Newsroom Team Το 2020 μπορεί να τελειώνει αλλά σίγουρα θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μας ως η χειρότερη χρονιά των τελευταίων δεκαετιών αν όχι και του αιώνα. Μπορεί πολλά από τα δεινά του 2020 να κρατήσουν ως το τέλος του ’21 ή και τις αρχές του 2022, αλλά ο δημιουργός του «Black Mirror» Τσάρλι Μπρούκερ και το Netflix το έχουν ήδη καταδικάσει… εις θάνατον με το «Death to 2020».
Η ταινία του Μπρούκερ είναι ένα mockumentary το οποίο θα αφηγείται όλα εκείνα τα τρομερά γεγονότα του τρέχοντος έτους με μια σατιρική ματιά. Με πρωταγωνιστές τους Σάμουελ Λ. Τζάκσον, Χιού Γκράντ, Λίσα Κούντροου, Τρέισι Ούλμαν, Καμάιλ Ναντζιάνι, Σάμσον Κάγιο, Λέσλι Τζόουνς, Ντιάν Μόργκαν, Κρίστιν Μιλιότι και Τζο Κίρι και σπέσιαλ γκεστ-σταρ τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δείχνει να είναι το θεραπευτικό κινηματογραφικό γεγονός που χρειαζόμαστε όλοι για το τέλος της χρονιάς αυτής.
Ο έλληνας πρωθυπουργός -ένας από τους ελάχιστους ξένους ηγέτες που εμφανίζονται- κάνει ένα σύντομο πέρασμα στο 5ο λεπτό μαζί με τον Ντόναλντ Τραμπ. Η σκηνή διαρκεί μόλις 3 -μαγικά- δευτερόλεπτα για να ακολουθήσει ο Σάμιουελ Τζάκσον ο οποίος αναλύει ως δημοσιογράφος της ανύπαρκτης εφημερίδας New Yorkely την πολιτική του Τραμπ. Πρόκειται για πλάνο από την επίσκεψη Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο όπου είχε την ευκαιρία να μιλήσει για μόλις 30 δευτερόλεπτα στους δημοσιογράφους.
Το ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι το εξής, από τις χιλιάδες ώρες τηλεοπτικών πλάνων με τον Ντόναλντ Τραμπ που είχε στη διάθεσή της η παραγωγή, γιατί επέλεξαν το συγκεκριμένο με τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Ο καθένας μπορεί να απαντήσει ακολουθώντας τον τρόπο σκέψης του, το πνευματικό του υπόβαθρο και τα επίπεδα του χιούμορ του. Ωστόσο ένα είναι σίγουρο, την στιγμή που εκατομμύρια ηθοποιοί «θα σκότωναν» για να κάνουν έστω και ένα πέρασμα σε παραγωγή του Netflix, ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε τρία δευτερόλεπτα σε σατιρικό ντοκιμαντέρ. Χωρίς καν να προσπαθήσει. Ούτε καν να το ξέρει.
Εκτός από τον Κυριάκο Μητσοτάκη (sic), στο «Death to 2020» συμμετέχουν -προφανώς για περισσότερα από 3 δευτερόλεπτα- ο Χιού Γκραντ σε ένα ρόλο- κόντρα, ενός γλοιώδη ιστορικού, ο Σάμιουελ Τζάκσον, η Λίζα Κούντροου, η Τρέισι Ούλμαν, – Κουμάιλ Ναντζανί, η Νταϊάν Μόργκαν και πολλοί άλλοι.
Ο Μπρούκερ μαζί με τους υπόλοιπους 17 (!) σεναριογράφους του, δημιούργησαν ένα mockumentary το οποίο, μέσα σε 70 λεπτά περίπου, και μέσα από μια σειρά συνεντεύξεων από σχεδόν φανταστικούς χαρακτήρες, προσπαθεί να προσεγγίσει με μια πιο αστεία και ανάλαφρη ματιά την πανδημία του κορωνοϊού, το Brexit, την πολιτική του Τραμπ και τις αμερικάνικες εκλογές, αλλά και το κίνημα του #BlackLivesMatter κι όλα αυτά παρέα με μια ομάδα άκρως ταλαντούχων ηθοποιών.
Μόνο που οι προθέσεις, όσο καλές κι αν είναι, δεν αρκούν και γρήγορα αρχίζει κάποιος να νιώθει την παραφωνία από ένα κακογραμμένο (στο πόδι) σενάριο γεμάτο από ανακυκλωμένα και άνοστα αστεία, από τα οποία ελάχιστα βρίσκουν το στόχο τους για να προσφέρουν γέλια συνοδευόμενα με εικόνες και βίντεο από μερικές από τις πιο τραγικές στιγμές της χρονιάς, ενώ η προσπάθειά του Μπρούκερ για πολιτική σάτιρα δείχνει τόσο επιφανειακή και τεμπέλικη που νομίζεις πως γράφτηκε από το Γραφείο Τύπου του Ντόναλντ Τραμπ.
Το 2020 ήταν ήδη αρκετά κακό και η αλήθεια είναι πως δεν χρειαζόμαστε μια ακόμη χειρότερη «κωμική» ανασκόπηση για να μας το θυμίζει.»
Αυτό που κάνει την ταινία να μην βουλιάξει τελείως είναι το υπέροχο καστ της και η επιμονή μερικών από αυτούς να δώσουν κάτι το παραπάνω στους τόσο generic ρόλους τους. Από τη μία μπορεί ο Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, ως πολιτικός ρεπόρτερ στον Λευκό Οίκο, κι ο Χιου Γκραντ, ως ρατσιστής ιστορικός, ο οποίος πιστεύει πως τα γεγονότα του «Star Wars» και του «Game of Thrones» έχουν γίνει στην πραγματικότητα, να χάνουν γρήγορα το ενδιαφέρον τους με επαναλαμβανόμενα αστεία, ενώ η Λέσλι Τζόουνς ως ψυχολόγος, η Λίζα Κούντροου ως εκπρόσωπος του Ντόναλντ Τραμπ η οποία πιστεύει πως τα μίντια θέλουν να σωπάσουν τους Ρεπουμπλικάνους, ο Σάμσον Κάγιον ως ο γιατρός ο οποίος κανείς δεν θέλει να ακούσει, η Τρέισι Ούλμαν στο ρόλο μιας καρικατουρίστικης Βασίλισσας Ελισάβετ, ο Τζο Κίρι ως ένας millennial influencer και YouTuber και ο Κουμάιλ Ναντζιάνι στο ρόλο του δισεκατομμυριούχου tech guru, ο οποίος κάνει τον Ιλον Μασκ να μοιάζει «γατάκι», δεν αξιοποιούνται τόσο ώστε να αναδείξουν την ιδιοτροπία των χαρακτήρων τους. Είναι οι κοινοί άνθρωποι όπως η Κριστίν Μιλιότι, ως η προσωποποίηση όλων εκείνων των «Κάρεν» γυναικών και η Νταϊάν Μόργκαν στον ρόλο μιας Βρετανίδας η οποία κάνει binge το θρίλερ των Αμερικάνικων εκλογών και έχει δημιουργήσει πολλαπλές προσωπικότητες για να μην νιώθει μόνη, που δίνουν στην ταινία τις απαραίτητες δόσεις μαύρου χιούμορ που χρειάζεται, σώζοντάς την από την απόλυτη αποτυχία.
Προσπαθώντας να χωρέσει όσα περισσότερα γεγονότα μπορεί, ο Τσάρλι Μπρούκερ δεν βρίσκει ποτέ τον τρόπο να ισορροπήσει πάνω στην κωμωδία και την πολιτική σάτιρα και να παρουσιάσει όλο αυτό ως ένα αντίδοτο στο δηλητήριο των ημερών και ως καθαρτικό για την ψυχή, προσφέροντας τελικά ως δικό του «εμβόλιο» κατά της πανδημίας μια άνοστη παρωδία, η οποία έχει ξεχαστεί με το που πέσουν οι τίτλοι τέλους. Το 2020 ήταν ήδη αρκετά κακό και η αλήθεια είναι πως δεν χρειαζόμαστε μια ακόμη χειρότερη «κωμική» ανασκόπηση για να μας το θυμίζει.
Πηγή: Flix, reader.gr