Ο κυνισμός και οι μεσσιανικές εξάρσεις του κ.

ΑΠΟΨΗ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου

Σε μία έκρηξη –προφανώς, λόγω ανασφάλειας– κυνισμού, ή, ακόμα χειρότερα, πολιτικού αμοραλισμού, ο πρωθυπουργός, απευθυνόμενος στους Γερμανούς βιομηχάνους, είπε:

“θα αναρωτιέστε και θα με ρωτήσετε εάν έχω την υποστήριξη (support). Σας απαντώ πως δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Δεν με ενδιαφέρει να επανεκλεγώ. Θέλω να σώσω τη χώρα μου”.
Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου παραβλέπει, ως φαίνεται, τη βασική αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος. Το ότι, δηλαδή, οι πολιτικές του κυβερνήτη πρέπει να τυγχάνουν της αποδοχής της κοινωνίας – τουλάχιστον της πλειοψηφίας της.
Όμως, ο κ. Παπανδρέου εφαρμόζει μία πολιτική που απορρίπτεται από τη συντριπτική πελιονότητα των πολιτών, ακόμα κι εκείνων που τον ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές…

Ο πρωθυπουργός ενδύει ηθικοπλαστικά την πολιτική αυτή με μεσσιανικές προεκτάσεις: εμφανίζεται να θέλει να σώσει τη χώρα και, κυρίως, να γνωρίζει πως, πραγματικά, με ποιον τρόπο θα σώσει τη χώρα.
Δυστυχώς, το δεύτερο δεν φαίνεται να το γνωρίζει (δεδομένη, άλλωστε, η αποτυχία της έως τώρα πολιτικής της τρόϊκας και της κυβέρνησής του). Όσο για τον πρώτο, ρώτησε κανέναν; Του ανέθεσε κανείς, με την ψήφο του, να μας σώσει; Εάν καλώς ενθυμούμαι, η τελευταία λαϊκή εντολή που έλαβε ήταν το 2009, όταν ο κόσμος γνώριζε πως “λεφτά υπάρχουν”, πως “θα δωθούν αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό”, “θα γίνει ανάπτυξη”, “θα κρατικοποιηθούν κάποιες τράπεζες” και άλλα πολλά.
Όσο για τη “λεβέντικη” θέση και στάση του “δεν με ενδιαφέρει να επανεκλεγώ”, θυμίζει θανατοποινίτη που οδηγείται προς το ικρίωμα, αφού έχει απορριφθεί και η έσχατη αίτηση χάριτος, και ισχυρίζεται πως “δεν το νοιάζει, πια, αν θα πεθάνει”…