anilikos Οι πιθανότητες συγκλίνουν στην υπόθεση πως ζούμε σε ένα matrix. Ή τουλάχιστον εισερχόμαστε ταχύτατα σε αυτό. Μια εικονική πραγματικότητα για την οποία προσπαθούν νυχθημερόν και αδιαλείπτως να μας πείσουν. Με όλα τα στερητικά “α” να μας στερούν κάθε αξία και ίχνος αξιοπρέπειας που έχει απομείνει.
Επί μονίμου βάσεως κάποιο “α” προσπαθεί να εισέλθει στη ζωή μας και να μας πείσει πως αυτό είναι η κανονικότητα. Μια νόρμα διαρκούς στέρησης.
Α-κυβέρνητη φαίνεται να είναι η χώρα. Τουλάχιστον ως προς το κοινό, συνολικό συμφέρον. Καθότι το μερικό, συγκεκριμένο συμφέρον εξυπηρετείται διαρκώς από ξεπουλήματα και απευθείας αναθέσεις. Από συμφέροντα ολιγαρχών που εξυπηρετούνται σε φωτογραφικούς νόμους και τροπολογίες.
Α-ντίθετο από κάθε δημοκρατική πολιτική, η κάθε ευθύνη σταματά να βαραίνει ιθύνοντες, υπεύθυνους που, για δες, βαπτίζονται σε αν-εύθυνους, α-τιμώρητους και διευκολύνονται με την κατ’ επιλογή ψήφιση α-καταδίωκτου. Προφανώς ό,τι και να κάνεις σε αυτήν την πολιτεία, εφόσον εξυπηρετείς συγκεκριμένα συμφέροντα και όχι τη Δημοκρατία, περνάς αν-εξέλεγκτα στο α-πυρόβλητο και πράττεις ελεύθερα τα δέοντα.
Α-διέξοδο το τούνελ και χωρίς φως το τέλος του. Καθώς το σκοτάδι στο οποίο μας οδηγεί η αν-ασφάλεια της καθημερινότητας με τον τρόμο για την ζωή μας, την ίδια την ύπαρξή μας και παράλληλα την αξιοπρέπειά μας, είναι πίσσα, ά-μορφο και α-διαπέραστο από κάθε μορφής προεκλογική υπόσχεση.
Ά-καρπο κάθε λογύδριο περί ανάπτυξης, όταν μπροστά στα μάτια μας συγκρούονται τρένα μεταξύ τους σε ένα απαρχαιωμένο δίκτυο σιδηροδρόμων.
Α-ταξίδευτο κάθε όνειρο για μια καλύτερη ζωή την ώρα που μένουν α-πλήρωτοι λογαριασμοί για να μπουν λίγα μακαρόνια Νο6 στο τραπέζι.
Ά-τιμο πράγμα η ακρίβεια και “αναπτυσσόμενοι” την εισάγουμε αρειμανίως. Η α-διαφορία για τον λαό παραμένει ά-λυτο μυστήριο για όσους, βολεμένα, ο ίδιος ο λαός ταΐζει για να τον σώσουν.
Κάθε α-πείθεια τιμωρείται με ξύλο. Κάθε ρεμούλα καλύπτεται α-διευκρίνηστα. Κι αν κάποτε γνωρίζαμε πως σε δέκα χρόνια θα έχουμε προγραμματίσει τουλάχιστον μια ζωή, α-βέβαιο παραμένει το μέλλον.
Στραπατσαρισμένο κάθε όνειρο. Για την εικονική πραγματικότητα στην οποία επιμένουν να μας στερούν τα πάντα, η α-ζωή είναι η μόνη α-λήθεια.