Πολιτικές «αποικίες»

ΑΡΘΡΟ

Του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου

Εχει πολιτική αξία η πρόσκληση- πρόταση του Βαγγέλη Βενιζέλου προς τον Φώτη Κουβέλη για τη συγκρότηση ενός κεντροαριστερού αστερισμού με στόχο την ανασύσταση του παλαιού μεγάλου ΠΑΣΟΚ;…

Η απάντηση είναι καταφατική αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη πως μία τέτοια προοπτική είναι «τέκνο της ανάγκης» και όχι συνειδητή πολιτική επιλογή για την «κατάληψη» του χώρου που, όπως θεωρούν ορισμένοι, διαμορφώνεται  μεταξύ της ΝΔ και του επελαύνοντος ΣΥΡΙΖΑ.

«Τέκνο της ανάγκης» γιατί το ΠΑΣΟΚ του μνημονίου  έχει απωλέσει σχεδόν το σύνολο της εκλογικης του επιρροής, άρα υποχρεούται για να μπορέσει να επιβιώσει να αναζητήσει πολιτικές «αποικίες». Ή να μεταμφιεστεί…

Ο κ. Βενιζέλος αντιλαμβάνεται, πιθανότατα, τη Δημ.Αρ ως μία τέτοια «αποικία», αν και κάποιοι θα υπενθύμιζαν πως με το ΠΑΣΟΚ στο 12% και το κόμμα του κ. Κουβέλη στο 6,2%, δύσκολα ξεχωρίζει κανείς τη «μητρόπολη» από το «προτεκτοράτο».

Το ερώτημα είναι εάν και κατά πόσο μπορεί μία τέτοια συνύπαρξη να αποτελέσει «τέκνο ανάγκης» και για τον Φώτη Κουβέλη. Προς το παρόν η Δημ.Αρ είναι μία αυθύπαρκτη και διακριτική πολιτική οντότητα με σημαντικό ρόλο στην εύθραυστη κυβερνητική ισορροπία των τριών.

Με το ΠΑΣΟΚ απαξιωμένο και τον Αντώνη Σαμαρά σε προφανή αμηχανία, θα έλεγε κανείς πως ο κ. Κουβέλης έχει μεγαλύτερη πολιτική υπεραξία απ΄ αυτή που θα του αναλογούσε εάν συμμετείχε βάση του εκλογικού ποσοστού του.

Η επιθυμία- επιδίωξη του κ. Βενιζέλου για σύμπηξη μετώπου με τη Δημ.Αρ και τους Οικολόγους θα αποκτήσει πιθανότητες μόνο εφόσον το αποφασίσει ο κ. Κουβέλης. Και ο τελευταίος μπορεί να το αποφασίσει μόνο εάν η συμμετοχή του στην κυβέρνηση Σαμαρά τον βλάψει σε τέτοιο βαθμό που να είναι εξαιρετικά επίφοβη η αυτόνομη κάθοδός του στις επόμενες εκλογές…