Μιλώντας στο διαδικτυακό συνέδριο του Economist με θέμα «Ελλάδα: 200 χρόνια οικονομικής επιβίωσης» ο Πόουλ Τόμσεν, ο “σκληρός” του ΔΝΤ, ξεκαθάρισε ότι είναι απαισιόδοξος για το μέλλον της Ελλάδας εντός της Ευρωζώνης.
«Είμαι αρκετά απαισιόδοξος αναφορικά με την ικανότητα της Ελλάδας να ευημερήσει μέσα στην Ευρωζώνη, κατά βάση λόγω των παθογενειών που γεννά το πελατειακό της σύστημα», είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι η η Ελλάδα πιέσθηκε να κάνει μεταρρυθμίσεις και ότι κάποιες από αυτές δεν εφαρμόστηκαν ή αντιστράφηκαν αργότερα και τονίζοντας ότι ακόμη και με μνημόνια η Ευρώπη δεν μπορεί να εξασφαλίσει ότι η Ελλάδα θα κάνει αυτά που πρέπει για να λάβει τα χρήματα που χρειάζεται.
Ο Τόμσεν, σε πλήρη αντιστροφή των πολιτικών που ευαγγελιζόταν ως επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στην Ελλάδα τα χρόνια της κρίσης, χαρακτήρισε την εφαρμογή των προγραμμάτων λιτότητας ως «πολιτικά μη βιώσιμη» προβλέποντας παράλληλα ότι οι χώρες της ζώνης του Ευρώ δεν έχουν τελειώσει με αυτά και ότι θα υπάρξει επανάληψη του φαινομένου, ενώ άσκησε κριτική και στα όργανα της ΕΕ επισημαίνοντας ότι κάθε πρόβλημα αφερεγγυότητας είναι πρόβλημα ρευστότητας και «όταν ως Ευρωζώνη επιτρέπεις την προβολή εκτιμήσεων για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους σε ορίζοντα τόσο πολλών δεκαετιών, τότε δεν μπορείς να είσαι αξιόπιστος».
Ο Δανός αξιωματούχος του Ταμείου είπε ότι οι υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης θα χρειαστούν «γενναία» αναδιάρθρωση των χρεών. «Δεν μπορώ να προβλέψω πότε θα έρθει η επόμενη κρίση, αν θα είναι σε 1-2-3 χρόνια αλλά θα έρθει κάποια στιγμή όταν και θα εκδηλωθεί μεγάλη πίεση από τις χώρες του Βορρά» είπε, για να προσθέσει πως «οι πιέσεις μείωσης του χρέους που θα έρθουν στις χώρες του Νότου θα είναι δραματικές». Επιστρέφοντας σε… οικεία θέματά του, ο Τόμσεν είπε ότι «δεν βλέπω την Ελλάδα να κλείνει κενά, αλλά αντιθέτως νομίζω ότι οι νέοι της θα συνεχίζουν να την εγκαταλείπουν για να ευημερήσουν, κυρίως λόγω του πελατειακού συστήματος στη χώρα» και έκανε λόγο και για την ανάγκη νέων περικοπών στις συντάξεις.
Στην ίδια ενότητα συζήτησης συμμετείχε και ο πρώην επικεφαλής του EuroWorking Group Τόμας Βίζερ ο οποίος αναρωτήθηκε για το εάν πλέον έχουν νόημα τα προγράμματα διάσωσης στην Ευρώπη, στην ανάγκη ύπαρξης ενός μηχανισμού ελέγχου της συμμόρφωσης, ενώ τόνισε ότι την πρωταρχική σημασία έχουν οι πολιτικές αποφάσεις. Τόνισε, δε, με νόημα πως δεν προβλέπει να πέφτουν στο τραπέζι προγράμματα διάσωσης.