” Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους έχει ήδη καθυστερήσει“, αναφέρει, σήμερα, σε άρθρο του το Bloomberg, το οποίο υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πρέπει να ανακοινώσει ένα «κούρεμα» χρέους ύψους 50% και να επιβάλει τριετή αναστολή των πληρωμών τόκων για τα δάνεια που θα παραμείνουν σε εκκρεμότητα. Η παρέμβαση αυτή που αναζωπυρώνει τα σενάρια πως μία αναδιάρθρωση θα έπρεπε να συμβεί πριν το 2013, οπότε η διαδικασία αυτή προβλέπεται επισήμως από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, έρχεται ως ένα ιδιότυπο debate με τους πολέμιους αυτής της υπόθεσης, όπως είναι συγκεκριμένα ευρωπαϊκά κένβτρα επιρροής που μέσω των Finacial Times επισημαίνουν πως “κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό”, εννοώντας, προφανώς, ότι θα προκαλούσε σεισμό στην ευρωζώνη.
Στο άρθρο του έγκυρου -αμερικανικών συμφερόντων- Bllomberg, αναφέρεται όσο πιο γρήγορα η Ελλάδα επιβάλλει ένα κούρεμα τόσο το καλύτερο για όλους, καθώς η καθυστέρηση θα οδηγήσει σε μεγαλύτερες περικοπές χρέους και σε μεγαλύτερο πόνο…
[[ ΑΠΟΨΗ του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου]]
Από τον Στίγκλιτς στον Φρίντμαν: κάποιος μας κοροϊδεύει
Είναι προφανές πως η ¨”εκτόξευση” σεναρίων περί την αναδιάρθρωση, ως ανταλλαγή διασταυρούμενων πυρών με την ελληνική οικονομία ακριβώς στη μέση, δυσχεραίνει έτι περαιτέρω το διεθνές κλίμα μέσα στο οποίο η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου καλείται να καλύψει τις αστοχίες και τις ασυνέπειες του προγράμματος εφαρμογής του Μνημονίου.
Το χειρότερο, ίσως, είναι πως η περίφημη εκστρατεία ανάταξης του κλίματος εμπιστοσύνης της Ελλάδας στο εξωτερικό -θέση που αποτελεί επί ενάμισι χρόνο την προμετωπίδα της πολιτικής Παπανδρέου- έχει αποτύχει ολοσχερώς. Ουδείς πιστεύει πως “ο λογαριασμός του Μνημονίου μπορεί να βγει” και ουδείς εκτιμά πως η ελληνική οικονομία μπορεί να αποφύγει την αναδιάρθρωση και ότι είναι πιθανό να επιστρέψει στις διεθνείς αγορές το 2012 ή το 2013.
Όλα αυτά, όμως, συνιστούν ομολογία πολιτικής αποτυχίας του φριντμανικού “δόγματος του σοκ” που εφάρμοσε ως ζηλωτής- μαθητής της σχολής του Σικάγου ο υπουργός Οικονομικών.
Ο Φρίντμαν εφάρμοσε αυτή την τακτική, την δεκαετία του 1970, στην Χιλή του Πινοσέτ και έκτοτε οι μαθητές του ανά τον κόσμο επανέλαβαν το πείραμα με την ίδια πάντοτε κατάληξη: την οικονομική και κοινωνική εξουθένωση των πληθυσμών, την εκτόξευση της ύφεσης και τη δημιουργία συνθηκών για ακόμα αγριότερη εφαρμογή του ανοικτού καπιταλισμού.
Ο Γιώργος Παπανδρέου -κατά παράδοξο, θα έλεγε κανείς τρόπο- υποσχέθηκε την εφαρμογή του κοινωνικού δόγματος του Στίγκλιτς αλλά κατέληξε να εφαρμόζει τη “θεραπεία -σοκ” του Φρίντμαν. Το ότι αυτό αποτελεί το “θάνατο του ΠΑΣΟΚ”, λίγο μας ενδιαφέρει. Το πρόβλημα, είναι πως, ίσως, συνιστά το θάνατο της ελληνικής κοινωνίας και τη βύθιση της χώρας σε μία “μαύρη” περίοδο 20αετίας!
Σύμφωνα με τον Μάθιου Λύν, τον αρθρογράφο του Bloomberg και συγγραφέα με ενασχόληση με τα ελληνικά θέματα, ένα χρόνο μετά τη διάσωση της Ελλάδας από τους εταίρους της στην Ευρωζώνη η κατάσταση παραμένει ζοφερή.
Όπως τονίζει, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων έχουν εκτιναχθεί σε νέα υψηλά επίπεδα και το κόστος της ασφάλισης έναντι κίνδυνου χρεοκοπίας έχει αυξηθεί σε επίπεδα ρεκόρ.
«Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε γιορτάσει την επέτειο του πακέτου διάσωσης με διαφορετικό τρόπο – με την αναγγελία ότι θα αποχωριστεί μέρος των χρεών της», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Λυν.
Σύμφωνα με τον ίδιο, όσο πιο γρήγορα η Ελλάδα επιβάλλει ένα κούρεμα τόσο το καλύτερο για όλους, καθώς η καθυστέρηση θα οδηγήσει σε μεγαλύτερες περικοπές χρέους και σε μεγαλύτερο πόνο.
«Και όταν γίνει αποδεκτή η πρώτη πτώχευση στην Ευρωζώνη, τότε θα μπορεί να ξεκινήσει μια λογική συζήτηση για το πώς θα ισχυροποιηθεί το ενιαίο νόμισμα», αναφέρει ο αρθρογράφος του Bloomberg.