ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Η Ελληνική Αστυνομία και το γλίστρημα έχουν αναπτύξει μια ιδιαίτερα στενή σχέση. Το πιο σύνηθες ως έκφραση είναι τους γλίστρησε μέσα από τα χέρια, όταν γίνεται αναφορά στην απόδραση κρατουμένων από τα αστυνομικά τμήματα ή από τους τόπους εγκλημάτων.
Ενίοτε τους γλιστράει μέσα από τα χέρια κι όταν βρίσκεται υπό επιτήρηση ένας κακοποιός ή ποινικός όπως στη γνωστή υπόθεση του πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής Χρήστου Παππά ο οποίος αγνοείται από τον Οκτώβρη του 2020, αφού ξεγλίστρησε μέσα από τον κλοιό που είχε σχηματίσει η Αστυνομία για να εκτελέσει την καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου για την δράση της Χρυσής Αυγής. Βέβαια δεν ήταν η πρώτη φορά που το είχε πράξει ο Παππάς, καθώς και το 2013, είχε αποφύγει τη σύλληψη με κάποιο μαγικό τρόπο αλά Arsene Lupen.
Βασιλιάς όμως του ξεγλιστρήματος από τις αστυνομικές αρχές δεν είναι άλλος από τον βαρυποινίτη Βασίλη Παλαιοκώστα, που χαρακτηρίστηκε ως «άπιαστος» από το BBC, αφού πραγματοποίησε δυο κινηματογραφικές αποδράσεις από τις φυλακές με ελικόπτερο και συνεχίζει να παραμένει καταζητούμενος.
Παρόμοιες περιπτώσεις πολλές, ακόμα και στην υπόθεση του συζυγοκτόνου Αναγνωστόπουλου που ξεγλιστρούσε της αστυνομίας για περισσότερο από ένα μήνα.
Όμως η σχέση του γλιστρήματος με την αστυνομία δεν σταματάει εκεί. Σε δεκάδες αστυνομικές εκθέσεις υπάρχει καταγεγραμμένο το γλίστρημα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Και τι δεν έχουν συμπεριλάβει, γλίστρησε και χτύπησε στην ζαρντινιέρα ο φοιτητής, ο άλλος από τα σκαλιά, στο μπάνιο ένας άλλος, λες και δεν υπάρχουν αντιολισθητικά χαλάκια να βάλεις και να μην γλιστρήσουν.
Φυσικά δεν γλιστράει το κλομπ, η αστυνομική μπότα, η ασπίδα των ΜΑΤ, το μηχανάκι της ΔΙ.ΑΣ για να προκαλέσουν τραυματισμούς σε συλληφθέντες ή προσαχθέντες στα αστυνομικά τμήματα.
Όμως το κορυφαίο γλίστρημα όλων των εποχών από καταβολής της Αστυνομίας ήταν το γλίστρημα του Πικάσο.
Δεν θα μείνω στο σόου που ετοίμασαν Χρυσοχοΐδης και Μενδώνη για την εξιχνίαση της κλοπής δυο έργων τέχνης από την Εθνική Πινακοθήκη το 2012. Δεν θα μείνω στις φωτογραφίες που έδωσε η αστυνομία κατά την ανεύρεση των πινάκων τυλιγμένων σε σακούλες καθώς ήταν θαμμένοι, όπου οι αστυνομικοί με γυμνά χέρια αγγίζουν τα έργα τέχνης όταν τα ανοίγουν. Που να έχουν δει οι άνθρωποι εξάλλου πως συμπεριφέρονται στα έργα τέχνης έστω και σε ταινίες.
Φυσικά ούτε η Υπουργός Πολιτισμού ευθύνεται που δεν υπήρχε ένας ειδικός του Υπουργείου της για την τέχνη, ώστε να προστατέψει τους πίνακες του Πικάσο και του Μοντριάν. Εξάλλου είχε να τσιμεντώσει άλλα αρχαία, και δεν μπορούσε να ασχοληθεί με τους δυο πίνακες. Αυτά εξάλλου συμβαίνουν σε τριτοκοσμικές χώρες όπως τις ΗΠΑ, την Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο κλπ. Εδώ οι αστυνομικοί ξέρουν, δεν χρειάζονται συμβουλές.
Αυτό προφανώς κατάλαβε και ο Πικάσο, που στοίχειωσε τον πίνακα και στην προσπάθεια του να ξεφύγει από τα ελληνικά αστυνομικά χέρια προσπάθησε να ξεγλιστρήσει πέφτοντας αργά από το πάσο που τον είχαν αποθέσει αυτά τα χέρια, που ευτυχώς δεν έχουν γίνει ακόμα μαχαίρια. Χωρίς όμως να τα καταφέρει καθώς τα έμπειρα γυμνά χέρια τον έπιασαν και τον σήκωσαν από το πάτωμα στερώντας του την ελευθερία.
Ευτυχώς ο αστυνομικός τον στερέωσε τον Πικάσο χωρίς να χρησιμοποιήσει καρφί και σφυρί, για να ξεκινήσει μετά την φωτογράφιση των πινάκων από τους φωτορεπόρτερ η συνέντευξη τύπου. Δεν ξέρω αν έγινε viral η συγκεκριμένη σκηνή, αλλά έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός επεισοδίου Mr. Bean.
Ευελπιστώ πάντως ότι η Λίνα Μενδώνη θα βγάλει μια απόφαση και θα επιτρέπει τη φωτογράφιση με φλας στα μουσεία με έργα τέχνης καθώς όπως φάνηκε στην Αστυνομία τα έργα τέχνης δεν επηρεάζονται από το σκληρό φως των φλας. Όπως επίσης ότι θα μπορούμε να αγγίξουμε και τους πίνακες αφού δεν συντρέχει κίνδυνος, όπως επίσημα μας έδειξε το ΠΡΟ.ΠΟ και το ΥΠ.ΠΟ.