Αυτή είναι μια φωτογραφία που τραβήχτηκε στη Δαμασκό της Συρίας το έτος 1889, από τον Tancrede Dumas.
Αυτός που μεταφέρεται είναι ένας χριστιανός, παράλυτος νάνος, που ονομάζεται Σαμίρ. Αυτός που τον κουβαλάει είναι ένας τυφλός μουσουλμάνος, ονόματι Μοχάμεντ. Ο Σαμίρ εξαρτιόταν από τον Μωάμεθ για τη μετακίνηση του. Ο Μοχάμεντ εξαρτιόταν επίσης από τον Σαμίρ για να τον βοηθήσει να πλοηγηθεί στους πολυσύχναστους δρόμους της Δαμασκού. Μόνο ένας από αυτούς μπορούσε να περπατήσει και μόνο ένας από αυτούς μπορούσε να δει. Ο Σαμίρ ήταν αφηγητής ιστοριών στα καφενεία της Δαμασκού και ο Μοχάμεντ πωλούσε φαγώσιμα, έξω από αυτά, ακούγοντας τις ιστορίες του φίλου του. Ήταν και οι δύο ορφανοί και ζούσαν μαζί στο ίδιο δωμάτιο. Ήταν για πάντα μαζί.
Όταν ο Σαμίρ πέθανε, ο Μοχάμεντ έμεινε στο δωμάτιό του κλαίγοντας για μια εβδομάδα. Έχασε το άλλο του μισό και ως αποτέλεσμα πέθανε μετά από εκείνη την εβδομάδα, από θλίψη.
Μια παλιά ιστορία, που αναδεικνύει τη σημασία της συνύπαρξης, της αλληλεγγύης και της κοινής προσπάθειας.
Βαγγέλης Χωραφάς στο Facebook
