Κι’ έρχε­ται τώ­ρα κά­ποι­ος απ’ το "που­θε­νά", μη «ειδι­κός» για τους τό­σο «ειδι­κούς», και κά­νει μια τε­λεί­ως δι­αφορετική προ­σπά­θεια. Έχει κα­τα­βρο­χθί­σει –αυτό ειν’ ολο­φά­νε­ρο– δε­κά­δες και ακό­μα πα­ρα­πά­νω τό­μους αχώ­νευ­της ύλης, που μό­νο «αθώα» δεν μπο­ρεί να χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται, έχει αντέ­ξει στο δι­ά­βα­σμα της συ­στη­μα­τικης δι­α­στρέ­βλω­σης, της ηρω­ο­ποί­η­σης δο­λο­φό­νων και συ­μπλεγ­μα­τικών ...