Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έχει υποστεί, εσχάτως, αρκετά σκληρές δημοσιογραφικές κριτικές για όσα έχει πει. Το “όλοι μαζί τα φάγαμε” και “οι κοπρίτες δημόσιοι υπάλληλοι” υπήρξαν δύο μόνο από τις ατυχείς πολιτικά στιγμές ενός, κατά τα άλλα, ευφυούς και πληθωρικού πολιτικού. Είναι γνωστό πως ο Θεόδωρος Πάγκαλος νοιώθει ενίοτε ως “τάνκερ στη λίμνη Ιωαννίνων” (για να θυμηθούμε τη γνωστή παλιά ρήση που αποδίδεται στον Μίκη Θεοδωράκη). Η πολιτική σκηνή είναι μικρή για το πληθωρικό ταλέντο του αλλά και για την αδυναμία του να κοντρολάρει τις επικοινωνιακές του ακρότητες.
Το άρθρο του στην Καθημερινή της Κυριακής επισημαίνει, όντως, ένα υπαρκτό πρόβλημα. Αυτό της ασυδοσίας του διαδικτύου. Είναι αλήθεια πως μέσα στην απόλυτη ελευθερία αναφύονται και παθογένειες, φαινόμενα χυδαιότητας και αρριβισμού.
Εκείνο, όμως, που δεν τολμά να πράξει ο κ. Πάγκαλος είναι να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Να εστιάσει στα συγκεκριμένα φαινόμενα -αυτά, τουλάχιστον, που ο ίδιος έχει εντοπίσει- και να μην κατηγορεί το διαδικτυακό σύμπαν.
Σε μία τέτοια περίπτωση, ο διάλογος θα είναι νόημα και, πιθανώς, πρακτικό αποτέλεσμα. Και καλό θα ήταν να μην ξεχνάει κανείς πως το ασύδοτο καθεστώς στα media (π.χ τηλεοπτικές άδειες) το συντηρούν για είκοσι χρόνια, τώρα, οι ίδιες οι κυβερνήσεις (κυρίως του ΠΑΣΟΚ). Διότι η ασυδοσία συμφέρει όταν είναι ελεγχόμενη…