Χρόνης Διαμαντόπουλος Στη διαβούλευση με τους φορείς, του νομοσχεδίου του Υπουργείου Ανάπτυξης που αφορούσε το ωράριο λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων πριν από μερικές εβδομάδες δεν υπήρχε καν η αναφορά ότι δύναται ο κατά τόπον αρμόδιος Δήμαρχος μετά από εισήγηση του Εμπορικού Συλλόγου, να αποφασίζει για τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων και πέρα των 9 μμ έως 6 πμ.
Η αιφνιδιαστική αυτή τροπολογία ευελπιστούμε αν και είμαστε επιφυλακτικοί ότι δεν αποτελεί προάγγελο απελευθέρωσης του ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων 24 ώρες ημερησίως και 7 ημέρες την εβδομάδα. Πιστεύουμε ότι θα εξυπηρετεί μόνο τις όποιες δραστηριότητες λευκής νύχτας και εκδηλώσεων που μπορεί να πραγματοποιούνται κατά καιρούς και σε κάποιες περιοχές της χώρας.
Σε κάθε περίπτωση το άνοιγμα της και κερκόπορτας για την πλήρη κατάργηση της αργίας της Κυριακής, διαφαίνεται από τις τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις του αρμόδιου Υπουργείου Ανάπτυξης με περαιτέρω απορρύθμιση του χώρου, και μέχρι σημείου… εξαφάνισης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Σύμφωνα με τις νέες διατάξεις την απόφαση για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές θα μπορεί να λαμβάνει ο Δήμαρχος της κάθε πόλης ή περιοχής αντί για τον αρμόδιο Αντιπεριφερειάρχη που ίσχυε ως τώρα. Εφόσον μάλιστα ληφθεί αυτή η απόφαση θα μπορεί να αφορά οποιαδήποτε Κυριακή ακόμα και το σύνολο των Κυριακών.
“Με αιτιολογημένη απόφαση του κατά τόπων αρμόδιων Δημάρχων η οποία εκδίδεται μετά από διαβούλευση με τοπικούς συλλογικούς φορείς και ισχύει από το επόμενο έτος από τη δημοσίευσή της, ορίζονται με σαφή τρόπο οι περιοχές στις οποίες επιτρέπεται προαιρετικά η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων και άλλες Κυριακές”, αναφέρει η διάταξη. Εμείς θεωρούμε ότι όλα αυτά αποτελούν και κερκόπορτα που θα οδηγήσει ουσιαστικά στην κατάργηση της αργίας της Κυριακής. Η έως τώρα πιλοτική εφαρμογή του μέτρου δεν έχει αποδείξει αυξημένη κατανάλωση και πολλές κυρίως συνοικιακές επιχειρήσεις παρέμειναν κλειστές γιατί τα έξοδα της Κυριακής υπερέβαιναν τα όποια έσοδα πραγματοποιούσαν. Αν υποθέσουμε ότι ο Δήμαρχος Περιστερίου αποφασίσει να ανοίγουν όλα τα καταστήματα εντός των ορίων του Δήμου όλες τις Κυριακές, το ίδιο θα πράξουν λόγω ανταγωνισμού και οι γειτονικοί δήμοι και στο τέλος της ημέρας ολόκληρη η Αττική. Οι μόνοι που βγαίνουν κερδισμένοι είναι οι μεγάλες αλυσίδες, πολυκαταστήματα, πολυχώροι και σούπερ μάρκετ. Την ίδια ώρα οι αυτοαπασχολούμενοι έμποροι καταδικάζονται σε εξάντληση (περίπου 400.000 στη χώρα μας).
Σε μια δύσκολη και μεταβατική περίοδο που διανύουμε θα περιμέναμε μέτρα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και όχι των μεγαλομεσαίων. Θα περιμέναμε, δηλαδή την κατάργηση του φόρου επιτηδεύματος, το χτίσιμο του αφορολόγητου και για εμάς αλλά και την κατάργηση του μνημονιακού νόμου της προκαταβολής φόρου. Θα έπρεπε να είχε θεσπιστεί ήδη να υπάρχει μέριμνα για έναν ειδικό ακατάσχετο λογαριασμό όπως υπάρχει για όλους τους άλλους Έλληνες πολίτες. Η ακρίβεια και η ενεργειακή κρίση επιβραδύνουν τους ρυθμούς στην αγορά και την επιχειρηματικότητα. Η εν γενει αβεβαιότητα που δημιουργείται επηρεάζει τις προοπτικές της Ελληνικής οικονομίας. Από τις τελευταίες έρευνες του Επαγγελματικου Επιμελητηρίου της Αθήνας και της ΓΣΕΒΕΕ, φαίνεται η δυσκολία στην οποία έχουν υπεισέλθει νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Το 80% των πολιτών έχει μειώσει τις αγορές σε είδη ένδυσης- υπόδησης κ.λπ. Το 55% σε βασικά είδη ανάγκης και ένα αντίστοιχο ποσοστό δηλώνει ότι ο μισθός εξαντλείται τη 18η ημέρα του μήνα. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι ένα ποσοστό 37% των επιχειρήσεων δηλώνει ότι δεν θα αντέξει σε οποιαδήποτε άλλη μελλοντική κρίση. Χιλιάδες πια επιχειρήσεις είναι φορτωμένες από υποχρεώσεις που απορρέουν από το πρόσφατο παρελθόν μετά τη δεκαετή κρίση και την πανδημία. Η πρόσφατη ρύθμιση των 120-72 δόσεων δυστυχώς δεν συμπεριλαμβάνει όλες αυτές τις επιχειρήσεις παρά μόνο όσες για κάποιο λόγο έχασαν την προηγούμενη ρύθμιση των 120 δόσεων. Ο εξωδικαστικός μηχανισμός με τα κριτήρια που θέτει ως προϋπόθεση αφήνει εκτός το 80% των περιπτώσεων και με την τελευταία απόφαση του Αρείου Πάγου πολλές πρώτες κατοικίες εμπόρων και επιχειρηματιών κινδυνεύουν να πλειστηριαστούν και να χαθούν. Η ρευστότητα αποτελεί το μείζον θέμα της αγοράς και της επιχειρηματικότητας. Το 85% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν φτάνει επ’ ου δενι στον γκισέ των τραπεζών για οποιαδήποτε μορφή χρηματοδότησης. Στο ΕΣΠΑ μόνο το 6% δύναται να τελεσφορήσει οποιαδήποτε μορφής επιχορήγηση από Ευρωπαϊκά κονδύλια. Για δε το Ταμείο Ανάκαμψης το αντίστοιχο ποσό χρηματοδότησης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ανέρχεται στο 3,8%. Αντί λοιπόν η πολιτεία να ασχολείται με όλα αυτά τα ζωτικά προβλήματα που ταλανίζουν τον εμπορικό και επιχειρηματικό κόσμο, συνεχίζει και “χαϊδεύει” τους μεγάλους και τους ισχυρούς με το να θεσμοθετεί υπέρ της απελευθέρωσης του ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων και όχι μόνο.
Αυτό που διαπιστώνουμε σε κάθε περίπτωση είναι ότι διευρύνεται η ανισότητα μεταξύ μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων εις βάρος των μικρών και κυρίως των αυτοαπασχολούμενων που αποτελούν όμως τη συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων στη χώρα μας. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε η όποια συρρίκνωση της μικρομεσαίας επιχειρήσεις θα είναι επιζήμια για την ίδια την οικονομία της χώρας αλλά κυρίως της εθνικής απασχόλησης, γιατί αποτελούμε το μεγαλύτερο εργοδότη της χώρας μετά το Δημόσιο.