είναι ομιλία-σταθμός και για το Μακεδονικό και ίσως περιγράψει την πρόθεσή του για αποχώρηση από την ενεργό πολιτική με ορίζοντα τις επόμενες εκλογές.
Οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο πρωθυπουργός θα ήθελε μια λύση τύπου Μαρίας Δαμανάκη. Γυναίκα, προερχόμενη από την κεντροαριστερά, με χαμηλό προφίλ και χωρίς παρεμβατικό ρόλο. Την συγκεκριμένη, πάντως, πολιτικό είναι βέβαιο πως δεν θα στηρίξουν ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΚΙΝ.ΑΛ, παρότι στην πολιτική της διαδρομή πριν τοποθετηθεί Ευρωπαία επίτροπος (Αλιείας) έχει περάσει και από τους δύο χώρους- χωρίς, όμως, κάποιο ιδιαίτερο αποτύπωμα.
Την κ. Δαμανάκη ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας μόνο κάνοντας χρήση του “πλεονεκτήματος” των 151 ψήφων, κάτι που θα αξιολογηθεί αρνητικά.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι πάντοτε ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να προταθεί, ωστόσο ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος πως σε μια μυστική ψηφοφορία δεν θα υπάρξουν βουλευτές της Ν.Δ που δεν θα τον υποστηρίξουν. Το άθροισμα, ωστόσο, των βουλευτών της Ν.Δ και του ΚΙΝ.ΑΛ (158+22) δίνει τον αριθμό 180 της πλειοψηφίας που απαιτείται κατά την δεύτερη ψηφοφορία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναζητά και άλλα πρόσωπα- έκπληξη, αν και θα πρέπει να δικαιολογήσει γιατί δεν συμφωνεί με την επανεκλογή Παυλόπουλου. Το γεγονός ότι ο ίδιος δεν τον ψήφισε (μοναδικός στη Ν.Δ) το 2015 δεν είναι επαρκές επιχείρημα. Διότι και ο ίδιος έχει παραδεχτεί πως ο Προκόπης Παυλόπουλος ήταν ένας καλός πρόεδρος.
Λαμβάνει, ωστόσο, υπόψη του τα μιντιακά μηνύματα κατά του νυν Προέδρου (π.χ “Τα Νέα” του Β. Μαρινάκη και άλλα ΜΜΕ φίλα προσκείμενα στη Ν.Δ), αλλά και ακραίες φωνές στο κόμμα του που ζητούσαν παλαιότερα την ΄παραίτηση του Προέδρου για να πέσει η τότε κυβέρνηση Τσίπρα.