Επιταχύονται, πλέον, τα σενάρια περί συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ- ΝΔ , πιθανώς με μικτή κυβέρνηση πολιτικών και τεχνοκρατών, καθώς εκτός της ωμής παρέμβασης των Όλι Ρεν και Ζαν Κλοντ Γιούνκερς και ο ίδιος ο πρωθυπουργός πυκνώνει τις επικοινωνιακές αναφορές του στην ανάγκη εθνικής συνεννόησης, επιχειρώντας να φέρει σε δύσκολη θέση τον Αντώνη Σαμαρά.
Την αναγκαιότητα μιας νέας εθνικής συνεννόησης εντός της χώρας, χωρίς εξωραϊσμούς και «μαγικές συνταγές» υπογράμμισε ο πρωθυπουργός Γιώργος Α. Παπανδρέου στην χθεσινή του ομιλία στο συνέδριο του Economist, υπογραμμίζοντας ότι απαιτείται σοβαρότητα, υπευθυνότητα και αφοσίωση από όλους, κοινωνία, επιχειρηματίες και πολιτικά κόμματα, ώστε η βούληση όλων να αλλάξει η Ελλάδα να γίνει παντού σαφής και κατανοητή.
Η απαίτηση της τρόϊκας που έχθει φθάσει εν είδει πολιτικού τελεσιγράφου και στη λεωφόρο Συγγρού είναι να διαμορφωθεί σαφές σκηνικό συμφωνίας των δύο μεγάλων κομμάτων (με την προσθήκη και άλλων μικρότερων, όπως του ΛΑΟΣ και της Δημοκρατικής Συμμαχίας), με την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και, πάντως, πριν τη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου.
Η τρόϊκα έχει ήδη διαμηνύσει στην κυβέρνηση πως δεν είναι, πλέον, αρνητική στο ενδεχόμενο εκλογών και, εφόσον μία προσφυγή στις κάλπες άλλαζε το εσωτερικό σκηνικό, δεν θα ήταν αντίθετη.
Κι αυτό ώστε να καταστεί εφικτό να ληφθούν εκεί αποφάσεις για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του συνόλου των ελληνικών δανείων, κάτι που, όπως εκτιμούν οι δανειστές μας, θα αλλάξει την εικόνα της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές…
Απευθυνόμενος στην «15η Συζήτηση Στρογγυλής Τραπέζης του Economist στην Αθήνα» που πραγματοποιείται στο Λαγονήσι, ο πρωθυπουργός εκτίμησε ότι υπάρχουν ενδείξεις εξόδου της Ελλάδας από την ύφεση, καθώς οι εξαγωγές αυξάνονται, η ανταγωνιστικότητα βελτιώνεται, ενώ σε θετική τροχιά κινούνται ο τουρισμός και η ναυτιλία, και συνδυάζοντας όλα αυτά και με την εκτίμηση της Κομισιόν ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει στις αγορές το 2012 έκανε λόγο «για μια μικρή αχτίδα φωτός».
Σε ότι αφορά την αναδιάρθρωση χρέους ο πρωθυπουργός είπε ότι «η ελληνική κυβέρνηση, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και οι χώρες της ευρωζώνης εξακολουθούν να εκτιμούν ότι το κόστος -για τους πολίτες μας, για την οικονομία, για το ελληνικό και ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, για τα ασφαλιστικά ταμεία και για την Ευρωζώνη- είναι μεγαλύτερο από το όποιο πιθανόν όφελος».