anilikos Ξύπνησα σήμερα και το πρωινό μου δεν ήταν μπουγάτσα. Είναι πιο οικονομικό να βοσκήσω λίγη βρώμη με γάλα αμυγδάλου και σιρόπι σφενδάμου. Κάνει καλό, λέει, στην υγεία και τη χοληστερίνη. Άσε που το σύνολο έχει και χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Σε κατατρόπωσα διαβήτη!
Ακριβά όμως τα υγιεινά. Γενικά δηλαδή, αν το σκεφτείς, εφόσον επιθυμείς να κάνεις μια σωστή διατροφή πρέπει να βάλεις πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη. Καλά λιπαρά από τίποτα ψάρια και σολομούς τα ξεχνάς. Καλά είναι και τα κατεψυγμένα φασολάκια και τα μπρόκολα. Ακόμα και η ντομάτα “εποχής” έχει φτάσει το 1,5 ευρώ μέσο όρο. Όχι η βιολογική, η κοινή ταπεινή που κάνει καλό και κακό μαζί.
Όταν δουλεύεις 14 ώρες την ημέρα, δεν είναι αποστροφή στην “παράδοση” και τη υγιεινή διατροφή το γεγονός ότι δεν έχεις χρόνο να μαγειρέψεις, αλλά ανάγκη. Και οι 14 ώρες εργασίας είναι για να καλύψεις τα απαραίτητα έξοδα ώστε στο ρημάδι το ρεπό σου να κάνεις όσες δουλειές δεν είχες το κουράγιο να ολοκληρώσεις όταν κάθιδρος και κατάκοπος έφτανες στο σπίτι σου για να τεντωθείς ως αστερίας πάνω στο κρεβάτι.
Εκείνο το ρεπό πια, πόσα να χωρέσει; Τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ; Τη βενζίνη στο αυτοκίνητο; Μία τράπεζα για διακανονισμό; Ένα κατάστημα γιατί οι πετσέτες στο σπίτι έχουν γαριάσει από την πολλή χρήση; Κι ο καφές που θα πιεις στο πόδι με έναν φίλο, για να νομίσεις ότι ζεις ελεύθερος, πάλι στα γρήγορα. Ένα το ρεπό και έξι οι μέρες εργασίας. Μετατρέπεται κι αυτό από “ανάσα” σε λαχάνιασμα. Να τα προλάβεις όλα για να πας και το παιδί μια βόλτα. Αν έχεις την οικονομική άνεση να κάνεις παιδί.
Εικοσιτέσσερις οι ώρες της ημέρας. Μια σταγόνα νερό σε εσένα, να ξεπλυθείς και μια στο βασιλικό που έχεις φυτέψει στη γλάστρα του μπαλκονιού. Προνόμιο το μπαλκόνι με τα ενοίκια στο “ρετιρέ”. Ίσως αν ήσουν σε ισόγειο; Να μπορούσες να ξαναβάλεις βενζίνη για να πας μια βόλτα στην παραλία.
Ώρες και φορές ξεχνάς ότι δουλεύεις. Όχι, η κόπωση δεν σε αφήνει να το ξεχάσεις. Αλλά ξεχνάς ότι δουλεύεις και δικαιωματικά θα έπρεπε να μπορείς να κάνεις ένα με δύο πράγματα για τον εαυτό σου μέσα στην εβδομάδα. Χωρίς να σκεφτείς τα έξοδα της βενζίνης, τα έξοδα του εισιτηρίου στο θέατρο, τα έξοδα για 2 ώρες κλιματισμό την ημέρα.
Υγιεινή διατροφή και τρόπος ζωής, λέει. Εφτά αμύγδαλα την ημέρα κάνουν καλό. Ωμά. Διότι και για να τα ψήσεις, πληρώνεις ρεύμα. Και λίγη άσκηση. “Γιατί κύριέ μου δεν ασκείστε δύο με τρεις φορές την εβδομάδα;” Στις 14 ώρες εργασίας την ημέρα, για να εξασφαλίσεις την απλή, ταπεινή αξιοπρέπεια να “μη χρωστάς”, πού θα χωρέσει η άσκηση; Με ποιο κουράγιο και αντοχή;
Η καλή και κακοπληρωμένη εργασία στη χώρα της “καταπληκτικής ποιότητας ζωής” μετουσιώνεται σε απλό αγώνα για το πιο βασικό πανανθρώπινο δικαίωμα. Την αξιοπρέπεια.
Και οι εκλογές έρχονται. Και τα ψέματα γιγαντώνονται αφειδώς. Και το δίλημμα θα είναι ένα. Με τον άνθρωπο ή τα συμφέροντα; Σκέψου τι αξίζεις.