ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΑΤΑΝΟΣ Ένα συνέδριο για τη γονιμότητα μεταξύ ιερέων, κάποιων επιστημόνων, celebrities και… φίλων θα πρόσφερε ένα γκροτέσκο θέαμα -ίσως να ενδιαφερόταν να χτίσουν πάνω του μια ταινία ο Αλμοδόβαρ ή ο Σορεντίνο.
Ιερείς καριέρας -ανύπαντροι λόγω φιλοδοξιών, να ξιφουλκούν εναντίον των γυναικών που για τον οποιοδήποτε λόγο δεν έκαναν παιδιά, να βάζουν αντίστροφη μέτρηση στις γυναίκες που πλησιάζουν τα 40, να διδάσκουν πώς μπορούν να εξασφαλίσουν την ευτυχία οι άνθρωποι που δεν έχουν οικογένειες. Όλη αυτή η ειρωνεία θα ήταν συναρπαστική για μια ταινία, αλλά αποκρουστική για την πραγματικότητα.
Η παρουσία αξιωματούχων ιερέων -συντριπτικά περισσότερη από επιστήμονες της ιατρικής και κοινωνιολόγους, στο «1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γονιμότητας και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας: Όρια και Επιλογές», που πρόκειται να πραγματοποιηθεί στα Ιωάννινα στις 2-4 Ιουλίου 2021, γεννά ευλόγως το ερώτημα για τον στόχο της παρουσίας τους. Με ποιον τρόπο θα «χρωμάτιζαν» το συγκεκριμένο συνέδριο οι τοποθετήσεις τους; Λογικά θα έδιναν το πλαίσιο και τις απαντήσεις για το πώς υλοποιείται «η επαναφορά του προτύπου δημιουργίας “πυρηνικής” οικογένειας ενωρίς», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η αφίσα.
Η συμμετοχή υψηλών προσκεκλημένων από τις τάξεις των ιερέων, της πολιτικής ζωής και των celebrities εξασφάλισαν μάλιστα την αιγίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, σε ένα συνέδριο που ήδη από τα προωθητικά clip ήταν εμφανές πως στρεφόταν στην ελεύθερη βούληση της γυναίκας και τον αυτοπροσδιορισμό της, επιρρίπτοντας ευθύνες είτε στην άγνοιά της, είτε στις φιλοδοξίες της, προσπαθώντας να τη βάλουν στην προαιώνια θέση της… πίσω από κάποιον άντρα, στο σπίτι της, στην κουζίνα της! Είναι η υπαίτια του δημογραφικού προβλήματος στη χώρα μας; Για εκείνους, ναι!
Θα λυθεί άραγε το δημογραφικό πρόβλημα αφήνοντάς το στα χέρια της Εκκλησίας; Δεν είναι πρόβλημα μιας κοινωνίας που δεν προσφέρει ασφάλεια, συνοχή, δικαιοσύνη, ίσες ευκαιρίες, χωρίς ανισότητες στην κατανομή του πλούτου; Δεν είναι η Πολιτεία μέσω της εκάστοτε κυβέρνησης εκείνη η οποία φροντίζει να μην μένει κανείς πίσω, να φροντίζει να μην ανοίγει η ψαλίδα ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις;
Έπειτα από 10 χρόνια κρίσης και πανδημίας, με την οικονομική ανασφάλεια να είναι πλέον μια κοινωνική σταθερά, πόσο εύκολο είναι για ένα ζευγάρι να αποφασίσει να κάνει ένα τόσο σημαντικό βήμα; Μετρήστε και εμένα ανάμεσα σε αυτούς που φοβούνται την προοπτική της οικογένειας, αφού ούτε η Πολιτεία, ούτε η… Εκκλησία -πέραν συσσιτίων δωρεά των πιστών, δεν μπορούν να μου εγγυηθούν μια ομαλότητα.
Οι λόγοι της στοχοποίησης των πολλαπλών ρόλων που καλείται να αντιμετωπίσει μια γυναίκα και εκείνοι που έφεραν στα έδρανα του συνεδρίου ιερείς και -κάποιους ξεπεσμένους- celebrities φυσικά και σχετίζονται. Το «όχημα» για αυτήν επιχείρηση μοιάζει να βασίζεται σε μια αναχρονιστική χριστιανική ηθική, βγαλμένη από τα αραχνιασμένα και σκοτεινά χρονοντούλαπα προηγουμένων αιώνων. Δυστυχώς, βοήθησε και το timing… Οι νέοι, φορείς της προόδου και της εξέλιξης εκ φύσεως, αναγκάστηκαν με την κρίση και την πανδημία να στραφούν στις πατρογονικές του εστίες, εκτεθειμένοι αναγκαστικά σε κηρύγματα άλλων εποχών… Πρόοδος απόντων των νέων δεν υπήρξε πουθενά, ούτε ως εξαίρεση που θα επιβεβαίωνε τον κανόνα. Έτσι, αυτή η ξεπερασμένη παλαιοχριστιανική ηθική βρήκε και πάλι θέση στα οικογενειακά τραπέζια, ξεκινώντας με την εμφατική υπενθύμιση, «στα λεγα εγώ;».
Απειλεί αυτή η παλαιοχριστιανική ηθική τα συντεταγμένα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών; Φυσικά -χωρίς η απάντηση να σε στέλνει αυτομάτως στην «αγκαλιά» του Νίτσε. Ιδιαίτερα όταν φαίνεται πως υπάρχουν κεκαλυμμένα συμφέροντα που, υπό το μανδύα ή το ράσο, έρχονται να διδάξουν έναν χρηστό τρόπο ζωής, ξεπερασμένο εδώ και δεκαετίες.
Στο πλαίσιο αυτό, μπορεί κανείς να παρατηρήσει πως όλο και περισσότεροι φονταμενταλιστές δεν επικαλούνται πλέον τα διδάγματα του Ιησού, αλλά οτιδήποτε «βολικό» προς την κοινωνικοπολιτική ιδεολογία τους έχουν πει ή προβλέψει σύγχρονοι «Όσιοι» ή καλόγεροι, «πεφωτισμένοι» για εκείνους. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς συστηματικός αναγνώστης των Ευαγγελίων για να κατανοήσει πως αυτά του είδους τα κηρύγματα έχουν τόση συνάφεια με το λόγο του Χρίστου, όσο τα χάμπουργκερ για βίγκαν με τα κανονικά.
Μπορεί να άργησα πολύ να το παρατηρήσω προσωπικά, συνειδητοποιώ όμως πως στη χώρα μας δραστηριοποιούνται διάφοροι «όμιλοι» που κάνουν lobbying στα πρότυπα της αμερικανικής σκηνής. Διαφημιστικές καμπάνιες, συνέδρια, ομιλίες για να επικοινωνήσουν το μήνυμά τους, να το κάνουν από γοητευτικό μέχρι εύπεπτο στο σύνολο της κοινής γνώμης. Δεν το έχω ψάξει καθόλου, αλλά βλέπω αυτήν την κινητικότητα σε θέματα που αφορούν τις αμβλώσεις, αλλά και στο θέμα της συνεπιμέλειας.
Οι περισσότεροι άντρες ομιλητές που πιάστηκαν με τον αμνό στον ώμο, φυσικά και σφυρίζουν αδιάφορα. Ευτυχώς, οι περισσότερες των γυναικών που θα έπαιρναν μέρος στο συνέδριο, συνειδητοποιώντας το «θόρυβο» που προκλήθηκε, έσπευσαν να δηλώσουν την άγνοιά τους σχετικά με το σκοπό και τα επιχειρήματα που θα ακούγονταν. Έτσι λοιπόν, το συνέδριο της «δούλας και κυράς» αναβάλλεται… Δια παντώς!