ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΑΤΣΙΟΣ Εν έτη 2021 η κυκλοφορία των εφημερίδων καθημερινών και Κυριακάτικων συρρικνώνεται δραματικά, αφού η κρίσιμη και πολυπληθής ηλικιακή ομάδα των 20-29 τους γυρίζει τη πλάτη σε μεγάλο βαθμό και υπάρχουν αρκετοί λόγοι για αυτό το γεγονός.
Ναι στην Ελλάδα από το 2009 και μετά δεν ήρθε μονάχα η οικονομική και κοινωνική κρίση, αλλά και η “έκρηξη” του ίντερνετ στη καθημερινότητα των πολιτών, με αποτέλεσμα τα ΜΜΕ και κυρίως ο έντυπος τύπος (εφημερίδες, περιοδικά) να υποστούν εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία, ένα “τσουνάμι” αρνητικών αλλαγών.
Οι κυκλοφορίες των εφημερίδων δεν κατέρρευσαν αυτά τα χρόνια μονάχα εξαιτίας της έντονης παρουσίας του ίντερνετ και των social media, αλλά και από το γεγονός πως τα ΜΜΕ δέχθηκαν πολλά “πυρά” για την αρνητική εξέλιξη της οικονομίας και της πολιτικής στο τόπο από τους πολίτες και μάλιστα σε αυτή τη “βουβή”… κατηγορία πρωτοστάτησαν οι νέοι.
Προφανώς όπως είναι λογικό όταν κάτι στη ζωή εξελίσσεται όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση το διαδίκτυο, οι νέο πρωτοστατούν στις αλλαγές και τις ενσωματώνουν σε μεγάλο βαθμό στη καθημερινότητα τους, σε σχέση με τους μεγαλύτερους ηλικιακά συμπολίτες τους.
Η ενημέρωση τους πλέον προέρχεται κυρίως από τα σάιτ, αλλά και από τα social media μέσων ή διάφορων ενημερωτικών λογαριασμών που δεν έχουν σχεδόν καμία σχέση με τη παραδοσιακή ενημέρωση που επέλεγε να λαμβάνει ο πολίτης από το 2010 και πιο πίσω.
Οι εφημερίδες το 2021 έχουν φτάσει σε σημείο να πουλούν στη καλύτερη των περιπτώσεων καθημερινά λίγες χιλιάδες φύλλα όχι γιατί απαραίτητα δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, αλλά εξαιτίας του γεγονότος πως τους λείπει η ταχύτητα και η αμεσότητας της οποιαδήποτε είδησης.
Οι νέοι ειδικά η ηλικιακή ομάδα 20-29 όταν κάτι συμβεί θα το μάθει σε λίγο δευτερόλεπτα απλά πατώντας την οθόνη του κινητού της και εισχωρώντας στη διαδικτυακή άβυσσο της ενημέρωσης.
Η βασική αιτία του προβλήματος της απομάκρυνσης της νέας γενιάς από τον έντυπο τύπο δεν αφορά μόνο την ταχύτητα, αλλά και το ενδιαφέρον που προκαλεί μία εφημερίδα σε έναν εικοσάρη σήμερα να την αγοράσει.
Φυσικά μπορεί η ποιότητα της παρουσίασης της είδησης να είναι ανώτερη από του διαδικτύου, αλλά αυτό δεν αφορά την πλειοψηφία των εφημερίδων παρά μονάχα τη μειοψηφία.
Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει και το γεγονός πως το μεγαλύτερο μέρος τους τάσσεται σε μία πολιτική η κομματική πλευρά και αυτό είναι κάτι που απομακρύνει το νέο αγοραστικό κοινό, αφού στο σήμερα οι νέοι πολίτες ασχολούνται περιφερειακά με τη πολιτική και όχι με το ίδιο “χρωματισμένο” πάθος των περασμένων δεκαετιών.
Αλλά το ερώτημα είναι παρότι οι εφημερίδες προσπαθούν η κάθε μία με το δικό της τρόπο να αυξήσουν τις πωλήσεις τους στις πιο νέες ηλικίες, οι άνθρωποι 20-29 ετών πόσο ενδιαφέρονται για τις εφημερίδες, την επιβίωση και τις ειδήσεις που παρουσιάζουν;
Δυστυχώς η απάντηση που προκύπτει αν κάποιος ρωτήσει τη πλειοψηφία των σημερινών εικοσάρηδων είναι όχι ότι έχουν χάσει την επαφή τους με τον έντυπο τύπο, αλλά τελικά πως δεν την είχαν ποτέ. Το ίντερνετ αποτελεί τη πρώτη, βασική και πολλές φορές μοναδική επιλογή για την ενημέρωση τους.
Και αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα, ότι ίσως η νέα γενιά που έχει μεγαλώσει με ένα λάπτοπ, ένα τάμπλετ και ένα smartphone από πολύ νωρίς δεν έχει την ίδια τριβή με την εφημερίδα ή το περιοδικό όπως οι παλαιότερες γενιές πολιτών.