NewsEdit Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανέθεσε στον στρατηγό Σεργκέι Σουροβίκιν τη διοίκηση όλων των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων που έχουν εμπλακεί στην Ουκρανία, όπως ανέφερε σε σημερινή ανακοίνωσή του.
Η αλλαγή αυτή ακολουθεί την απομάκρυνση, όπως αναφέρθηκε στις αρχές της εβδομάδας των δύο διοικητών από τις συνολικά πέντε στρατιωτικές διοικήσεις της Ρωσίας.
Ο Μαξ Σέντον, διευθυντής του γραφείου των Financial Times στη Μόσχα σημειώνει ότι ο νέος διοικητής έχει περάσει από τη Συρία και έχει διευθύνει της ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις εκεί.
Την ίδια ώρα, το υπουργείο Άμυνας της Βρετανίας τονίζει ακόμα και για τα δεδομένα του ρωσικού στρατού είναι ακραία διεφθαρμένος και βάναυσος.
Ποιος είναι ο Σεργκέι Βλαντιμίροβιτς Σουροβίκιν
Ο Σουροβίκιν είναι 55 ετών και γεννήθηκε στο Νοβοσιμπίρσκ της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Στην 35ετη καριέρα του στον ρωσικό στρατό έχει τιμηθεί με το παράσημο του «Ήρωα της Ρωσικής Ομοσπονδίας» (ή πιο απλά «Ήρωας της Ρωσίας»).
Ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργία της Κύριας Διεύθυνσης της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ενός νέου οργανισμού εντός του ρωσικού στρατού. Ο Σουροβίκιν διοικούσε την Ανατολική Στρατιωτική Περιφέρεια μεταξύ 2013 και 2017 και παρουσιάστηκε στα μέσα ενημέρωσης ως διοικητής της Ομάδας Δυνάμεων στη Συρία κατά τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στον εμφύλιο πόλεμο στη συγκεκριμένη χώρα.
Υπήρξε διοικητής της Ομάδας Στρατού «Νότος» κατά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον περασμένο Φεβρουάριο.
Η επιλογή του δείχνει κλιμάκωση
Η επιλογή του Σουροβίκιν να αναλάβει τις ρωσικές δυνάμεις δεν φαίνεται να είναι τυχαία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σουροβίκιν είναι ο πρώτος στρατηγός που παρότι ερχόμενος από αυτό που στην Ελλάδα λέμε «Στρατό Ξηράς» έχει βρεθεί να είναι επικεφαλής των ρωσικών αεροδιαστημικών δυνάμεων (σ.σ. η Ρωσία έχει ενοποιήσει την αεροπορία και τους πυραύλους).
Η κρίσιμη προϋπηρεσία του ήταν στη Συρία όταν έπαιξε ρόλο στη μεγάλη αλλαγή του συσχετισμού σε βάρος των τζιχαντιστών, κατά βάση με συστηματική χρήση βομβαρδισμών (αρκετά εκτεταμένων ομολογουμένως) για την εκκαθάριση περιοχών και την ανακατάληψή τους.
Η τακτική που είχε επιλεγεί εκεί, με απλά λόγια, ήταν ότι πρώτα βομβαρδίζουμε εκτενώς, μετά πλησιάζουμε και απαιτούμε να φύγουν, μετά ξαναβομβαρδίζουμε μέχρις ότου καταλάβουν και διαλέξουν την οδό διαφυγής. Η επιλογή του παραπέμπει, όπως όλα δείχνουν, σε μια προετοιμασία για κλιμάκωση του πολέμου από τη μεριά της Ρωσίας.