Newsroom Team Το νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια απορρίπτεται από την συντριπτική πλειοψηφία της πανεπιστημιακής κοινότητας γιατί είναι παγκοσμίως καινοφανές και πρωτότυπο και συγχρόνως αυταρχικό, αντιδημοκρατικό, αντιαναπτυξιακό, αντιεκπαιδευτικό, αλλά και επικίνδυνο για την ασφάλεια όσων ζουν, φοιτούν και εργάζονται στα πανεπιστήμια.
Του Γιάννη Μυλόπουλου
Συγκεκριμένα το νομοσχέδιο απορρίπτεται για τους εξής λόγους:
1. Είναι αυταρχικό και αντιδημοκρατικό γιατί οι προβλέψεις του τόσο για ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας που θα εγκατασταθεί εντός των πανεπιστημίων και θα ανήκει στην ΕΛΑΣ, όσο και για τον καθορισμό, ερήμην των πανεπιστημίων, πειθαρχικών οργάνων, διαδικασιών και ποινών, παραβιάζουν ευθέως τη διεθνώς αποδεκτή και την συνταγματικά κατοχυρωμένη στη χώρα μας αρχή της αυτοδιοίκησης των πανεπιστημίων, που εγγυάται την ανεξαρτησία της επιστημονικής γνώσης από κάθε μορφή εξωτερικής επιβολής. Κι ακόμη, η εγκατάσταση αστυνομικών δυνάμεων εντός των πανεπιστημίων καταλύει ή θέτει υπό περιορισμό το σύνολο των ακαδημαϊκών ελευθεριών που εγγυώνται την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, όπως η ελεύθερη σκέψη και έκφραση και το δικαίωμα στην κριτική και τη διαμαρτυρία. Οι ιδέες δεν ανθίζουν όταν βρίσκονται υπό καθεστώς αστυνόμευσης, παρακολούθησης και καταστολής.
2. Το νομοσχέδιο είναι αντιαναπτυξιακό γιατί καταλύει την ακαδημαϊκή αυτοδιοίκηση, την οποία δεν είναι τυχαίο ότι σέβονται και διατηρούν σαν κόρη οφθαλμού όλα τα πανεπιστήμια στον δημοκρατικό κόσμο. Κι αυτό γιατί η ακαδημαϊκή αυτοδιοίκηση εγγυάται την ανεξαρτησία και την αξιοπιστία των λειτουργιών της παραγωγής και της μετάδοσης της επιστημονικής γνώσης. Οι λειτουργίες αυτές που αποτελούν τον βασικό αιμοδότη της οικονομικής ανάπτυξης, απαιτούν συνθήκες δημοκρατίας, αυτοδιοίκησης και ακαδημαϊκών ελευθεριών για να αναπτυχθούν. Αυτός είναι και ο λόγος που σε όλα τα πανεπιστήμια στον πολιτισμένο κόσμο η φύλαξη είναι πανεπιστημιακή, αναφέρεται δηλαδή στα όργανα της πανεπιστημιακής αυτοδιοίκησης, ενώ οι πειθαρχικές διαδικασίες αποτελούν αντικείμενο των ίδιων των πανεπιστημιακών αρχών. Ακόμη και ο Γιώργος Σουφλιάς, πρώην υπουργός Παιδείας επί ΝΔ, δήλωσε ότι η αυτοδιοίκηση είναι το κεφάλι των πανεπιστημίων και δεν πρέπει να κόβεται, όταν αυτό πονάει.
3. Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν έχουν ανάγκη από αστυνόμευση, αλλά από φύλαξη, όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο. Ο σημερινός πρωθυπουργός ήταν αυτός που μέσω της πολιτικής της διαθεσιμότητας το 2014, ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, αποψίλωσε τα πανεπιστήμια από τους φύλακες. Για να έρθει τώρα να υποστηρίξει την ανάγκη προστασίας των ΑΕΙ, μέσω της θεσμοθέτησης όμως πανεπιστημιακής αστυνομίας.
4. Αν η κυβέρνηση πιστεύει ότι τα πανεπιστήμια είναι πράγματι κέντρα εγκληματικότητας και ανομίας, όπως τα κατηγορεί, δεν έχει παρά να στείλει όσους αστυνομικούς χρειάζονται και για όσες φορές αυτό είναι αναγκαίο, προκειμένου να τα απαλλάξουν από την ανομία. Μετά την κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου, η όποια υπόνοια για έκνομες πράξεις εντός των πανεπιστημίων, βαραίνει πλέον την αστυνομία, η οποία είναι η κατά νόμο υπεύθυνη και όχι πλέον τα ίδια τα πανεπιστήμια. Ποιος άλλωστε θεσμός στην Ελλάδα, τράπεζες, υπουργεία κλπ, έχει ειδικές αστυνομικές δυνάμεις εγκατεστημένες εντός των υπηρεσιών του για να έχουν και τα πανεπιστήμια;
5. Τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι ουραγοί στην Ευρώπη σε αναλογία καθηγητών ανά φοιτητές. Στην Ελλάδα αναλογεί ένας καθηγητής για 40 φοιτητές, όταν ο μέσος Ευρωπαϊκός όρος είναι ένας καθηγητής για μόλις 14 φοιτητές. Η Ελλάδα λοιπόν χρειάζεται περισσότερους Καθηγητές και όχι άλλους αστυνομικούς, στην αναλογία των οποίων ανά 100.000 κατοίκους είμαστε πρωταγωνιστές, ευρισκόμενοι στην 3η θέση Ευρωπαϊκά.
6. Το νομοσχέδιο είναι αντιεκπαιδευτικό γιατί, προκειμένου να μειώσει τον φοιτητικό πληθυσμό και συνακόλουθα και τις δαπάνες για την παιδεία, εφαρμόζει μια τεχνητή και επικοινωνιακής λογικής βαθμολογική βάση, η οποία δεν έχει κανένα εκπαιδευτικό νόημα. Οι εισαγωγικές εξετάσεις είναι διαγωνισμός με δεδομένο εξ αρχής αριθμό θέσεων, που καταλαμβάνονται με σειρά βαθμολογικής επιτυχίας. Δεν είναι εξετάσεις διαπίστωσης της γνώσης των υποψηφίων, για να έχει νόημα η όποια βαθμολογική βάση. Για να γίνουν οι εισαγωγικές εξετάσεις διαπιστωτικές της επάρκειας των γνώσεων των υποψηφίων, πρέπει η ευθύνη της διεξαγωγής τους να περάσει από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στα πανεπιστήμια. Η επιλογή δηλαδή των εξεταζόμενων μαθημάτων και των θεμάτων και ο καθορισμός της βαρύτητάς τους, όπως και η διόρθωση και η αξιολόγηση των γραπτών, πρέπει να γίνονται ξεχωριστά από τις σχολές υποδοχής, ανάλογα με τις γνωστικές απαιτήσεις εκάστης και όχι από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η οποία δεν γνωρίζει τις γνωστικές απαιτήσεις κάθε πανεπιστημιακής σχολής. Τότε και μόνον τότε θα έχει νόημα η βαθμολογική βάση, ως κατώφλι που θα εγγυάται τη γνώση του 50% των απαιτήσεων κάθε σχολής.
7. Το νομοσχέδιο είναι αντιεκπαιδευτικό, γιατί μειώνει τον αριθμό των φοιτητών αυθαίρετα και ανορθολογικά. Αντί να μειώνονται δηλαδή οι φοιτητές στα δημοφιλή και γι’ αυτό πολυπληθή τμήματα του κέντρου, όπως ζητούν τα πανεπιστήμια εδώ και χρόνια, μειώνονται με την εισαγωγή του τρικ της βαθμολογικής βάσης οι φοιτητές σε χρήσιμες και στρατηγικού χαρακτήρα σχολές της περιφέρειας, 1 στις 3 μάλιστα από τις οποίες θα κλείσει κατά δήλωση της υπουργού.
8. Το νομοσχέδιο είναι αντιεκπαιδευτικό και γιατί στερεί τη δυνατότητα σε 25.000 περίπου φοιτητές να σπουδάσουν σε δημόσιο πανεπιστήμιο, στέλνοντάς τους σαν πελατεία στα αδιαβάθμητα και χωρίς αξιολόγηση ιδιωτικά κολέγια τριετών σπουδών, τα οποία σε κάθε περίπτωση παρέχουν υπηρεσίες κατάρτισης και όχι ανώτατης εκπαίδευσης.
9. Το νομοσχέδιο είναι αντιεκπαιδευτικό και ταξικό, γιατί στερεί τη δυνατότητα στους λεγόμενους αιώνιους ή καλύτερα στους μη ενεργούς φοιτητές, οι περισσότεροι από τους οποίους εργάζονται, να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Ας σημειωθεί ότι οι μη ενεργοί φοιτητές, συνήθως από φτωχές οικογένειες με προβλήματα οικονομικά που αναγκάζονται να εργάζονται για να σπουδάσουν, δεν επιβαρύνουν οικονομικά τα πανεπιστήμια, μια και δεν δικαιούνται να έχουν τις φοιτητικές παροχές που δικαιούνται οι υπόλοιποι συνάδελφοί τους. Οπότε η διαγραφή τους δεν θα προσφέρει τίποτε σημαντικό στα πανεπιστήμια, θα στερήσει όμως από τους ίδιους τη δυνατότητα της ολοκλήρωσης των σπουδών.
10. Τέλος το νομοσχέδιο είναι επικίνδυνο γιατί η εγκατάσταση αστυνομικών δυνάμεων σε πανεπιστημιακές σχολές όπου φοιτούν χιλιάδες φοιτητές, θα πυροδοτήσει το μεταξύ τους κλίμα και θα προκαλέσει απρόβλεπτες συγκρούσεις, μετατρέποντας τα πανεπιστήμια σε πεδία μαχών. Η μεγάλη ανησυχία της πανεπιστημιακής κοινότητας είναι οι νέες ζαρντινιέρες και τα νέα φαινόμενα Γρηγορόπουλου, που σύντομα φοβόμαστε ότι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Τα συνδικαλιστικά όργανα των αστυνομικών το έχουν ήδη αντιληφθεί αυτό και είναι αντίθετα με το μέτρο. Μόνο η κυβέρνηση δείχνει να μην καταλαβαίνει. Ας πάρει και την ευθύνη για ό,τι πρόκειται να συμβεί…
πηγή: Tvxs