ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ ΑΡΘΡΟ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Μετά την εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μαϊου ο Φώτης Κουβέλης εξέφρασε επιθυμία για το σχηματισμό κυβέρνησης και τη συμμετοχή σε αυτήν της Δημ.Αρ υπό έναν όρο: να συμμετέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν κατέστη εφικτό και ο πρόεδρος της Δημ.Αρ αρνήθηκε να συμβληθεί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για να μην αποτελέσει -όπως είχε πει- το “αριστερό άλλοθι του μνημονίου”…
Για λόγους σχετικά δυσανάγνωστους και δυσεξήγητους η διάσταση αυτή δεν υφίσταται πλέον και ο κ. Κουβέλης αποφάσισε να ανταποκριθεί και να συμμετάσχει σε κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου.
Εάν αυτό είναι καλό ή κακό -και για ποιόν- μένει να αποδειχθεί. Εφόσον, για παράδειγμα, η συμμετοχή ΚΟυβέλη δράσει ως καταλύτης για ουσιαστικότερη και επιτυχή διαπραγμάτευση όρων του μνημονίου, ο πρόεδρος της Δημ.Αρ θα δει τις πολιτικές μετοχές του να εκτοξεύονται. Εάν, όμως, η εξαθλίωση του λαού συνεχιστεί αμείωτη, εάν αρχίσουν οι συναλλαγές με ομάδες συμφερόντων, εάν οι καρκινοπαθείς συνωθούνται σε ουρές έξω από τα φαρμακεία αναζητώντας φάρμακα, εάν οι πολίτες δεν μπορούν να επιβιώνουν, τότε ο κ. Κουβέλης θα καταγραφεί ως η …γρεναδίνη στο σκληρό αλκοολούχο κοκτέηλ του μνημονίου. Θα δίνει, δηλαδή, ελαφρά γλυκύτητα και συμπαθές χρώμα, αλλά το αλκοόλ θα παραμένει αλκοόλ…