Ο Κηπουργός, η Κριεζή και η Γιαννάτου,έδωσαν στην Λιλιπούπολη ένα τραγούδι που λάμπουν οι στίχοι του «Φυσα φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο/ που κρατάς την άνοιξη στο χέρι/κι αχ αν γίνει σκονη και χρυσόσκονη/ κάποιον αγαπάς και δεν το ξέρει».Ο τελευταίος στόχος νομίζω πως περιγράφει την ελληνοτουρκική σχέση.
Ξέρετε πριν πολλα χρόνια, το κτίριο της Πολιτιστικής 1997, εφρουρείτο από φαντάρια που είχαν στον ώμο το έμβλημα χιαστί, μιας ελληνικής και μίας τουρκικής σημαίας. Υποτίθεται πως εξέφραζε το ΝΑΤΟ.Αλλά θες ο Παπάγος, ή ο Μακάριος, οι Σεϋχέλλες, οι ατυχείς συνθήκες Λονδίνου, το σώσε της πρώτη θερμής διαμάχης μετά τον Παπανδρέου, τα Σχέδια Χάρντινγκ, και πλείστα όσα που δεν άρεζαν σε κανέναν, έφεραν, αφου προηγήθηκαν οι ζεϊμπεκιές Γιωργάκη- Τζέμ, το νησί της Κύπρου διαιρεμένο επώδυνα.
Το Έλλάς-Τουρκια μαράθηκε. Ωσπου ξεμύτισαν τα μαντάτα για αταξίες του Πούτιν στην Ουκρανία και η αυτοκτονική μεσολάβηση του Ερτοάν να γενεί μεσίτης της Διαίρεσης ΝΑΤΟ- Ρωσίας.
Ένα Χρυσαλιφούρφουρο ήρθε και στάθηκε στο Αιγαίο και στα νησιά.
Η Ελλαδα προικίστηκε με όπλα που δεν διαθέτει η Τουρκια μήτε θα αποκτήσει ποτέ έτσι που διαμορφώθηκε η κατάσταση. Τα Ραφάλ, οι κορβέτες και οι φρεγάτες και τα F-35, οι βάσεις της Αλεξανδρούπολης και της Σούδας και οι πολλές ασκήσεις στην Ελλάδα από ΝΑΤΟ και Αμερική φούντωσαν προληπτικά υπό τον φόβο της Ρωσίας που εν τη αμηχανία της μπορεί να υπερφαλλαγίσει την Μεσόγειο, υποτάσοντας τον Εύξεινο και τα πέριξ υπό Ρωσοτουρκική σημαία.
Γι αυτό εξοπλίζεται η Ελλάδα που κρύβει μια υπόγεια συμμαχία και βέβαια, αλλάζει τα στρατηγικά δεδομένα από την Αδριατική στην Κασπία.
Άρα, η Αμερική σ΄αγαπάει, ώ Ελλάς, και δεν το ξέρεις…
