Newsroom Team Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ΕΦΣΥΝ, τον ρόλο αυτό του κυβερνητικού λογοκριτή, με απώτερο σκοπό τον σωφρονισμό της ελληνικής σύνταξης της DW, φέρεται να έχει αναλάβει ο δημοσιογράφος Αργύρης Παπαστάθης, αναπληρωτής διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού με αρμοδιότητα τα ξένα ΜΜΕ.
Δε φαίνεται πως αρκεί ο έλεγχος της ενημέρωσης στα εγχώρια ΜΜΕ στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, καθώς δείχνει διαθέσεις παρέμβασης και σε διεθνή μέσα μεγάλου κύρους.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών», το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού επιδίδεται με τρόπο συστηματικό, άκρως ενοχλητικό και εντελώς αντιδεοντολογικό σε μια απόπειρα ευθυγράμμισης των ρεπορτάζ και των ανταποκρίσεων ελληνικού παραρτήματος της Deutsche Welle από τη Γερμανία με τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις του Mεγάρου Μαξίμου.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, τον ρόλο αυτό του κυβερνητικού λογοκριτή, με απώτερο σκοπό τον σωφρονισμό της ελληνικής σύνταξης της DW, φέρεται να έχει αναλάβει ο δημοσιογράφος Αργύρης Παπαστάθης, αναπληρωτής διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού με αρμοδιότητα τα ξένα ΜΜΕ.
Καταγγελίες μάλιστα αναφέρουν πως ο κ. Παπαστάθης, είτε από υπερβάλλοντα ζήλο είτε κατόπιν άνωθεν εντολής, έχει κατ’ επανάληψη επιχειρήσει να κατευθύνει ή να «εξωραΐσει» τα ρεπορτάζ από τη Γερμανία που αφορούν την κυβέρνηση της Ν.Δ. Και μάλιστα, με βάση τις ίδιες πληροφορίες, αυτό έχει συμβεί με κάθε πιθανή μέθοδο άσκησης πίεσης, με e-mail, tweet, ακόμη και με νυχτερινά τηλεφωνήματα στους δημοσιογράφους του μέσου.
Τα «κρούσματα»
Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών», ως πιο χαρακτηριστικά «κρούσματα» της «έκρηξης οργής» του στενού συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη αναφέρονται, πρώτον, η ανταπόκριση του απεσταλμένου της DW στον Εβρο για τον χειρισμό της κρίσης με τους πρόσφυγες στα ελληνοτουρκικά σύνορα τον Μάρτιο.
Δεύτερον, η επισκόπηση Τύπου της DW, επειδή συμπεριέλαβε άρθρο εφημερίδας που αμφισβητούσε τη διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού από την ελληνική κυβέρνηση, τρίτον, ένα ρεπορτάζ του ανταποκριτή του ίδιου μέσου στη Θεσσαλονίκη (σε συνεργασία με Τούρκο συνάδελφο από την άλλη πλευρά των συνόρων) για τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων.
Και τέταρτον, οι τηλεοπτικές συνδέσεις της ελληνικής υπηρεσίας της Deutsche Welle με τον ΣΚΑΪ, με τις οποίες καταδεικνυόταν η δυσφορία του Βερολίνου για τη συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου, που ανακοινώθηκε λίγο πριν από τις διερευνητικές επαφές για διάλογο μεταξύ Αθήνας και Αγκυρας που προωθούσε η γερμανική πλευρά.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, οι οποίες χαρακτηρίζονται από τους αποδέκτες ως πρωτόγνωρες και παραπέμπουν σε αντιλήψεις Ουγγαρίας για την ελευθερία έκφρασης δημοσιογράφων και ΜΜΕ, ο απώτερος σκοπός του αξιωματούχου του Μαξίμου ήταν να παρουσιαστεί μόνο η θετική σκοπιά των κυβερνητικών ενεργειών και να αποσιωπηθεί κάθε πτυχή τεκμηριωμένης κριτικής, στη λογική ότι «όποιος δεν ταυτίζεται με την κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι είτε φιλότουρκος είτε ΣΥΡΙΖΑ».
Επιπλέον, ο κ. Παπαστάθης φέρεται να καταλόγισε αλαζονεία στους εκπροσώπους της DW, σε μια από τις ανεπιτυχείς προσπάθειές του να τους πείσει για την «ορθή» παρουσίαση των γεγονότων, έστω κι αν επρόκειτο να παρεκκλίνουν από τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.