NewsEdit Σαν σήμερα, 14 Δεκεμβρίου 1971, πριν από πενήντα χρόνια, σε μια γωνιά της Αθήνας, κάποιοι τρελοί τόλμησαν να ανοίξουν ένα θέατρο, ανεβάζοντας Τρωαδίτισσες του Ευριπίδη.
Του Θανάση Παπαγεωργίου
Μετάφραση Κώστα Βάρναλη, μουσική Νικηφόρου Ρώτα, σκηνικά και κοστούμια Φαίδωνα Πατρικαλάκι, χορογραφίες Καλλίτσα Κραντονέλλη, σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου, Εκάβη η Ελένη Καρπέτα.
Πλήρης εισπρακτική αποτυχία: 437 εισιτήρια σε 62 παραστάσεις! 7 εισιτήρια την παράσταση!!
Δεύτερο έργο, Μανδραγόρας του Μακιαβέλι. Επανάληψη της αποτυχίας: 6 εισιτήρια ανά παράσταση! Κανονικά το θέατρο έπρεπε να κλείσει και να πάμε σπίτια μας, ήδη είχε δημιουργηθεί ένα σεβαστό χρέος μέσα σε τρεις μήνες.
Δεν έκλεισε.
Παρέμεινε ζωντανό για τα επόμενα πενήντα χρόνια παρουσιάζοντας, περίπου, 160 έργα σε 7000 παραστάσεις για 1.000.000 θεατές. Σαν σήμερα, πριν από πενήντα χρόνια κανένας μας δεν φανταζότανε το σήμερα.
Σήμερα, μετά από πενήντα χρόνια κανένας μας δεν ξεχνάει το χτες. Οι εποχές που ζούμε δεν μας επιτρέπουν να γιορτάσουμε όπως θα θέλαμε αφού σε πολύ κόσμο δεν θα του επιτρεπόταν να έρθει στη γιορτή.
Οψόμεθα για το καλοκαίρι σε μια πανηγυρική παράσταση με τον συμβολικό τίτλο ‘’Ακούω ήχον κώδωνος’’. Θα είναι το επόμενο τρίτο κουδούνι, που θα σημαίνει πως όσο θα υπάρχουμε η παράσταση θα αρχίσει. Θα είμαστε εκεί και θα σας περιμένουμε, ο Θανάσης και η Λήδα…