Newsroom Team Η Γαλλία διανύει μία περίοδο πολιτικής κρίσης, με τον ηγέτη της, Εμανουέλ Μακρόν να δέχεται έντονες επικρίσεις, αλλά και αμφισβήτηση, όχι μόνο από την αντιπολίτευση, αλλά και με ένα μεγάλο ποσοστό του λαού. Το Politico δημοσιεύει ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με τον Γάλλο πρόεδρο, λίγο πριν τη συμπλήρωση ενός έτους μετά την επανεκλογή του.
Το άρθρο φέρει την υπογραφή του έμπειρου συντάκτη του Independent και ανταποκριτή της εφημερίδας στο Παρίσι για πάνω από 20 χρόνια, John Lichfield, με τον τίτλο να είναι ενδεικτικός της κριτικής που δέχεται και της τεταμένης κατάστασης που επικρατεί στη χώρα…
Το άρθρο κάνει μία αναδρομή στα χρόνια όπου ο Μακρόν βρίσκεται στην προεδρία, αλλά και μία επίκληση σε μερικά από τα δικά του λόγια όταν έπαιρνε τη θέση του στην ηγεσία της χώρας. Όπως το 2017, όταν υποσχέθηκε ένα νέο, συναινετικό είδος πολιτικής, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως έναν “επαναστάτη με κοστούμι” και στοχεύοντας στη διάλυση των ειδικών συμφερόντων και των φραγμών που περιόριζαν τις ευκαιρίες και “έπνιγαν” τη γαλλική ευημερία.
Μόλις τον περασμένο Ιούνιο, ο Μακρόν μίλησε για “μια νέα μέθοδο διακυβέρνησης”, λέγοντας πως ο γαλλικός λαός ήταν “κουρασμένος από τις μεταρρυθμίσεις που προέχονταν από πάνω”.
Εννέα μήνες μετά, χιλιάδες πολίτες έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους σε πολλές γαλλικές πόλεις, αρκετοί αυτοκινητόδρομοι είναι αποκλεισμένοι, με τη χώρα να βρίσκεται σε έναν απεργιακό κλοιό μετά την απόφαση του Μακρόν να χρησιμοποιήσει την ειδική συνταγματική του εξουσία για να επιβάλει μια μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος την οποία το 70% των Γάλλων ενηλίκων δήλωσε ότι απεχθάνεται.
Σε αντίθεση με τη δέσμευσή του, ο Μακρόν έχει γίνει ένας παραδοσιακός Γάλλος ηγέτης που αντιμετωπίζει την κινητοποίηση του γαλλικού λαού, μία επανάληψη όσων έζησαν οι Νικολά Σαρκοζί και Φρανσουά Ολάντ πριν από αυτόν, προσπαθώντας να μεταρρυθμίσει τη Γαλλία παρά τη θέλησή της.
- Το σημερινό κλίμα στη χώρα ξεπερνά τις διαμαρτυρίες που αντιμετώπισαν οι προκάτοχοι του Μακρόν και αυτό είναι εν μέρει λάθος και του Γάλλου Προέδρου, γιατί υποσχέθηκε μια συναινετική, από τα κάτω προς τα πάνω πολιτική.
Αντίθετα, κατέληξε να επιβάλει, σχεδόν με διάταγμα, μια αρκετά μέτρια μεταρρύθμιση, η οποία απορρίπτεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων, αναφέρει το δημοσίευμα.
Όπως τονίζει το Politico η αναταραχή θα υποχωρήσει. Η κυβέρνηση της Ελίζαμπεθ Μπορν θα επιβιώσει σίγουρα από μία πρόταση μομφής τη Δευτέρα (20/3). Όμως η καρατόμηση της πρωθυπουργού είναι σχεδόν βέβαιη, τον επόμενο μήνα.
Συμπληρώνει μάλιστα ότι ο νέος πρωθυπουργός θα προσπαθήσει να κάνει μια νέα αρχή, αλλά το υπόλοιπο της δεύτερης θητείας του Μακρόν θα επισκιαστεί από την αντιπαράθεση για τις συντάξεις. Έχει υποσχεθεί να μειώσει την ανεργία στο 5,5% μέχρι το τέλος της δεύτερης θητείας του, αλλά θα είναι ένας αγώνας για τη μειοψηφική, κεντρώα κυβέρνησή του να περάσει τις αλλαγές στην εργατική νομοθεσία που θέλει.
- Η συζήτηση για τις συντάξεις αντανακλά ένα γκρεμισμένο πολιτικό τοπίο, σημειώνει η ιστοσελίδα. Από τότε που το παλιό σύστημα αριστεράς-δεξιάς κατέρρευσε πριν από μια δεκαετία (κάτι που ο ίδιος ο Μακρόν ενθάρρυνε και κέρδισε από αυτό), η πολιτική στη Γαλλία έχει γίνει επιδεινωθεί ενώ το πολιτικό σκηνικό έχει πολωθεί σημαντικά.
Ο Γάλλος πρόεδρος κατηγορείται τόσο από την Αριστερά όσο και από τη Δεξιά ότι “καταστρέφει” την Γαλλία. Μέσα σε 15 μήνες από την εκλογική του νίκη το 2021, αντιμετωπίζει μία άνευ προηγουμένου αντίδραση για τους φόρους στη βενζίνη και το ντίζελ στη Γαλλία, από το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων.
Διαμαρτυρίες στη Γαλλία για το νομοσχέδιο του Εμανουέλ Μακρόν για το συνταξιοδοτικό
Διαμαρτυρίες στη Γαλλία για το νομοσχέδιο του Εμανουέλ Μακρόν για το συνταξιοδοτικό AP
Μέσα σε 11 μήνες από την επανεκλογή του τον περασμένο Απρίλιο, αντιμετωπίζει τώρα τις μεγαλύτερες απεργιακές διαδηλώσεις των τελευταίων δύο δεκαετιών, οι οποίες μπορεί να εξελιχθούν σε ευθεία εξέγερση.
- Το άρθρο του Politico αναφέρει πως ο Μακρόν απέτυχε να δημιουργήσει άμεση σύνδεση με τον γαλλικό λαό, αποκλείοντας τα πολιτικά κόμματα από τα συνδικάτα, αλλά ούτε και να πείσει τους Γάλλους ότι υποφέρουν από τα κεκτημένα ομάδων ειδικών συμφερόντων.
Συμπληρώνει παράλληλα, πως, την ίδια ώρα, δεν έχει κάποιον διάδοχο που να μπορεί να εκφράσει την πολιτική λογική του. Αρκετοί κεντρώοι πολιτικοί φιλοδοξούν να αναλάβουν τα ηνία, αλλά η “προσέγγιση” του Μακρόν, δεν θα κερδίσει πολλές ψήφους το 2027.
Και καταλήγει: “Ο Μακρόν, από ορισμένες απόψεις, τα κατάφερε. Ο Μακρονισμός, όμως, απέτυχε…”.
Όλα αυτά, την ώρα που η Μαρίν Λεπέν καραδοκεί…