Για ορισμένους η συνέντευξη που παραχώρησε ο Αλέξης Τσίπρας στο “Βήμα της Κυριακής” του Βαγγέλη Μαρινάκη συνιστά “μιντιακή συνθηκολόγηση”. Είναι έτσι;
Η αλήθεια είναι πως οι σχέσεις του μεγαλοεφοπλιστή και ιδιοκτήτη των Ολυμπιακού, του ΔΟΜ, του (νέου) Mega και έμμεσα και άλλων μέσων ενημέρωσης με τον πρώην πρωθυπουργό κινήθηκαν πάντοτε μεταξύ πολεμικών επεισοδίων. Για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ο Βαγγέλης Μαρινάκης ήταν το “πρόσωπο του κακού”, ο εκπρόσωπος της εγχώριας διαπλοκής και ο μόνιμος υπονομευτής του Αλέξη Τσίπρα. Για τον πανίσχυρο επιχειρηματία και έναν εκ των πλουσιοτέρων Ελλήνων (σύμφωνα με την τελευταία λίστα του Forbes) η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια “χούντα”, όπως ο ίδιος έλεγε προ μηνών σε χαλαρή επιχειρηματική εκδήλωση.
Την περίοδο του “νόμου Παππά” και του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες το κλίμα δεν ήταν το ίδιο. Τότε ο Βαγγέλης Μαρινάκης είχε επιχειρήσει να προσεγγίσει την κυβέρνηση Τσίπρα και οι γνωρίζοντες αναφέρουν πως έγιναν αρκετές συναντήσεις με τον τότε υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής. Άλλοτε στο υπουργείο, άλλοτε στα γραφεία της ναυτιλιακής, στην οδό Ιάσονος στον Πειραιά, κι άλλοτε σε “ουδέτερο” έδαφος. Οι εξελίξεις είναι γνωστές: ο διαγωνισμός κατέπεσε στο ΣτΕ, ο Βαγγέλης Μαρινάκης θεώρησε ότι παραπλανήθηκε, η εμφάνιση του Ιβάν Σαββίδη στο μιντιακό πεδίο και η ενίσχυσή του στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, ήταν μερικές μόνο από τις αφορμές που δόθηκαν.
Όσα ακολούθησαν είναι επίσης γνωστά. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, με τις δικαστικές εκκρεμότητες, βρέθηκε στο στόχαστρο κορυφαίων υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, και η τότε κυβέρνηση έγινε ο μεγάλος στόχος του εφοπλιστή. Η επιχείρηση αποδόμησης του Τσίπρα είχε ξεκινήσει και αυτό συνδυάστηκε με μια φαραωνική προσπάθεια υποστήριξης της ανόδου του Κυριάκου Μητσοτάκη στην εξουσία.
Την ίδια ώρα που ο Βαγγέλης Μαρινάκης ενίσχυε δυναμικά το μιντιακό του οπλοστάσιο, κατορθώνοντας να πάρει τον ΔΟΛ μέσα από τα χέρια του Ιβάν Σαββίδη, χάρη στη βοήθεια των τραπεζών, και σιγά σιγά να επεκταθεί σε όλους τους τομείς.
Υπό αυτό το πρίσμα, η συνέντευξη Τσίπρα στο “Βήμα” προκάλεσε έκπληξη.
Οι πληροφορίες αναφέρουν πως στην Κουμουνδούρου ήταν έντονη η καχυποψία σχετικά με το εάν έπρεπε να γίνει κάτι τέτοιο. Τρεις παράμετροι, ωστόσο, συνέτειναν ώστε να ληφθεί η απόφαση.
Πρώτη, η δεδομένη αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να βρει έξοδο επικοινωνίας στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης που στηρίζουν -συχνά με προκλητικό τρόπο- την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Άρα, έλεγαν όσοι ήταν υπέρ αυτής της κίνησης, κάθε εμφάνιση του Τσίπρα δεν πρέπει να απορρίπτεται.
Δεύτερη, η διαμεσολάβηση του μετριοπαθούς και αξιόπιστου διευθυντή του “Βήματος” Αντώνη Καρακούση, ο οποίος συναντήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, με τον Αλέξη Τσίπρα και εγγυήθηκε για την δεοντολογική μεταχείριση της συνέντευξης από την εφημερίδα. Όπερ και εγένετο και, αναμφισβήτητα, με τον καλύτερο τρόπο. Αρκεί να συγκρίνει κανείς τα πρωτοσέλιδα των δύο συνεχόμενων φύλων της εφημερίδας που την προηγούμενη εβδομάδα φιλοξένησε συνέντευξη του πρωθυπουργού και την επόμενη αυτή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και το γεγονός ότι στο εσωτερικό της, η συνέντευξη Τσίπρα στον καλό δημοσιογραφο Άρη Ραβανό “απλώθηκε” σε πέντε σελίδες.
Τρίτη παράμετρος ήταν το γεγονός ότι στο επικοινωνιακό επιτελείο της Κουμουνδούρου μάλλον δείχνουν να μαθαίνουν από τα λάθη του παρελθόντος. Μπορεί το 2015, στην αιχμή του αντιμνημονιακού μετώπου, ο αποκλεισμός του τότε Mega από τον ΣΥΡΙΖΑ να ωφέλησε επικοινωνιακά και πολιτικά, δεν συνέβη, όμως, το ίδιο όταν ο Αλέξης Τσίπρας ήταν πρωθυπουργός και απέκλεισε το συγκρότημα Αλαφούζου και ειδικότερα την τηλεόραση του Σκάϊ με εκείνο το δύσκολα εξηγήσιμο εμπάργκο.
Το “παράδειγμα” του Σκάϊ
Όταν ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε, υπό την πίεση της επερχόμενης εκλογικής νίκης της Ν.Δ, να δώσει συνέντευξη στον Αλέξη Παπαχελά και τη Σία Κοσιώνη (μια αναμφίβολα “δύσκολη” και επιθετική συνέντευξη σε ένα μάλλον “εχθρικό” περιβάλλον), άπαντες διαπίστωσαν πως αυτό όχι μόνο προσέφερε στον πρώτο τη δυνατότητα να μεταδώσει τα μυνήματά του αλλά και να κερδίσει δύο μονάδες στις δημοσκοπήσεις (το αποκάλυψαν οι ίδιοι οι δημοσκόποι).
Με τη συνέντευξη στο “Βήμα” ο Αλέξης Τσίπρας “σπάει” ουσιαστικά ένα ακόμα εμπάργκο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα συγκλίνει προς τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ή ο δεύτερος προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς δεν συμπαθεί τον άλλον αλλά είναι γνωστό πως ούτε η πολιτική, ούτε οι επιχειρήσεις γίνονται μόνο με συμπάθειες.
Από την πλευρά του εφοπλιστή και μιντιάρχη, ωστόσο, η συνέντευξη Τσίπρα και κυρίως η δεοντολογική μεταχείριση του πρώην πρωθυπουργού από την εφημερίδα αποτελεί και ένα μήνυμα προς την κυβέρνηση πως δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένος.
Οι Βαγγέλης Μαρινάκης και Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ήταν ποτέ ταυτισμένοι. Ο εφοπλιστής στήριζε και στηρίζει τη Ν.Δ και την κυβέρνησή της, ωστόσο οι σχέσεις του εστιάζονται περισσότερο στην μακρά φιλική του επαφή με τη Ντόρα Μπακογιάννη. Η στάση του ΔΟΜ δεν πρόκειται, αίφνης, να αλλάξει, όμως οι πληροφορίες αναφέρουν πως και το νέο Mega θα προσπαθήσει να τηρήσει κάποιες ισορροπίες, φιλοξενώντας όλες τις απόψεις. Όλα αυτά μένει να κριθούν και να αξιολογηθούν το επόμενο διάστημα.
Ο Αλέξης Τσίπρας, πάντως, έχει εισέλθει στη φάση της επικοινωνιακής ενηλικίωσής του.
Οι αποκλεισμοί ΜΜΕ είναι πια παρελθόν καθώς πρέπει να κερδίσει έδαφος έναντι της φαραωνικής μιντιακής υπεροπλίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αποκτήσει “δικά του” ΜΜΕ, άρα οι “συμμαχίες”, ή έστω η ανακκωχή με παλαιούς “εχθρούς” είναι αναγκαίες κινήσεις…