Newsroom Team «Ζούμε μια ιδιαιτερότητα που αντιπροσωπεύει ένα παγκόσμιο πείραμα της ιστορικής εξέλιξης. Σ’ αυτό το πείραμα παίζονται τα πάντα, η ζωή, η οικονομία, οι κοινωνικές σχέσεις».
«Βλέπουμε, όμως κι ένα είδος τερατογένεσης. Εμπεδώνεται μια νεοφεουδαλική κουλτούρα», εξήγησε ο Νίκος Σιδέρης παραπέμποντας στην λογική των ηγεμόνων που έλεγαν ‘Έχετε ανάγκη να σας προστατεύσω, άρα θα κάνετε ό,τι σας λέω’. Εκτίμησε, ότι «δυστυχώς κι αυτό ήρθε για να μείνει. Πατάει πάνω σε προηγούμενα πράγματα γιατί οι εξουσίες χαίρονται να έχουν ψοφοδεή υποκείμενα. Κι αυτό είναι ένα από τα τέρατα που, δυστυχώς, δε θα είναι εύκολο να το ρίξουμε και πάλι».
Τι ζούμε
Σε βιωματικό επίπεδο η πανδημία σημαίνει παρατεταμένο στρες που για τους πιο ευάλωτους – και από υγεία αλλά και κοινωνικά – μπορεί να γίνει ψυχικό τραύμα.
Στην μεγάλη εικόνα, στο πανόραμα, ζούμε μια ιδιαιτερότητα που αγγίζει όλους τους θεσμούς κι όλες τις δραστηριότητες σε όλο τον πλανήτη. Αντιπροσωπεύει ένα παγκόσμιο πείραμα της ιστορικής εξέλιξης. Σ’ αυτό το πείραμα παίζονται τα πάντα, από το πώς θα είναι η ζωή, η οικονομία, οι κοινωνικές σχέσεις.
Ήδη βλέπουμε την υπερεπέκταση του διαδικτυακού τρόπου επαφής, που ήρθε για να μείνει. Βλέπουμε, όμως κι ένα είδος τερατογένεσης. Εμπεδώνεται μια νεοφεουδαλική κουλτούρα. Όπως η λογική των ηγεμόνων που έλεγαν «Έχετε ανάγκη να σας προστατεύσω, άρα θα κάνετε ό,τι σας λέω». Δυστυχώς κι αυτό ήρθε για να μείνει. Πατάει πάνω σε προηγούμενα πράγματα γιατί οι εξουσίες χαίρονται να έχουν ψοφοδεή υποκείμενα. Κι αυτό είναι ένα από τα τέρατα που, δυστυχώς, δε θα είναι εύκολο να το ρίξουμε και πάλι.
Θα βγουν, όμως και μαθήματα ζωής. Το μεγαλύτερο μάθημα είναι ότι η στάση ζωής «καμαρώνω γιατί καταναλώνω» υπέστη ένα βαρύτατο πλήγμα.
Ο περιορισμός
Υπάρχει ένας σκληρός ετερο-περιορισμός, άρα και αυτοπεριορισμός. Ο θετικός τρόπος για να τον διαχειριστείς είναι να σκεφτείς τρόπους που σου επιτρέπουν να δράσεις, γιατί ο μιντιακός τρόπος και ο τρόπος της εξουσίας είναι ότι πατάνε πάνω στο σοκ. Όχι, πρέπει να βγούμε από το σοκ. Να το δούμε σαν πείραμα. Να δούμε τον εγκλεισμό σαν μια στρατηγική θυσία, όπως θυσιάζουμε πιόνια στο σκάκι, για να κερδίσουμε την παρτίδα. Το σοκ σε καταδικάζει στο τίποτα.
Τα στηρίγματα
Ο έγκυρος λόγος. Ένα πολύ ουσιαστικό στήριγμα.
Η ανθρώπινη σχέση. Εξίσου σημαντική και συνιστώ θερμά σε όποιον ζει μόνος του να μην αφεθεί να τον κυριεύσει ο εγωισμός. Να μην είμαστε ψωροπερήφανοι, πάντα υπάρχει κάποιος να σ’ ακούσει.
Ο αναστοχασμός. Μ’ ένα απλό ερώτημα: «απ’ όσα δεν αγόρασα λόγω καραντίνας, πόσα πραγματικά μου λείπουν;»