Χρόνης Διαμαντόπουλος Είναι σαφές τους τελευταίους μήνες ότι αντιμετωπίζουμε την πανδημία διαφορετικά, καθώς η απειλή που προέκυψε ξαφνικά το 2020 έχει αλλάξει μορφή και βαρύτητα… Κυρίως όμως, η αλλαγή που έρχεται από τα «όπλα» που μάς έδωσε η Επιστήμη, τα εμβόλια και δευτερευόντως τα φάρμακα, όπως και από την εξοικείωση της κοινωνίας με τα μέσα ατομικής προστασίας.
Του Αθανάσιου Εξαδάκτυλου
Το καλοκαίρι, παρά τη μεγάλη διασπορά της νόσου, η επιβάρυνση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας ήταν ανεκτή, ενώ οι απώλειες δυστυχώς αφορούσαν άτομα ευπαθή και μεγαλύτερης ηλικίας τα οποία δεν επέλεξαν να θωρακιστούν με την 4η δόση του εμβολίου. Συχνά δε, η διαδρομή για τους περισσότερους από αυτούς ήταν σύντομη χωρίς μακροχρόνιες νοσηλείες στις ΜΕΘ.
Ενόψει του φθινοπώρου και του χειμώνα είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι, εφόσον δεν υπάρξει κάποια ανατρεπτική αλλαγή, η ευθύνη για τη διατήρηση της υγείας μας σε ό,τι αφορά την προφύλαξη, θα εξαρτάται από τον καθένα από εμάς. Θα πρέπει επίσης, με βάση τα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν στο νότιο ημισφαίριο, να γνωρίζουμε ότι φέτος θα έχουμε πέρα από τον κορωνοϊό και γρίπη αλλά ενδεχομένως και άλλους αναπνευστικούς ιούς για τους οποίους ο εμβολιασμός των μεγαλύτερων και των ευπαθών ομάδων είναι απαραίτητος. Για αυτές τις κατηγορίες πολιτών ο εμβολιασμός και η χρήση των μέτρων ατομικής προστασίας αποτελούν σταθερά την προληπτική ασπίδα, και η έγκαιρη διάγνωση και η χορήγηση φαρμάκων, τη συμπληρωματική θεραπευτική δυνατότητα.
Το φετινό φθινόπωρο όμως φέρνει και μία ακόμα αλλαγή στη ζωή μας που αφορά στην Υγείας μας. Βρισκόμαστε στη φάση εφαρμογής ενός συστήματος ΠΦΥ που νομοθετήθηκε προβλέποντας την καθιέρωση του προσωπικού γιατρού τον περασμένο Μάϊο. Ο νομοθέτης για πρώτη φορά προέβλεψε πολλαπλές δυνατότητες συμμετοχής των γιατρών (γιατροί του Δημόσιου, συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ, μη συμβεβλημένοι ιδιώτες, ειδικότητες που παρακολουθούν χρόνιους ασθενείς, παιδίατροι) έτσι ώστε να υπάρχει για όλους τους πολίτες δυνατότητα να συνδεθούν με γιατρό της εμπιστοσύνης τους. Αυτός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας του συστήματος. Διότι η σχέση ασθενούς και προσωπικού γιατρού -όπως κάθε σχέση γιατρού και ασθενούς- είναι πρωτίστως μία σχέση εμπιστοσύνης. Για τον λόγο αυτό, οι δυνατότητες που προβλέπει ο νόμος θα πρέπει να ενεργοποιηθούν όλες και να δίδονται μόνο θετικά κίνητρα προς τους πολίτες να εγγραφούν στο σύστημα. Χρονικές πιέσεις και αντικίνητρα δεν θα λειτουργήσουν εποικοδομητικά για την ολοκλήρωση της προσπάθειας. Για το λόγο αυτό οι μεν πολίτες θα πρέπει να συζητούν την επιλογή αυτή με το γιατρό της εμπιστοσύνης τους, αλλά και η Πολιτεία να προχωρήσει άμεσα τα βήματα που έχει προβλέψει.
Η απροθυμία των γιατρών που υπάρχει αυτή τη χρονική στιγμή δεν είναι απροθυμία που αφορά τον θεσμό, αλλά τον τρόπο εφαρμογής του, γεγονός που εύκολα διορθώνεται.
Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος θέλοντας να διαφυλάξει την ομαλή εφαρμογή του θεσμού και καθώς για λόγους αρχής αντιτίθεται σε κάθε είδους διαχωρισμό των ασθενών, έχει κινηθεί νομικά στο ΣτΕ εναντίον των αντικινήτρων, πεπεισμένος ότι η κατάργησή τους θα ωφελήσει τους συνανθρώπους μας αλλά και το εγχείρημα.
Αυτό που η χώρα μας προσπάθησε διαδοχικά από το 1929 ως το 2018 χωρίς επιτυχία, δηλαδή την καθιέρωση ενός συστήματος ΠΦΥ, τώρα που το νομικό πλαίσιο είναι ευέλικτο, θα πρέπει όλοι να το αγκαλιάσουμε έτσι ώστε η εφαρμογή του αυτή τη φορά να στεφθεί με επιτυχία. Είναι απολύτως βέβαιο ότι η λειτουργία ενός συστήματος ΠΦΥ θα ωφελήσει τους Έλληνες πολίτες και θα βοηθήσει ταυτόχρονα και τους Έλληνες γιατρούς.
Δρ Αθανάσιος Εξαδάκτυλος
Πλαστικός χειρουργός – Πρόεδρος Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ)